Οι περισσότεροι επενδυτές έχουν ακούσει τα αμοιβαία κεφάλαια, αλλά σχετικά λίγοι καταλαβαίνουν πώς λειτουργούν αυτά τα κεφάλαια. Αυτό δεν είναι εξαιρετικά εκπληκτικό. μετά από όλα, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι οικονομικοί εμπειρογνώμονες, και υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή τους πιο επείγουσα από τη δομή των εταιρειών αμοιβαίων κεφαλαίων. Ωστόσο, ορισμένοι επενδυτές ενδέχεται να λάβουν καλύτερες αποφάσεις εάν κατανοήσουν ότι οι εταιρείες αμοιβαίων κεφαλαίων κερδίζουν χρήματα χρεώνοντας αμοιβές στους επενδυτές και το μέγεθος και ο τύπος των χρεωμένων τελών ποικίλλουν από το αμοιβαίο κεφάλαιο στο ταμείο.

Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ή η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς απαιτεί από μια εταιρεία αμοιβαίων κεφαλαίων να γνωστοποιεί τα αμοιβή των μετόχων και τα λειτουργικά έξοδα στο ενημερωτικό δελτίο της. Οι επενδυτές μπορούν να βρουν αυτές τις πληροφορίες στον πίνακα αμοιβών που βρίσκεται κοντά στο μπροστινό μέρος του ενημερωτικού δελτίου. Τα τέλη είναι εύκολα η μεγαλύτερη πηγή εσόδων για τις βασικές εταιρείες αμοιβαίων κεφαλαίων, αν και ορισμένες εταιρείες μπορούν να πραγματοποιούν ξεχωριστές επενδύσεις δικές τους. Τα διάφορα είδη αμοιβών περιλαμβάνουν τέλη αγοράς. τα τέλη πωλήσεων ή το φορτίο του αμοιβαίου κεφαλαίου. αναβαλλόμενα τέλη πωλήσεων. τα τέλη εξαγοράς · τέλη λογαριασμού · και τα τέλη ανταλλαγής.

Κατανόηση των αμοιβαίων κεφαλαίων

Τα αμοιβαία κεφάλαια είναι από τα πιο δημοφιλή και επιτυχημένα επενδυτικά οχήματα χάρη στον συνδυασμό της ευελιξίας, του χαμηλού κόστους και της πιθανότητας υψηλότερων αποδόσεων. Η επένδυση σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο είναι διαφορετική από την απλή συσκευασία χρημάτων σε ένα λογαριασμό ταμιευτηρίου ή ένα πιστοποιητικό κατάθεσης σε μια τράπεζα. Όταν επενδύετε σε αμοιβαίο κεφάλαιο, στην πραγματικότητα αγοράζετε μετοχές μετοχών σε μια εταιρεία.

Η εταιρεία που αγοράζετε είναι επιχείρηση επενδύσεων. Αμοιβαία κεφάλαια είναι στην επιχείρηση της επένδυσης σε τίτλους, όπως και η Ford είναι στην επιχείρηση κατασκευής αυτοκινήτων. Τα περιουσιακά στοιχεία για ένα αμοιβαίο κεφάλαιο είναι διαφορετικά, αλλά ο τελικός στόχος κάθε εταιρείας είναι να κερδίσει χρήματα για τους μετόχους.

Οι μέτοχοι κερδίζουν χρήματα με έναν από τους τρεις τρόπους. Ο πρώτος τρόπος είναι να δείτε μια επιστροφή από τις πληρωμές τόκων και μερισμάτων από τις υποκείμενες συμμετοχές του αμοιβαίου κεφαλαίου. Οι επενδυτές μπορούν επίσης να κερδίσουν χρήματα με βάση τις συναλλαγές που πραγματοποιούνται από τη διοίκηση. εάν ένα αμοιβαίο κεφάλαιο κερδίζει κεφαλαιακά κέρδη από ένα εμπόριο, είναι νομικά υποχρεωμένο να μετακυλίσει τα κέρδη στους μετόχους. Αυτό είναι γνωστό ως διανομή κεφαλαιουχικών κερδών. Ο τελευταίος τρόπος είναι η τυποποιημένη ανατίμηση του ενεργητικού, που σημαίνει ότι η αξία των μετοχών αμοιβαίων κεφαλαίων αυξάνεται.

