Οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι και τα δύο χρηματοπιστωτικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αλλά δεν έχουν τόσο πολλά κοινά όσο νομίζετε. Αν και έχουν κάποιες ομοιότητες, οι λειτουργίες τους βασίζονται σε διαφορετικά μοντέλα που οδηγούν σε κάποιες αξιοσημείωτες αντιθέσεις μεταξύ τους.

Ενώ οι τράπεζες υπόκεινται σε ομοσπονδιακή και κρατική εποπτεία και έχουν εξεταστεί περισσότερο από την οικονομική κρίση του 2007 που οδήγησε στον νόμο Dodd-Frank, οι ασφαλιστικές εταιρείες υπόκεινται μόνο σε κρατικές ρυθμίσεις. Διάφορα μέρη ζήτησαν μεγαλύτερη ομοσπονδιακή ρύθμιση των ασφαλιστικών εταιρειών, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη ότι η American International Group, Inc. (AIG), μια ασφαλιστική εταιρεία, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην κρίση.

Και οι δύο είναι οι χρηματοπιστωτικοί ενδιάμεσοι

Μια ομοιότητα μεταξύ τραπεζών και ασφαλιστικών εταιρειών είναι ότι είναι και οι δύο ενδιάμεσοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί. Μια τράπεζα παίρνει τις καταθέσεις σας και σας πληρώνει τόκο για τη χρήση τους, και στη συνέχεια γυρίζει και δανείζει τα χρήματα στους δανειολήπτες που συνήθως πληρώνουν για αυτό ένα υψηλότερο επιτόκιο. Έτσι, η τράπεζα κάνει χρήματα για τη διαφορά μεταξύ του επιτοκίου που πληρώνει εσύ και του επιτοκίου που χρεώνει όσους δανείζονται χρήματα από αυτό. Λειτουργεί αποτελεσματικά ως χρηματοπιστωτικός διαμεσολαβητής μεταξύ των αποταμιευτών που καταθέτουν τα χρήματά τους στην τράπεζα και των επενδυτών που χρειάζονται αυτά τα χρήματα.

Από την άλλη πλευρά, μια ασφαλιστική εταιρεία ασφαλίζει τους πελάτες της από ορισμένους κινδύνους, όπως ο κίνδυνος αυτοκινητιστικού ατυχήματος ή ο κίνδυνος πυρκαγιάς ενός σπιτιού. Σε αντάλλαγμα αυτής της ασφάλισης, οι πελάτες τους πληρώνουν τακτικά ασφάλιστρα. Οι ασφαλιστικές εταιρείες διαχειρίζονται αυτά τα ασφάλιστρα κάνοντας κατάλληλες επενδύσεις, λειτουργώντας έτσι και ως ενδιάμεσοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί μεταξύ των πελατών και των καναλιών που λαμβάνουν τα χρήματά τους. Για παράδειγμα, οι ασφαλιστικές εταιρείες μπορούν να διοχετεύσουν τα χρήματα σε επενδύσεις όπως εμπορικά ακίνητα και ομόλογα.

Υπόκεινται σε Κίνδυνο Επιτοκίου

Οι μεταβολές των επιτοκίων επηρεάζουν όλα τα είδη χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν αποτελούν εξαιρέσεις. Λαμβάνοντας υπόψη ότι μια τράπεζα καταβάλλει στους καταθέτες της ένα ανταγωνιστικό επιτόκιο, μπορεί να χρειαστεί να αυξήσει τα επιτόκια της, αν το απαιτούν οικονομικές συνθήκες. Γενικά, ο κίνδυνος αυτός μετριάζεται, καθώς η τράπεζα μπορεί επίσης να χρεώσει υψηλότερο επιτόκιο στα δάνειά της. Και οι μεταβολές των επιτοκίων θα μπορούσαν επίσης να επηρεάσουν δυσμενώς την αξία των επενδύσεων μιας τράπεζας.

Οι ασφαλιστικές εταιρείες υπόκεινται επίσης σε κίνδυνο επιτοκίου. Δεδομένου ότι επενδύουν τα ασφάλιστρα σε διάφορες επενδύσεις, όπως ομόλογα και ακίνητα, θα μπορούσαν να παρατηρήσουν μείωση της αξίας των επενδύσεών τους όταν τα επιτόκια αυξάνονται. Και σε περιόδους χαμηλών επιτοκίων, αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να μην αποκομίσουν επαρκή απόδοση από τις επενδύσεις τους για να πληρώσουν τους κατόχους ασφαλιστηρίων συμβολαίων τους όταν οι απαιτή- σεις καταστούν απαιτητές.

Οι τράπεζες αντιμετωπίζουν αναντιστοιχία μεταξύ περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων

Οι τράπεζες δέχονται βραχυπρόθεσμες καταθέσεις και κάνουν μακροπρόθεσμα δάνεια. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει αναντιστοιχία μεταξύ των υποχρεώσεων και των περιουσιακών τους στοιχείων. Σε περίπτωση που πολλοί από τους καταθέτες θέλουν τα χρήματά τους πίσω, για παράδειγμα σε ένα σενάριο τράπεζας, ίσως χρειαστεί να βγάλουν τα χρήματα σε μια βιασύνη.

