α:

Το οριακό κόστος αποτελεί συνάρτηση σταθερού και μεταβλητού κόστους. Τα πάγια έξοδα παραγωγής θεωρούνται τα έξοδα που προκύπτουν σε τακτική βάση, όπως το μίσθωμα ή οι μισθοί των εργαζομένων. Αντίθετα, ένα μεταβλητό κόστος είναι αυτό που αλλάζει με βάση το κόστος παραγωγής και παραγωγής. Για παράδειγμα, μια λέσχη με μια πισίνα μπορεί να δαπανήσει περισσότερα χρήματα για το χλώριο τους καλοκαιρινούς μήνες. Το οριακό κόστος ορίζεται ως η συνολική μεταβολή της τιμής όταν ένας αγοραστής αυξάνει το ποσό που αγοράζει από μία μονάδα.

Πάρτε το παράδειγμα ενός αγοραστή που αγοράζει φορέματα. Ο αγοραστής αρχικά αγοράζει 10 φορέματα το μήνα. Ωστόσο, εάν ο αγοραστής αποφασίσει να αγοράσει 11 φορέματα, η συνολική μεταβολή στον προμηθευτή του κόστους για την παραγωγή ενός επιπλέον φόρεματος αποτελεί οριακό κόστος. Ένας άλλος τρόπος για να εξεταστεί αυτό είναι ότι το οριακό κόστος ποικίλλει ανάλογα με το επίπεδο της παραγωγής. Έτσι, το οριακό κόστος προκύπτει όταν παράγονται 11 φορέματα αντί για 10. Πιστεύεται επίσης ότι υπάρχει οριακό όφελος για τον αγοραστή για την αξία του ενδύματος.

Το οριακό κόστος κατανέμεται επίσης σε διάφορες μορφές. Το οριακό κοινωνικό κόστος, για παράδειγμα, είναι το συνολικό κόστος του προϊόντος για την κοινωνία. Σε πολλές περιπτώσεις αυτό μπορεί να είναι εφαπτόμενο και δύσκολο να υπολογιστεί σε ένα ποσό δολαρίου. Ένα παράδειγμα αυτού είναι ο αντίκτυπος της εξόρυξης του άνθρακα στο περιβάλλον. Το οριακό κοινωνικό κόστος μπορεί ακόμα να ληφθεί υπόψη στην παραγωγή, για παράδειγμα όταν οι νομοθέτες καθορίζουν τους κανόνες που διέπουν τον τρόπο με τον οποίο μια επιχείρηση παράγει τα αγαθά της. Το συνολικό οριακό κόστος είναι σε μεγάλο βαθμό συνάρτηση της επιλογής του καταναλωτή.