Έσοδα Εταιρειών Αμοιβαίου Κεφαλαίου: Τέλη Μετόχων

Οι εταιρείες των Αμοιβαίων Κεφαλαίων μπορούν να αποδίδουν μια ποικιλία αμοιβών στις υπηρεσίες και τα προϊόντα τους, αλλά πού και πώς περιλαμβάνονται αυτές οι αμοιβές, κάνει τη διαφορά. Τα τέλη πώλησης, τα οποία συνήθως αναφέρονται ως φορτία, ενεργοποιούνται από την αγορά μετοχών αμοιβαίων κεφαλαίων από έναν επενδυτή. Αυτό σημαίνει ότι ο επενδυτής πληρώνει επιπλέον ποσοστό, περίπου 5% συνήθως, επιπλέον της πραγματικής τιμής της μετοχής.Οι εταιρείες αμοιβαίων κεφαλαίων δεν διατηρούν συνήθως το σύνολο των τελών πώλησης, δεδομένου ότι ένα μεγάλο μέρος πηγαίνει συχνά στους μεσίτες και στους συμβούλους που πωλούν το ταμείο.

Υπάρχουν διαφορετικά είδη ταμειακών φορτίων. Το πιο συνηθισμένο είναι το εμπρός τερματικό φορτίο, το οποίο αφαιρείται αμέσως από το ποσό της επένδυσης πριν από την αγορά των μετοχών. Η Ρυθμιστική Αρχή Χρηματοπιστωτικών Βιομηχανιών, ή η FINRA, ορίζει ένα ανώτατο όριο 8,5% για τα εμπρός φορτία. Για παράδειγμα, μια επένδυση $ 1, 000 με front-end φορτίο στέλνει $ 50 στον μεσίτη και $ 950 για να αγοράσει μετοχές του αμοιβαίου κεφαλαίου.

Υπάρχουν και φορτία back-end που μπορούν να χρεωθούν όταν πωλούνται οι μετοχές. Το πιο συνηθισμένο από αυτά ονομάζεται ενδεχόμενο φορτίο αναβολής πώλησης, ή CDSC. Το φορτίο αυτό αρχίζει σχετικά υψηλό και τείνει να μειώνεται με την πάροδο του χρόνου, συνήθως μειώνεται στο μηδέν μετά από μια περίοδο επτά έως 10 ετών.

Ορισμένες εταιρείες αμοιβαίων κεφαλαίων χρεώνουν τέλη αγοράς ή προμήθειες εξαργύρωσης. Αυτά ακούγονται πολύ σαν τέλη πωλήσεων, αλλά καταβάλλονται εξ ολοκλήρου στο ταμείο, όχι στον μεσίτη. Τα τέλη αγοράς πραγματοποιούνται κατά την αγορά των μετοχών και τα τέλη εξαγοράς κατά τη στιγμή της πώλησης μετοχών.

Στην ουσία, τα τέλη διαχείρισης εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την επιτυχία του ταμείου και τη συνεχιζόμενη διαπραγμάτευση νέων μετοχών από το κοινό. Τα πιο επιτυχημένα ταμεία βλέπουν πολλά νέα χρήματα και τείνουν να είναι ιδιαίτερα ρευστά. περισσότερη διαπραγμάτευση ισούται με περισσότερα έσοδα από τέλη για την εταιρεία.

Έσοδα Εταιρειών Αμοιβαίου Κεφαλαίου: Ετήσια Λειτουργικά Έξοδα

Οι εταιρείες αμοιβαίων κεφαλαίων δεν λειτουργούν δωρεάν. υπάρχουν δαπάνες που πρέπει να επιστραφούν. Αυτά καλύπτουν τα έξοδα όπως η πληρωμή του συμβούλου επενδύσεων, του διοικητικού προσωπικού, των αναλυτών της χρηματοδότησης της έρευνας, των τελών διανομής και άλλων εξόδων λειτουργίας.

