Παρόλο που η δουλειά τους μπορεί να μοιάζει με έναν ξένο, οι επενδυτικοί σύμβουλοι και μεσίτες διαδραματίζουν πολύ διαφορετικούς ρόλους στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες. Παρακάτω θα τονίσουμε τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ του επενδυτικού συμβούλου (ο οποίος ονομάζεται επίσης οικονομικός σύμβουλος) και του μεσίτη.

Τι κάνουν οι μεσίτες;

Πριν από την ηλεκτρονική συναλλαγή, η πρόσβαση σε μεσίτη ήταν παραδοσιακά πολυτέλεια αποκλειστικά για τους πλούσιους. Οι μεμονωμένοι επενδυτές είχαν πολύ μικρή ή καθόλου άμεση πρόσβαση στην αγορά και έπρεπε να τοποθετήσουν τις παραγγελίες τους μέσω ενός μεσίτη με άδεια (συνήθως μέσω τηλεφώνου). Σε αντάλλαγμα, οι μεσίτες χρέωναν πολύ υψηλές προμήθειες. Ωστόσο, η εμφάνιση των χρηματιστηρίων με έκπτωση μέσω διαδικτύου έχει αλλάξει την εργασία του μεσίτη. Τώρα, τα άτομα που επιθυμούν να διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο δεν χρειάζονται πλέον έναν μεσίτη σε κατάσταση αναμονής για να εκτελέσουν τις παραγγελίες αγορών και πωλήσεων τους και μπορούν να έχουν άμεση πρόσβαση για λίγες μόνο πένες σε προμήθειες. Παρά το γεγονός ότι οι μεσίτες εξακολουθούν να εκτελούν εντολές, πολλοί αναγκάστηκαν να επεκτείνουν τις υπηρεσίες τους στην εξατομικευμένη διαχείριση των επενδύσεων, προκειμένου να δικαιολογήσουν τη χρέωση υψηλότερων προμηθειών από ό, τι οι απλές μεσιτικές υπηρεσίες στο Διαδίκτυο. Αυτές τις μέρες, δεν είναι ασυνήθιστο να βλέπεις μεσίτες με διπλή εγγραφή ως σύμβουλοι επενδύσεων. Οι μεσίτες μπορούν επίσης να συμμετέχουν σε μεγάλο βαθμό ως τμήμα μιας ομάδας πωλήσεων σε ιδιωτικές τοποθετήσεις, αρχικές δημόσιες προσφορές (IPOs) ή δευτερεύουσες εκδόσεις. Εργαζόμενοι μαζί με τα τμήματα εταιρικής χρηματοδότησης της εταιρείας τους, οι μεσίτες μπορούν να δουλέψουν για να πουλήσουν τους πελάτες τους σε μια νέα καυτή έκδοση ή ιδιωτική συμφωνία προκειμένου να βοηθήσουν μια εταιρεία να αντλήσει κεφάλαια. Σε αντάλλαγμα, ο μεσίτης ενδέχεται να λάβει προμήθεια, μετοχές ή δικαιώματα αγοράς μετοχών στην εκδότρια εταιρεία.

AD:

Τι κάνουν οι συμβούλοι επενδύσεων;

Οι επενδυτικοί σύμβουλοι, από την άλλη πλευρά, εργάζονται σε ένα σύστημα αμοιβής που βασίζεται σε αμοιβές για επενδυτικές συμβουλές που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των μεμονωμένων πελατών. Για παράδειγμα, ένας σύμβουλος επενδύσεων μπορεί να συνεργαστεί με έναν πελάτη για να δημιουργήσει ένα ολόκληρο πλαίσιο διαχείρισης περιουσίας, συμπεριλαμβανομένης της παροχής βοήθειας στους πελάτες μέσω φορολογίας, περιουσίας και υποθηκών.

Κανονισμοί που διέπουν τους επενδυτικούς συμβούλους και τους μεσίτες

AD:

Οι σύμβουλοι επενδύσεων διατηρούνται επίσης σε υψηλότερο νομικό επίπεδο από τους μεσίτες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι σύμβουλοι επενδύσεων πρέπει να τηρούν τον νόμο περί επενδυτικών συμβούλων του 1940, ο οποίος καλεί τους συμβούλους να εκτελούν καθήκοντα καταπιστευτικής διαχείρισης όσον αφορά τους λογαριασμούς των πελατών τους. Το καταπιστευματικό καθήκον, το οποίο είναι νομικά εκτελετό σύμφωνα με τα άρθρα 206 (1) / (2) του νόμου περί συμβούλων, απαγορεύει στους συμβούλους να «απασχολούν οποιαδήποτε συσκευή, σχέδιο ή τεχνική για να εξαπατήσουν οποιονδήποτε πελάτη ή υποψήφιο πελάτη». "Επιπλέον, το πρότυπο επιβάλλει στον σύμβουλο" θετικό καθήκον "απόλυτης καλής πίστης" και πλήρη και δίκαιη αποκάλυψη σημαντικών γεγονότων "ως μέρος του καθήκοντος του συμβούλου να ασκεί αφοσίωση και φροντίδα. Αυτό περιλαμβάνει "την υποχρέωση να μην εξαρτάται τα συμφέροντα των πελατών από τη δική του."Λόγω της σημασίας αυτής της φιλοσοφικής συμπεριφοράς, οι περισσότεροι επενδυτικοί σύμβουλοι μπορούν να λάβουν επενδυτικές αποφάσεις για τους πελάτες τους χωρίς να πάρουν πρώτα την άδεια του πελάτη.

