α:

Η δομή κεφαλαιοποίησης μιας επιχείρησης είναι η βάση της. Από την πρώτη της πώληση στα έργα στα οποία επενδύει κάτω από το δρόμο, όλα αρχίζουν με τον τρόπο που χρηματοδοτεί τις δραστηριότητές της. Η δομή κεφαλαιοποίησης μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο στην κερδοφορία της εταιρείας.

Η δομή κεφαλαιοποίησης, που συνήθως ονομάζεται κεφαλαιακή διάρθρωση, αναφέρεται απλώς στα χρήματα που χρησιμοποιεί μια επιχείρηση για να χρηματοδοτήσει πράξεις και από πού προέρχονται τα χρήματα. Το κεφάλαιο μπορεί να αυξηθεί είτε μέσω της απόκτησης χρέους είτε μέσω της καθαρής θέσης. Η χρηματοδότηση ιδίων κεφαλαίων προέρχεται από την πώληση μετοχών στους μετόχους. Το χρέος μπορεί να προέρχεται από πολλές πηγές, όπως τα τραπεζικά δάνεια, τα προσωπικά δάνεια και τα χρέη με πιστωτικές κάρτες, αλλά πρέπει πάντα να επιστρέφονται σε μεταγενέστερη ημερομηνία, συνήθως με τόκους.

Και οι δύο τύποι κεφαλαιακής χρηματοδότησης έχουν κάποιο βαθμό δαπάνης που πρέπει να καταβληθεί σε κεφάλαια πρόσβασης, που ονομάζεται κόστος κεφαλαίου. Για το χρέος, αυτό είναι το επιτόκιο που χρεώνει ο δανειστής. Το κόστος των ιδίων κεφαλαίων αντιπροσωπεύεται από το ποσοστό απόδοσης της επένδυσης που αναμένουν οι μέτοχοι σε μερίσματα. Ενώ το χρέος τείνει να κοστίζει λιγότερο από τα ίδια κεφάλαια, και οι δύο τύποι κεφαλαιακής χρηματοδότησης επηρεάζουν σημαντικά τα περιθώρια κέρδους μιας εταιρείας.

Ίσως το πιο σαφές παράδειγμα αυτού είναι ο αντίκτυπος του χρέους στην κατώτατη γραμμή. Κάπου μεταξύ των λειτουργικών εξόδων και του καθαρού κέρδους στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων της εταιρείας, συνυπολογίζονται τα έξοδα για την πληρωμή των χρεών. Μια εταιρεία με ιδιαίτερα κεφαλαιουχική διάρθρωση χρέους κάνει μεγαλύτερες πληρωμές τόκων κάθε χρόνο, μειώνοντας έτσι το καθαρό κέρδος.

Το κεφάλαιο του χρέους μπορεί επίσης να έχει θετική επίδραση στην κερδοφορία. Το χρέος επιτρέπει στις εταιρείες να αξιοποιούν τα υπάρχοντα κεφάλαια, επιτρέποντας έτσι ταχύτερη επέκταση απ 'ό, τι διαφορετικά θα ήταν δυνατή. Η αποτελεσματική χρήση της χρηματοδότησης με χρέη έχει ως αποτέλεσμα αύξηση των εσόδων που υπερβαίνει τα έξοδα πληρωμών τόκων. Επιπλέον, οι πληρωμές τόκων είναι εκπίπτουν από τη φορολογία, μειώνοντας τη συνολική φορολογική επιβάρυνση μιας εταιρείας.

Ο αντίκτυπος της χρηματοδότησης με μετοχικό κεφάλαιο στα περιθώρια κέρδους μιας εταιρείας είναι εξίσου σημαντικός, αν και όχι τόσο απλός. Ενώ τα μετοχικά κεφάλαια δίνουν ώθηση στην ανάπτυξη χωρίς να απαιτείται η εξόφληση, οι μέτοχοι λαμβάνουν περιορισμένα δικαιώματα ιδιοκτησίας, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων ψήφου. Αναμένουν επίσης μια απόδοση της επένδυσής τους με τη μορφή μερισμάτων, τα οποία καταβάλλονται μόνο αν η εταιρεία πραγματοποιήσει κέρδος. Μια επιχείρηση που χρηματοδοτείται από μετοχικό κεφάλαιο είναι πιστή στους επενδυτές της και πρέπει να παραμείνει σταθερά κερδοφόρα για να εκπληρώσει αυτή την υποχρέωση.

Η επιχειρηματική ιδιοκτησία μοιράζεται, οπότε η παροιμιώδης πίτα των κερδών πρέπει να χωριστεί σε μεγαλύτερο αριθμό τεμαχίων. Μια εταιρεία που χρηματοδοτείται πλήρως από το χρέος μπορεί να έχει έντονες πληρωμές τόκων κάθε μήνα, αλλά όταν όλα λέγονται και γίνονται, τα κέρδη ανήκουν εξ ολοκλήρου στους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων.Χωρίς τα μερίσματα των μετόχων να πληρώσουν, τα κέρδη μπορούν να επανεπενδύονται στην επιχείρηση μέσω της αγοράς νέου εξοπλισμού ή με το άνοιγμα μιας νέας θέσης, δημιουργώντας ακόμα μεγαλύτερα κέρδη κάτω από το δρόμο.

Μια άλλη έμμεση επίδραση της κεφαλαιακής διάρθρωσης στην κερδοφορία είναι ο αντίκτυπός της στην πιθανή διαθεσιμότητα πρόσθετου κεφαλαίου, εάν χρειαστεί στο μέλλον. Μια εταιρεία με ιδιαίτερα υψηλό δείκτη χρέους προς ίδια κεφάλαια μπορεί να θεωρηθεί ως άσκοπα επικίνδυνη τόσο από τους δανειστές όσο και από τους πιθανούς μετόχους, γεγονός που καθιστά δύσκολη την άντληση πρόσθετων κεφαλαίων. Η περιορισμένη πρόσβαση στη χρηματοδότηση κεφαλαίου, με τη σειρά της, περιορίζει το αναπτυξιακό δυναμικό της επιχείρησης, διατηρώντας τα περιθώρια κέρδους στάσιμα.