α:

Η θεωρία των φράκταλ συναλλαγών - βασισμένη σε μερικές από τις ίδιες αρχές της θεωρίας του χάους - υποστηρίζει ότι η αγορά κάνει παρόμοιες κινήσεις σε όλα τα χρονικά πλαίσια. Οι κινήσεις τιμών μπορεί να φαίνονται να είναι η τυχαία αλληλεπίδραση αγοραστών και πωλητών, αλλά τα fractals εφαρμόζουν μια καθολική προσέγγιση που βασίζεται στη θεωρία κυμάτων Elliott. Όσοι χρησιμοποιούν fractals πιστεύουν ότι μπορούν να προβλεφθούν μεγαλύτερες τάσεις μετά την εμφάνιση γεωμετρικά παρόμοιων μικρότερων μοτίβων.

Σε μια πολύ απλοϊκή έννοια, τα fractals πρέπει απαραιτήτως να εμφανίζονται στις κινήσεις της χρηματιστηριακής αγοράς, αν και δεν έχουν απαραιτήτως κάποια προγνωστική δύναμη. Τα fractals είναι ένα τεμαχισμένο γεωμετρικό μοτίβο που μπορεί να υποδιαιρεθεί σε τμήματα που είναι αυτοδύναμα και ανεξάρτητα από την κλίμακα. Σχεδιάζονται σε ένα διάγραμμα τιμών που έχει μόνο δύο διαστάσεις και δύο κατευθύνσεις. Ανεξάρτητα από το χρονικό διάστημα που χρησιμοποιείται στο διάγραμμα τιμών, κάθε τάση μεγάλης κλίμακας έχει ακριβώς τον ίδιο περιορισμένο αριθμό δυνατών μορφών με τις βραχυπρόθεσμες τάσεις, επειδή δεν εισάγονται νέες μεταβλητές.

Οι τιμές μπορούν να αυξηθούν μόνο γρήγορα, να αυξηθούν αργά, να παραμείνουν αμετάβλητες, να μειωθούν αργά ή να μειωθούν γρήγορα. Μεγαλύτερα μοτίβα μπορεί να προκύψουν μόνο όταν κυριαρχεί μία από αυτές τις πέντε δυνατότητες. Αν έμεινε σε αυτό, τα fractals θα αντιπροσωπεύουν την καθυστερημένη ταυτοποίηση των βασικών δομικών στοιχείων του ταύρου και των κινήσεων των αρκούδων. Ωστόσο, η φράκταλ θεωρία ισχυρίζεται περισσότερο από αυτό, που είναι εκεί που τρέχει σε πρόβλημα.

Τα fractals χρησιμοποιούνται κυρίως ως σήματα αναστροφής, καθώς οι έμποροι ελπίζουν να παρατηρήσουν μικρότερους σχηματισμούς αρκετά γρήγορα για να αγοράσουν και να πουλήσουν σε κερδοφόρες θέσεις εν αναμονή του μεγαλύτερου σχήματος. Δεδομένου ότι η θεωρία των φράκτων ισχυρίζεται ότι όλοι οι αγοραστές και οι πωλητές όλων των τίτλων τείνουν να αλληλεπιδρούν με παρόμοιο τρόπο, προφανώς ψάχνει για δεδομένα που ταιριάζουν στο μοντέλο αντί να χρησιμοποιούν τα δεδομένα για την κατασκευή του μοντέλου. Αυτό είναι τόσο σύμπτωση και αιτιότητα. Μεθοδολογικά, fractals φυσικά προκατειλημμένα προς ψευδή σήματα.

Ο υποκειμενικός τους χαρακτήρας και η μεγάλη εξάρτηση από άλλα εμπορικά σήματα για επιβεβαίωση μειώνουν τα fractals σε δείκτη πιθανότητας, καθιστώντας τα δυνητικά χρήσιμα στο βαθμό που προτρέπουν τη χρήση ενός πιο εμπειρικού εργαλείου συναλλαγών, αλλά και εξαιρετικά ανεπαρκή.