Πώς επηρέασε η μεγάλη ύφεση τη διαρθρωτική ανεργία;

PAROYSIASH BIBLIOU BAS MANESIOTH_13-5-2013_ECOZONE_xvid (Νοέμβριος 2024)

PAROYSIASH BIBLIOU BAS MANESIOTH_13-5-2013_ECOZONE_xvid (Νοέμβριος 2024)
Πώς επηρέασε η μεγάλη ύφεση τη διαρθρωτική ανεργία;
Anonim
a:

Από τον Σεπτέμβριο του 2017, το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε κάτω από τα χαμηλά επίπεδα πριν από την κρίση, γεγονός που δείχνει ότι η άνοδος της ανεργίας ήταν κυκλική, με άλλα λόγια, ότι ήταν μια απάντηση στον επιχειρηματικό κύκλο που αντιστράφηκε καθώς η συνολική οικονομία ανακάμψερη. Υπάρχει όμως το επιχείρημα ότι η μεγάλη ύφεση προκάλεσε αύξηση της διαρθρωτικής ανεργίας.

Σε αντίθεση με την κυκλική ανεργία, η διαρθρωτική ανεργία δεν συσχετίζεται άμεσα με τον επιχειρηματικό κύκλο, αλλά είναι μια χρόνια απάντηση σε ευρείες οικονομικές μετατοπίσεις. Αν κάποιος χάσει τη δουλειά του ως κτηματομεσίτης εξαιτίας της ύφεσης στην αγορά κατοικίας, τότε βρίσκει άλλη δουλειά καθώς η αγορά παίρνει, έχουν βιώσει κυκλική ανεργία. Εάν κάποιος χάσει τη δουλειά του ως χειριστής ανελκυστήρα επειδή οι ανελκυστήρες έχουν αυτοματοποιηθεί, αντιμετωπίζουν διαρθρωτική ανεργία. (Και οι δύο αντιπαραβάλλουν με την ανεργία λόγω τριβής, το αναπόφευκτο αποτέλεσμα ανεπαρκών πληροφοριών σε μια υγιή αγορά εργασίας.)

Σύμφωνα με μια γραμμή σκέψης, η Μεγάλη ύφεση προκάλεσε μια τόσο βαθιά αναστάτωση σε ορισμένες περιοχές της χώρας, που οι τοπικές οικονομίες συρρέουν μόνιμα και οι τοπικές βιομηχανίες εξαφανίστηκαν ή μετακινήθηκαν αλλού. Η διαρθρωτική ανεργία αυξήθηκε ως αποτέλεσμα: οι άνθρωποι, ιδίως οι χαμηλής ειδίκευσης, δεν μπόρεσαν να βρουν θέσεις εργασίας χωρίς να μετακομίσουν ή να εισέλθουν σε μια νέα βιομηχανία, η οποία συχνά αποδείχθηκε πολύ δύσκολη λόγω οικονομικών, εκπαιδευτικών ή άλλων φραγμών. Η κρίση στη στέγαση - η άμεση αιτία της μεγάλης ύφεσης - έκανε τα πράγματα χειρότερα συνδέοντας τους ανθρώπους με σπίτια που δεν μπορούσαν να πουλήσουν χωρίς να χάσουν χρήματα.

Η διαρθρωτική ανεργία είναι δύσκολο να μετρηθεί, αλλά υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι η άνοδος της ανεργίας μετά την κρίση δεν ήταν καθαρά κυκλική. Ενώ το βασικό ποσοστό ανεργίας (το προαναφερθέν, γνωστό και ως U-3) έχει ανακάμψει πλήρως, άλλα μέτρα δεν έχουν. U-1, η οποία μετρά το μερίδιο του εργατικού δυναμικού που ήταν άνεργος για 15 εβδομάδες ή περισσότερο, παραμένει πάνω από το χαμηλό πριν την κρίση. αυτό το μέτρο της χρόνιας ανεργίας μπορεί να αποτελέσει ένα παράθυρο στο επίπεδο της διαρθρωτικής ανεργίας. Ομοίως, το U-6, το οποίο περιλαμβάνει εκείνους που εγκατέλειψαν την αναζήτηση εργασίας ή απρόθυμα εγκαταστάθηκαν για εργασία με μερική απασχόληση, παραμένει πάνω από το χαμηλό επίπεδο πριν από την κρίση.

Έγγραφο εργασίας του ΔΝΤ του 2011 προσπάθησε να μετρήσει την επίδραση της μεγάλης ύφεσης στη διαρθρωτική ανεργία στην Ουάσιγκτον και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυξήθηκε κατά περίπου 1,75 ποσοστιαίες μονάδες από 5% πριν από την κρίση.Το έγγραφο πρότεινε επίσης ότι, ως αποτέλεσμα της αύξησης της διαρθρωτικής ανεργίας, οι πληθωριστικές πιέσεις θα προέλθουν από την πτώση της ανεργίας (U-3) σε επίπεδα κάτω του 7% περίπου. Το 2017, ο πληθωρισμός παραμένει υποτονικός με ποσοστά ανεργίας κάτω του 5%.

Μολονότι είναι πιθανόν η διαρθρωτική ανεργία να είναι υψηλότερη σήμερα από ό, τι πριν ξεσπάσει η φούσκα των κατοικιών, είναι δύσκολο να αναλύσουμε τα αίτια της αύξησης. Τη δεκαετία από την έναρξη της χρηματοπιστωτικής κρίσης, ο αυτοματισμός επιταχύνθηκε, ωθώντας τους ανθρώπους από τις θέσεις εργασίας στον τομέα της μεταποίησης. Ο ανταγωνισμός από τους ξένους παραγωγούς, ιδίως στην Κίνα, έχει αυξηθεί. Τα μισθώματα στις μεγάλες πόλεις και το κόστος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έχουν αυξηθεί ραγδαία, καθιστώντας πιο δύσκολη την είσοδο στις αγορές και τις βιομηχανίες όπου η ζήτηση εργασίας είναι υψηλή. Ορισμένα από αυτά τα φαινόμενα συνδέονται με την κρίση, που απορρέουν εν μέρει από αυτήν ή συμβάλλουν στην κατεύθυνση που πήρε.

Η μεγάλη ύφεση αύξησε τη διαρθρωτική ανεργία; Δεν υπάρχει πιθανώς απλή απάντηση.