α:

Η κυκλική ανεργία οφείλεται πάντοτε στην επιβράδυνση του επιχειρηματικού κύκλου, αλλά μπορεί να μην οφείλεται σε ύφεση. Εξ ορισμού, η κυκλική ανεργία οφείλεται στην ύφεση της οικονομίας, αλλά μια οικονομία σε ύφεση δεν είναι απαραιτήτως μια ύφεση. Αν και τα μέσα ενημέρωσης αναφέρουν συχνά πρόωρα ύφεση, η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση μόνο όταν έχει αρνητική ανάπτυξη για δύο ή περισσότερα τρίμηνα στη σειρά.

Όταν μια οικονομία συρρικνώνεται, για παράδειγμα, λόγω οικονομικής σύγκρουσης, όπως το 1929 και το 2008, η ζήτηση για αγαθά και υπηρεσίες πέφτει. Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή η εμπιστοσύνη των καταναλωτών στην οικονομία έχει μειωθεί και, συνεπώς, αναστέλλουν την πραγματοποίηση νέων αγορών. Καθώς οι καταναλωτές αρχίζουν να αγοράζουν λιγότερα, οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν φθίνοντα έσοδα και αναγκάζονται να μειώσουν το κόστος, ώστε να μην υποστούν ζημιές. Οι εργαζόμενοι απολύονται ως μέρος αυτής της μείωσης του κόστους. Όταν η ζήτηση επιστρέφει, η ζήτηση για αυτούς τους εργαζόμενους συνήθως επιστρέφει επίσης.

Στην πράξη, μια οικονομία μπορεί να συρρικνωθεί σε ένα τέταρτο, να επεκταθεί σε ένα ή περισσότερα τέταρτα και στη συνέχεια να περάσει από διαδοχικά τρίμηνα συρρίκνωσης. Στην περίπτωση αυτή, η ύφεση ξεκινάει τεχνικά μόνο με το δεύτερο συνεχόμενο τρίμηνο συρρίκνωσης, αλλά οι αρνητικές επιπτώσεις είναι πιθανό να εμφανιστούν πολύ πριν. Η ύφεση του 2008 στις Ηνωμένες Πολιτείες ακολούθησε αυτό το μοτίβο: Το πρώτο τρίμηνο του έτους, η οικονομία υποχώρησε ελαφρά. Επέστρεψε ελαφρώς το δεύτερο τρίμηνο, αλλά στη συνέχεια υποχώρησε για τα επόμενα τέσσερα διαδοχικά τρίμηνα. Στην περίπτωση αυτή, δεν θα ήταν τεχνικά ακριβές να πούμε ότι η κυκλική ανεργία κατά το πρώτο τρίμηνο του 2008 οφειλόταν σε ύφεση, αλλά θα ήταν εντελώς σωστό να πούμε ότι οφείλεται σε κάμψη.