α:

Ομόλογα υψηλής απόδοσης, γνωστά και ως junk bonds, έχουν χαμηλότερες πιστοληπτικές αξιολογήσεις από εταιρικά ομόλογα επενδυτικής ποιότητας καθώς και άλλους τύπους ομολόγων. Δεδομένου ότι έχουν χαμηλότερες αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας, υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος αθέτησης από τους εταιρικούς εκδότες. Για να προσελκύσουν επενδυτές να αγοράσουν τα ομόλογα, τα ομόλογα πληρώνουν υψηλότερο επιτόκιο. Οι επενδυτές που επιδιώκουν αποδόσεις μεγαλύτερες από αυτές των κρατικών ομολόγων του Δημοσίου ενδέχεται να είναι πρόθυμες να αναλάβουν τον πρόσθετο κίνδυνο σε αντάλλαγμα για μεγαλύτερη απόδοση.

AD:

Υπάρχουν πολύ ρευστά χρηματιστήρια που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια (ETF) τα οποία επενδύουν σε χρέη υψηλής απόδοσης. Αυτά τα ΕΙΕΕ επιτρέπουν στους επενδυτές να αποκτήσουν έκθεση σε ένα διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο ομολόγων υψηλής απόδοσης χωρίς να κατέχουν το χρέος μιας μόνο εταιρείας. Αυτή η διαφοροποίηση μεταξύ των εταιρειών και των τομέων μπορεί να προστατεύσει από τον κίνδυνο αθέτησης. Ακόμη, ακόμη και με διαφοροποίηση, οι περιόδους υψηλής μεταβλητότητας της αγοράς μπορούν να οδηγήσουν σε έναν πολύ μεγαλύτερο αριθμό εταιρειών που αθετούν τις οφειλές τους.

-

Αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας και απόδοση

Τα ομόλογα υψηλών αποδόσεων έχουν πιστοληπτική ικανότητα μικρότερη από το BBB από την Standard & Poor's και κάτω από το Baa3 από την Moody's. Αυτοί οι δύο σημαντικοί οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας που αξιολογούν τους εκδότες ομολόγων με βάση την ικανότητά τους να καταβάλλουν τόκους και κεφάλαιο όπως απαιτείται από τους όρους του ομολόγου. Αν και πολλοί επενδυτές βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε αυτές τις αξιολογήσεις, οι οργανισμοί έχουν διαπιστώσει εσφαλμένα το ποσό του κινδύνου για χρεωστικούς τίτλους στο παρελθόν. Πιο συγκεκριμένα, κατά την οικονομική κρίση του 2008, οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας δεν κατόρθωσαν να εντοπίσουν σημαντικούς κινδύνους με τίτλους που εξασφαλίστηκαν με υποθήκες.

AD:

Υπάρχει διαφορά απόδοσης μεταξύ ομολόγων επενδυτικού βαθμού και ομολόγων υψηλής απόδοσης. Γενικά, όσο χαμηλότερη είναι η πιστοληπτική ικανότητα του εκδότη, τόσο υψηλότερο είναι το ποσό των καταβληθέντων τόκων. Η διαφορά απόδοσης κυμαίνεται ανάλογα με τις οικονομικές συνθήκες και τα επιτόκια.