α:

Οι επενδυτές υψηλής αξίας έχουν υιοθετήσει τη στρατηγική για τη διάθεση μέρους των μετοχικών τους θέσεων σε εναλλακτικές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων σε ιδιωτικά μετοχικά κεφάλαια. Αυτή η μέθοδος διαφοροποίησης έχει κερδίσει έλξη λόγω της ιστορίας της υψηλής απόδοσης που δεν επιτυγχάνεται εύκολα σε πιο συμβατικές επενδυτικές επιλογές. Ωστόσο, οι ιδιωτικές μετοχές φέρουν διαφορετικό βαθμό κινδύνου από τις άλλες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων λόγω της φύσης των υποκείμενων επενδύσεων.

Οι εταιρείες ιδιωτικών κεφαλαίων συγκεντρώνουν χρήματα επενδυτών με άλλες πηγές δανειακής χρηματοδότησης για να αποκτήσουν θέσεις συμμετοχής σε μετοχές σε μικρές επιχειρήσεις με υψηλό αναπτυξιακό δυναμικό. Αν και αυτό μπορεί να φαίνεται σαν μια έξυπνη στρατηγική επένδυσης, υπάρχουν διάφοροι κίνδυνοι που συνδέονται με την επένδυση σε μικρές αναπτυσσόμενες επιχειρήσεις, ιδιαίτερα εκείνες που βρίσκονται ακόμα σε φάσεις εκκίνησης.

Ο κίνδυνος ρευστότητας αποτελεί ανησυχία για τους επενδυτές σε ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια. η ανάπτυξη στις μικρές επιχειρήσεις μπορεί να πάρει χρόνο και οι επενδυτές ιδιωτικών κεφαλαίων αναμένεται να εγκαταλείψουν τα κεφάλαιά τους στην επιχείρηση ιδιωτικών κεφαλαίων κατά μέσο όρο μεταξύ τεσσάρων και επτά ετών. Ορισμένες επενδύσεις απαιτούν ακόμη μεγαλύτερες περιόδους εκμετάλλευσης πριν από την εμφάνιση οποιωνδήποτε επιστροφών. Σε άλλες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, όπως τα ατομικά εταιρικά αποθέματα, τα αμοιβαία κεφάλαια ή τα χρηματιστήρια που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια (ETF), οι επενδυτές μπορούν να πουλήσουν μια επένδυση λίγες μέρες σε περίπτωση που υποχωρήσει γρήγορα. Τα ιδιωτικά κεφάλαια δεν προσφέρουν αυτή την πολυτέλεια.

Οι επενδυτές ιδιωτικών κεφαλαίων αντιμετωπίζουν επίσης μεγαλύτερους κινδύνους αγοράς με τις επενδύσεις τους, καθώς δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι οποιαδήποτε από τις μικρές εταιρείες στις οποίες επενδύουν ιδιωτικές εταιρείες θα αυξηθεί καθόλου. Η αποτυχία είναι πολύ πιο κοινή μεταξύ αυτών των εταιρειών, με μόνο μία ή δύο από τις δωδεκάδες να αποφέρουν σημαντική απόδοση για την επιχείρηση και τους επενδυτές της. Παρόλο που άλλες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων φέρουν κίνδυνο αγοράς, η ανησυχία για αθέτηση υποχρεώσεων είναι μικρότερη από τις πιο εδραιωμένες εταιρείες και τα θέματα χρέους ή μετοχών τους.

Συνολικά, το προφίλ κινδύνου των επενδύσεων ιδιωτικών κεφαλαίων είναι υψηλότερο από αυτό των άλλων κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων, αλλά οι αποδόσεις έχουν τη δυνατότητα να είναι σημαντικά υψηλότερες. Για τους επενδυτές με τα κεφάλαια και την ανοχή κινδύνου, τα ιδιωτικά κεφάλαια μπορεί να είναι επικερδής επένδυση για ένα τμήμα ενός χαρτοφυλακίου.