Πριν από το 2011, όλοι οι σύμβουλοι επενδύσεων με κεφάλαια 30 εκατομμυρίων δολαρίων ή περισσότερα υπό διαχείριση έπρεπε να εγγραφούν στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ (SEC), ενώ οι σύμβουλοι με λιγότερα από 25 εκατομμύρια δολάρια χρειάστηκαν μόνο για να εγγραφούν τους κρατικούς ρυθμιστικούς φορείς. Το 2011, ο νόμος Dodd-Frank αύξησε τα ελάχιστα υπό διαχείριση περιουσιακά στοιχεία για εγγραφή SEC σε 110 εκατομμύρια δολάρια (διαβάστε περισσότερα στο

Τι είναι ο νόμος Dodd-Frank; Πώς με επηρεάζει; ). Μεσίτες, όπως ορίζεται ευρέως από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Κύπρου ως "κάθε πρόσωπο που ασκεί συναλλαγές σε τίτλους για λογαριασμό τρίτων" (το οποίο μπορεί επίσης να περιλαμβάνει επενδυτικούς συμβούλους), πρέπει να εγγραφεί στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και μια αυτορρύθμιση οργάνωση. Ο πιο γνωστός οργανισμός αυτορρύθμισης μεσίτη είναι η Ρυθμιστική Αρχή Χρηματοοικονομικής Βιομηχανίας ή η FINRA.

Δοκιμές και αδειοδότηση

Οι σύμβουλοι επενδύσεων και οι μεσίτες έχουν επίσης διαφορετικές απαιτήσεις κατάρτισης και αδειοδότησης. Οι μεσίτες πρέπει να περάσουν τη Σειρά 7, γνωστή και ως Εξέταση Εκπροσώπου Γενικών Ασφαλειών. η σειρά 7 λειτουργεί επίσης ως πρόδρομος για περαιτέρω εξετάσεις στον κλάδο των κινητών αξιών. Από την άλλη πλευρά, οι μελλοντικοί σύμβουλοι επενδύσεων πρέπει να περάσουν τις εξετάσεις της Σειράς 65, πράγμα που αποτελεί προϋπόθεση για τη χορήγηση οικονομικών συμβουλών έναντι αμοιβής. Μια πρόσθετη διάκριση μεταξύ της Σειράς 7 και της Σειράς 65 είναι ότι μόνο η Σειρά 7 απαιτεί ένα άτομο να χρηματοδοτηθεί από μια επιχείρηση πριν από την εγγραφή για τη δοκιμή. Η Σειρά 65 χρησιμοποιείται επίσης συχνά από πιστοποιημένους δημόσιους λογιστές (CPA) για να εισέλθει στην επιχειρηματική συμβουλευτική επένδυσης. Σε αντίθεση με τους εξουσιοδοτημένους οικονομικούς αναλυτές (CFAs) και τους πιστοποιημένους οικονομικούς σχεδιαστές (CFPs), ο προσδιορισμός CPA δεν πληροί τις προϋποθέσεις για να αποσυρθούν οι εξετάσεις της σειράς 65. (Δείτε επίσης

Ένας οδηγός για χρηματοοικονομικές ονομασίες ) Η κατώτατη γραμμή

Οι σύμβουλοι επενδύσεων και οι μεσίτες είναι εξουσιοδοτημένοι επαγγελματίες που βοηθούν τους επενδυτές με τους οικονομικούς τους στόχους. Οι μεσίτες πληρώνονται μέσω προμηθειών για τις συναλλαγές που πραγματοποιούν για λογαριασμό των πελατών τους και ρυθμίζονται από οργανισμούς όπως η FINRA. Οι επενδυτικοί σύμβουλοι πληρώνονται είτε με ίσο τέλος για το χρόνο τους είτε για ένα ποσοστό των υπό διαχείριση περιουσιακών στοιχείων. Απαγορεύεται νομίμως να παρέχουν επενδυτικές συμβουλές που ενδέχεται να έρχονται σε σύγκρουση με τις ανάγκες των πελατών τους.