Ωστόσο, για μια ασφαλιστική εταιρεία, οι υποχρεώσεις της βασίζονται σε ορισμένα ασφαλισμένα γεγονότα που συμβαίνουν. Οι πελάτες τους μπορούν να λάβουν μια πληρωμή εάν συμβεί το γεγονός που είναι ασφαλισμένοι, όπως το σπίτι τους που καίγεται. Δεν έχουν απαίτηση έναντι της ασφαλιστικής εταιρείας διαφορετικά. Οι ασφαλιστικές εταιρείες τείνουν να επενδύουν τα μακροπρόθεσμα χρηματικά ποσά που λαμβάνουν για να είναι σε θέση να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους κατά τη στιγμή της δημιουργίας τους. Παρόλο που είναι δυνατή η ταχεία είσπραξη ορισμένων ασφαλιστικών συμβολαίων, αυτό γίνεται με βάση τις ανάγκες ενός ατόμου. Είναι απίθανο ένας πολύ μεγάλος αριθμός ανθρώπων να θέλει τα χρήματά τους ταυτόχρονα, όπως συμβαίνει στην περίπτωση μιας διαδρομής στην τράπεζα. Αυτό σημαίνει ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες βρίσκονται σε καλύτερη θέση για να διαχειριστούν τον κίνδυνο τους.

Συστηματική διασύνδεση

Μια άλλη διαφορά μεταξύ τραπεζών και ασφαλιστικών εταιρειών είναι η φύση των συστημικών δεσμών τους. Οι τράπεζες λειτουργούν ως τμήμα ενός ευρύτερου τραπεζικού συστήματος και έχουν πρόσβαση σε έναν κεντρικό οργανισμό πληρωμών και εκκαθάρισης που τα συνδέει μαζί. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιθανό η συστηματική μόλυνση να μεταδοθεί από τη μια τράπεζα στην άλλη λόγω αυτού του είδους διασύνδεσης. Οι τράπεζες του Ηνωμένου Βασιλείου έχουν επίσης πρόσβαση σε ένα σύστημα κεντρικής τράπεζας μέσω της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, καθώς και στις εγκαταστάσεις και την υποστήριξή του.

Ωστόσο, οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν αποτελούν μέρος ενός κεντρικού συστήματος εκκαθάρισης και πληρωμής. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι τόσο ευαίσθητα στη συστηματική μόλυνση όσο και στις τράπεζες. Ωστόσο, δεν έχουν δανειστή ύστερης προσφυγής, σε ένα ρόλο που η Κεντρική Τράπεζα λειτουργεί για το τραπεζικό σύστημα.

Οι τράπεζες δημιουργούν χρήματα

Οι τράπεζες χρησιμοποιούν τα χρήματα που καταθέτουν οι πελάτες τους για να κάνουν μια μεγαλύτερη βάση δανείων και έτσι να δημιουργήσουν χρήματα. Δεδομένου ότι οι καταθέτες τους απαιτούν μόνο μία μερίδα των καταθέσεων τους κάθε μέρα, οι τράπεζες διατηρούν μόνο ένα μέρος αυτών των καταθέσεων στο αποθεματικό και δανείζουν το υπόλοιπο των καταθέσεων τους σε άλλους.

Οι ασφαλιστικές εταιρείες επενδύουν και διαχειρίζονται τα χρήματα που λαμβάνουν από τους πελάτες τους για δικό τους όφελος. Η επιχείρησή τους δεν δημιουργεί χρήματα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Ρυθμιστική Αρχή

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρείες υπόκεινται σε διαφορετικές ρυθμιστικές αρχές. Οι εθνικές τράπεζες και οι θυγατρικές τους ρυθμίζονται από το γραφείο του διαχειριστή του νομίσματος ή από το OCC. Στην περίπτωση των κρατικών ναυλωμένων τραπεζών, ρυθμίζονται από το Συμβούλιο της Federal Reserve για τις τράπεζες που είναι μέλη του συστήματος των Federal Reserve. Όσον αφορά τις άλλες κρατικές τράπεζες, εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Ομοσπονδιακής Ασφαλιστικής Εταιρείας Ασφαλίσεων Καταθέσεων, η οποία τους ασφαλίζει. Διάφορες ρυθμιστικές αρχές του κράτους εποπτεύουν επίσης τις κρατικές τράπεζες.

Ωστόσο, οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν υπόκεινται σε ομοσπονδιακή ρυθμιστική αρχή. Αντ 'αυτού, εμπίπτουν στην αρμοδιότητα διαφόρων κρατικών εγγυήσεων των 50 κρατών. Σε περίπτωση αποτυχίας μιας ασφαλιστικής εταιρείας, η κρατική εγγύηση εισπράττει χρήματα από άλλες ασφαλιστικές εταιρείες στο κράτος για να πληρώσει τους κατόχους των ασφαλισμένων της αποτυχημένης εταιρείας.

Η κατώτατη γραμμή

Οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι και τα δύο χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αλλά έχουν διαφορετικά επιχειρηματικά μοντέλα και αντιμετωπίζουν διαφορετικούς κινδύνους. Ενώ και οι δύο υπόκεινται σε κίνδυνο επιτοκίου, οι τράπεζες έχουν περισσότερο συστημική διασύνδεση και είναι πιο επιρρεπείς σε διακυμάνσεις από τους καταθέτες. Παρότι οι υποχρεώσεις των ασφαλιστικών εταιρειών είναι πιο μακροπρόθεσμες και δεν τείνουν να αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο εκτέλεσης των κεφαλαίων τους, αναλαμβάνουν μεγαλύτερο κίνδυνο τα τελευταία χρόνια, π.χ. με την επέκτασή τους σε προϊόντα όπως οι προσόδους, οδηγώντας σε ζητεί μεγαλύτερη ρύθμιση των ασφαλιστικών εταιρειών.