α:

Οι ρυθμιστικές αρχές στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) είναι ύποπτες για τις θυγατρικές που ανήκουν εξ ολοκλήρου ή τουλάχιστον για τις σχέσεις τους με τις μητρικές εταιρείες τους. Μετά την υπόθεση C-501 / 11P της ΕΕ, το τεκμήριο στην ΕΕ είναι ότι οι μητρικές εταιρείες κατέχουν "αποφασιστική επιρροή" σε θυγατρική που ανήκει εξ ολοκλήρου ή σχεδόν εξ ολοκλήρου. Αυτό ισχύει ακόμη και αν η μητρική εταιρεία δεν έχει παρουσία στην ΕΕ.

Σε τέτοιες περιπτώσεις όπου η εξ ολοκλήρου θυγατρική είναι υπό δικαστική έρευνα, η θυγατρική θεωρείται ως "επιχείρηση" του γονέα. Αυτό σημαίνει ότι ο γονέας μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος μαζί με τη θυγατρική. Αυτό καλείται μερικές φορές το τεκμήριο γονικής-θυγατρικής.

Είναι πολύ δύσκολο, αν και δυνατό, να ανατρέψει η μητρική εταιρεία αυτό το τεκμήριο και να αποδείξει ότι η θυγατρική ενεργεί ανεξάρτητα στην αγορά. Αυτή η αναίρεση προορίζεται κυρίως για μη θυγατρικές που ανήκουν εξ ολοκλήρου.

Ενιαία οικονομική οντότητα

Οποιεσδήποτε συνθήκες ή συμφωνίες μεταξύ θυγατρικών που ανήκουν εξ ολοκλήρου και των μητρικών εταιρειών απαλλάσσονται από την κανονική οικονομική και νομική προστασία στην ΕΕ (όπως περιγράφεται στο άρθρο 101 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης).

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι εξ ολοκλήρου ελεγχόμενες θυγατρικές αντιμετωπίζονται σαν τμήματα της μητρικής επιχείρησης και όχι ως ξεχωριστές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ, θεωρούνται από κοινού ως μια "ενιαία οικονομική οντότητα" (ΝΑΕ). Αυτό μπορεί να συμβαίνει ακόμη και όταν η μητρική εταιρεία κατέχει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου της θυγατρικής, αν και όχι 100%.

Η έννοια των πολλαπλών οντοτήτων που αποτελούν SEE για την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ - ιδίως του δικαίου ανταγωνισμού και αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας - εκτείνεται τουλάχιστον στην υπόθεση του ICI κατά Επιτροπής του 1972 (Dyestuffs). Μια μεταγενέστερη απόφαση δήλωσε ότι οι θυγατρικές αυτές "δεν απολαμβάνουν πραγματική αυτονομία … στην αγορά."

Δύο μητρικές εταιρείες

Μια αμφισβητούμενη απόφαση τον Σεπτέμβριο του 2013 βρήκε τόσο την El du Pont de Nemours όσο και την Dow Chemical ένοχοι συμπεριφοράς σε σύμπραξη με την κοινή τους επιχείρηση DuPont Dow Elastomers. Εδώ, η ΕΕ αποφάνθηκε ότι και οι δύο εταιρείες είχαν «αποφασιστική επιρροή» παρόλο που η ιδιοκτησία της θυγατρικής ήταν 50/50.

Η απόφαση El du Pont και Dow ήταν ένα διάλειμμα από το προηγούμενο που τέθηκε το 1991 με την κοινή επιχείρηση 50/50 DMP, η οποία δεν θεωρήθηκε μέρος της ίδιας SEE με τις μητρικές εταιρείες Martell και Piper-Heidsick.

Μερίσματα και Φορολογία

Στην περίπτωση που μια 100% θυγατρική εταιρεία στην ΕΕ καταβάλλει μερίσματα στη μητρική της εταιρεία, τα μερίσματα αυτά απαλλάσσονται από την παρακράτηση φόρου στην ΕΕ. Υπάρχουν επίσης ορισμένοι μηχανισμοί για τη μείωση ή την εξάλειψη του προβλήματος της διπλής φορολόγησης των μερισμάτων μεταξύ εταιρειών που είναι εγκατεστημένες σε διαφορετικά κράτη μέλη.

Ο νόμος αυτός θεσπίστηκε για να αποφευχθεί η συγκέντρωση κερδών σε ένα κράτος μέλος για να αποφευχθεί η διπλή φορολόγηση ή η παρακράτηση.

Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα

Όλες οι εταιρείες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε πρόκειται για μητρικές είτε για θυγατρικές εταιρείες, πρέπει να συμμορφώνονται με τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (IFRS). Ωστόσο, κάθε θυγατρική περιορίζεται στην κατοχή μίας μητρικής εταιρείας.

Σε περίπτωση που περισσότερες από μία εταιρείες ενώνονται για να σχηματίσουν μια θυγατρική εταιρεία, όπως στην υπόθεση El du Pont και Dow, τότε η θυγατρική θεωρείται ότι είναι σε κοινοπραξία για λογιστικούς σκοπούς.