Τα έξοδα διαχείρισης διατίθενται από τα περιουσιακά στοιχεία του αμοιβαίου κεφαλαίου αντί να χρεώνονται απευθείας στους μετόχους. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς απαιτεί να καταχωρίζονται τα τέλη διαχείρισης ως ξεχωριστό στοιχείο και να μην είναι συγκεντρωμένα με την κατηγορία των "λοιπών" δαπανών, έτσι ώστε οι επενδυτές να μπορούν πάντα να παρακολουθούν ποια κεφάλαια δαπανώνται περισσότερο για αποζημίωση διαχείρισης.

Οι περισσότεροι επενδυτές καταλήγουν να ακούν σχετικά με τα τέλη διανομής, παρόλο που αναφέρονται πιο συχνά ως "τέλη 12b-1". Τα τέλη 12b-1 χρεώνονται στους μετόχους για την κάλυψη των εξόδων που συνδέονται με την εμπορία του αμοιβαίου κεφαλαίου και την παροχή υπηρεσιών μετόχων. Πολλά από αυτά τα έξοδα χρηματοδότησης είναι απαραίτητα. για παράδειγμα, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς απαιτεί την εκτύπωση και τη διανομή των ενημερωτικών δελτίων σε νέους επενδυτές. Δεδομένου ότι ο χώρος αμοιβαίων κεφαλαίων έχει γίνει πιο ανταγωνιστικός, ιδίως από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, τα τέλη 12b-1 έχουν μειωθεί και οι μέτοχοι είναι πιο ευαίσθητοι σε αυτά.

12b-1 αλλαγή τέλους από την κατηγορία μετοχών στην κατηγορία μετοχών. Τα μερίδια κατηγορίας Α τείνουν να επιβάλλουν φορτία εμπρός και έχουν χαμηλότερα κόστη 12b-1 και ορισμένα αμοιβαία κεφάλαια μειώνουν το εμπρόσθιο φορτίο ανάλογα με το μέγεθος της επένδυσης. Αυτό είναι γνωστό ως "σημεία διακοπής" στη βιομηχανία. Η ιδέα είναι ότι η εταιρεία αμοιβαίων κεφαλαίων είναι πρόθυμη να θυσιάσει κάποια έσοδα ανά μετοχή για να προσελκύσει περισσότερες αγορές μετοχών. Οι μετοχές της κατηγορίας Β και οι μετοχές της κατηγορίας C τείνουν να έχουν υψηλότερες ετήσιες δαπάνες από τις μετοχές της κατηγορίας Α.

Ταμεία αμοιβαίων κεφαλαίων

Πολλά αμοιβαία κεφάλαια δεν έχουν χρεώσεις πώλησης, αλλά ορισμένα κεφάλαια που διεκδικούν καθεστώς "χωρίς φορτίο" ενδέχεται να πληρώσουν έξοδα μάρκετινγκ και διανομής μέσω τελών 12b-1, αν και η SEC δεν επιτρέπει στις εταιρείες αυτές αναφερθούν στον εαυτό τους ως μη φορτίο αν τα έξοδα 12β-1 υπερβαίνουν το 0,25%. Άλλοι, όπως τα κεφάλαια Vanguard, δεν έχουν χρεώσεις πωλήσεων ή 12b-1 τέλη.

Τα κεφάλαια χωρίς χρέωση μπορούν να αποκομίσουν έσοδα από άλλα είδη εισοδήματος από αμοιβές, αλλά οι εταιρείες αυτές τείνουν επίσης να μειώνουν το κόστος για να αντισταθμίσουν την έλλειψη εσόδων από τέλη πωλήσεων. Αυτό συσχετίζεται συχνά με τη λιγότερη διαχείριση των επενδύσεων και με μια πιο παθητική επενδυτική στρατηγική για το ταμείο.