α:

Η διαδικασία κατάρτισης προϋπολογισμού για τις κεφαλαιουχικές δαπάνες είναι απαραίτητη για να λειτουργήσει μια επιχείρηση και να αναπτυχθεί από μια υγιή οικονομική θέση. Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες είναι τα έξοδα που μια επιχείρηση κάνει για να αποφέρει οικονομικά οφέλη για μια περίοδο ετών. Έτσι, ένα κεφάλαιο είναι το κόστος των περιουσιακών στοιχείων που έχουν χρησιμότητα και μπορούν να βοηθήσουν μια εταιρεία να δημιουργήσει κέρδη για μια περίοδο μεγαλύτερη από το τρέχον φορολογικό έτος. Αυτό τους διακρίνει από τις λειτουργικές δαπάνες, τις δαπάνες για αγαθά που αγοράζονται και καταναλώνονται ή εξαντλούνται, όλα μέσα στο ίδιο φορολογικό έτος. Για παράδειγμα, το χαρτί εκτυπωτή αποτελεί επιχειρησιακό κόστος. ο ίδιος ο εκτυπωτής αποτελεί δαπάνη κεφαλαίου. Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες είναι πολύ υψηλότερες από τα λειτουργικά έξοδα, καλύπτοντας την αγορά κτιρίων, εξοπλισμού και εταιρικών οχημάτων, αν και μπορεί να περιλαμβάνουν και κονδύλια όπως τα χρήματα που δαπανώνται για την αγορά άλλων επιχειρήσεων ή για έρευνα και ανάπτυξη. Τα λειτουργικά έξοδα είναι ακριβώς ό, τι σημαίνει το όνομά τους, τα έξοδα που απαιτούνται για την λειτουργία της εταιρείας από εβδομαδιαία έως εβδομαδιαία ή από μήνα σε μήνα.

Επειδή οι κεφαλαιουχικές δαπάνες αντιπροσωπεύουν σημαντικές επενδύσεις μετρητών, που έχουν σχεδιαστεί για να δείξουν απόδοση της κεφαλαιακής επένδυσης για μια περίοδο ετών, είναι σημαντικό οι επιχειρήσεις να προγραμματίσουν προσεκτικά γι 'αυτούς. Σχεδόν όλες οι εταιρείες προβαίνουν ξεχωριστά στις κεφαλαιουχικές δαπάνες. Η ύπαρξη ξεχωριστού προϋπολογισμού από τα λειτουργικά έξοδα καθιστά απλούστερο για τις εταιρείες να υπολογίζουν τα αντίστοιχα φορολογικά ζητήματα. Για λειτουργικά έξοδα, οι εκπτώσεις ισχύουν για το τρέχον φορολογικό έτος, αλλά οι εκπτώσεις για κεφαλαιουχικές δαπάνες κατανέμονται σε διάστημα ετών και υπολογίζονται ως αποσβέσεις.

Οι διαδικασίες για την κατάρτιση ενός προϋπολογισμού κεφαλαιουχικών δαπανών ποικίλλουν προφανώς από την μία εταιρεία στην άλλη, ανάλογα με παράγοντες όπως η φύση της επιχείρησης και το μέγεθος της επιχείρησης. Σε μεγάλες επιχειρήσεις, το πρώτο βήμα στον προϋπολογισμό κεφαλαίου μπορεί να είναι τα μεμονωμένα τμήματα της εταιρείας που υποβάλλουν αιτήματα για πράγματα τις ανάγκες των υπηρεσιών που εμπίπτουν στο κεφάλαιο των κεφαλαιουχικών δαπανών. Ωστόσο, στο τέλος, οι κεφαλαιουχικές δαπάνες καθορίζονται αναπόφευκτα από την ανώτερη διοίκηση και τους ιδιοκτήτες. Πρώτον, οι αποφάσεις συνεπάγονται πολύ μεγάλες δαπάνες και η διοίκηση πρέπει να κάνει την αξιολόγηση για το αν η επένδυση σε στοιχεία ενεργητικού αξίζει το κόστος. Τα κεφαλαιουχικά έξοδα σχεδόν πάντα επηρεάζουν τα λειτουργικά έξοδα, καθώς τα είδη που αγοράζονται πρέπει να διατηρηθούν και πρέπει να ληφθεί υπόψη η "μεγάλη εικόνα". Η διοίκηση πρέπει να κάνει την πρόσκληση για το κατά πόσον οι κεφαλαιουχικές δαπάνες προέρχονται απευθείας από κεφάλαια της εταιρείας ή εάν πρέπει να χρηματοδοτηθούν. Η μίσθωση είναι επίσης μια επιλογή που γίνεται ελκυστική αν μια επιχείρηση αγοράζει περιουσιακά στοιχεία όπως υπολογιστές ή άλλο εξοπλισμό τεχνολογίας, στοιχεία που μπορούν γρήγορα να καταστούν παρωχημένα.

Ο προϋπολογισμός για τις κεφαλαιουχικές δαπάνες είναι ένας κρίσιμος μελλοντικός σχεδιασμός. Κατά τη λήψη απόφασης σχετικά με ορισμένες κεφαλαιουχικές δαπάνες, η διοίκηση μιας εταιρείας προβεί σε δήλωση σχετικά με την άποψή της σχετικά με την τρέχουσα οικονομική κατάσταση της εταιρείας και τις προοπτικές της για μελλοντική ανάπτυξη. Δίνει επίσης ενδείξεις σχετικά με την κατεύθυνση που σχεδιάζει να κινήσει τα επόμενα χρόνια. Οι προϋπολογισμοί κεφαλαιουχικών δαπανών κατασκευάζονται συνήθως για να καλύψουν περιόδους πέντε έως 10 ετών και ως εκ τούτου μπορούν να χρησιμεύσουν ως σημαντικοί δείκτες όσον αφορά το "πενταετές πρόγραμμα" της εταιρείας ή τους μακροπρόθεσμους στόχους.