Οικονομικά προσιτά συγκροτήματα διαμερισμάτων κατοικιών και σπίτια ενοικιάζονται μέσω συμβάσεων με την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου για την εξυπηρέτηση νοικοκυριών χαμηλού εισοδήματος. Το Τμήμα Στέγασης και Αστικής Ανάπτυξης άνοιξε το δρόμο για 1. 34 εκατομμύρια προσιτές κατοικίες από τον Οκτώβριο του 2015. Τα έργα του Τμήματος Στέγασης και Αστικής Ανάπτυξης και άλλων κυβερνητικών οργανώσεων των Ηνωμένων Πολιτειών αναφέρονται ως Τμήμα 8 στέγαση, ενοικίαση βοήθειας. Η συνεχιζόμενη οικονομική δυνατότητα για 400, 000 από αυτά τα σπίτια εξαρτάται από χρονικά ευαίσθητα συμβόλαια που η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου είχε προηγουμένως δημιουργήσει. Οι μελλοντικές βιωσιμότητες αυτών των προγραμμάτων εξαρτώνται από την έγκριση χρηματοδότησης από το συνέδριο και τις ενέργειες των ιδιοκτητών συγκροτήματος διαμερισμάτων.

Απαιτήσεις εισοδήματος

Το Τμήμα Στέγασης και Αστικής Ανάπτυξης βοηθά τις ανάγκες των νοικοκυριών χαμηλού εισοδήματος, προσφέροντας επιδοτήσεις ενοικίου σε όσους πληρούν τις απαιτήσεις εισοδήματος. Η επιλεξιμότητα για επιδοτήσεις βασίζεται συχνά στο εισόδημα των νοικοκυριών που βρίσκονται σε ανάγκη σε σχέση με το μεσαίο εισόδημα της περιοχής. Τα ετήσια εισοδήματα των ειδικευμένων νοικοκυριών δεν μπορούν να υπερβούν το 50% του μέσου εισοδήματος της περιοχής ή το 30% ανάλογα με τη διαθεσιμότητα της οικιστικής μονάδας. Τα όρια εισοδήματος εξαρτώνται συνήθως από το μέγεθος του νοικοκυριού. Οι μισθωτές της στέγης του Τμήματος 8 αναμένεται να τοποθετήσουν το 30% του εισοδήματός τους προς το ενοίκιο, ενώ τα υπόλοιπα καλύπτονται από το Τμήμα Στέγασης και Αστικής Ανάπτυξης. Ωστόσο, τα προγράμματα αυτά καθορίζουν ένα μέγιστο ποσό που η κυβέρνηση θα πληρώσει για ένα διαμέρισμα ανάλογα με τον αριθμό των υπνοδωματίων του διαμερίσματος και τη δίκαιη αγοραία αξία της περιοχής του. Αυτοί οι περιορισμοί αποκλείουν άτομα από την ενοικίαση διαμερισμάτων που είναι εξαιρετικά ακριβά για την περιοχή.

Επικράτηση της ενοικιακής βοήθειας

Περισσότεροι από τους μισούς μισθωτές της Νέας Υόρκης είναι υπερφορτωμένοι, δηλ. Τοποθετούν περισσότερο από το 30% των εισοδημάτων τους προς διαμερίσματα. Περίπου 2.9% ή 157.000 από τους 5. 3 εκατομμύρια ενοικιαστές της πόλης χρησιμοποιούν μια ομοσπονδιακά υποβοηθούμενη μονάδα. Η μέση εθνική επιδότηση είναι μεγαλύτερη από 600 δολάρια, γεγονός που υπογραμμίζει το υπερβολικό κόστος του ενοικίου. Με το 2,9% των ατόμων της Νέας Υόρκης που χρησιμοποιούν δημόσια βοήθεια για να πληρώσουν για το κόστος ενοικίασης, γίνεται σαφές ότι οι μισθοί στις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να μην αυξάνονται με ρυθμό που υποστηρίζει το κόστος ζωής.

Οι ιδιοκτήτες γης έχουν πρόσθετα οικονομικά κίνητρα για να μετατρέψουν τις προσιτές κατοικίες σε παραδοσιακά διαμερίσματα σε περιοχές όπου το μέσο εισόδημα είναι υψηλότερο. Ακόμα και με τις επιδοτήσεις, είναι πιο κερδοφόρο να κατασκευαστούν πολυτελή διαμερίσματα με υψηλό μηνιαίο μίσθωμα από ό, τι είναι να χρησιμοποιήσει τα κεφάλαια από την κυβέρνηση.

Η ανάγκη για προσιτή στέγαση δικαιολογείται από την ανισορροπία των επιπέδων των τιμών των διαμερισμάτων. Οι ιδιοκτήτες και οι κατασκευαστές κατοικιών είναι πρόθυμοι να ανοίξουν κτίρια με διαμερίσματα που ταιριάζουν στις ανάγκες των ενοικιαστών ανώτερης μεσαίας τάξης και ανώτερης κατηγορίας.Υπάρχει μια διαφορά μεταξύ του αριθμού των νοικοκυριών χαμηλού εισοδήματος και των μεσαίων εισοδημάτων και του αριθμού των διαθέσιμων διαμερισμάτων σε ένα εύρος τιμών. Αυτό το περιβάλλον στέγασης, το οποίο βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, στην Ουάσιγκτον, Δ. Γ. Και στο Λος Άντζελες, αναγκάζει τη χαμηλή και μεσαία τάξη σε διαμερίσματα πολύ μεγάλα για τους προϋπολογισμούς τους ή σε εναλλακτικές ρυθμίσεις στέγασης. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι οι τράπεζες είναι πιο πρόθυμες να χρηματοδοτήσουν σχέδια στέγασης για πλουσιότερους μισθωτές, οι οποίοι αποδείχθηκαν λιγότερο επικίνδυνοι από τις εξελίξεις για οικογένειες με χαμηλότερα εισοδήματα.

Μικροδιαμερίσματα

Η κρατική επιχορήγηση δεν είναι η μοναδική λύση για οικονομικά προσιτή στέγαση. Έχουν αναδυθεί μικροδιαμερίσματα για να αντιμετωπίσουν το προσιτό δίλημμα στέγασης. Ένα μικρό κατάστημα προσφέρει στους ενοικιαστές που δεν πληρούν τις δημογραφικές απαιτήσεις του τμήματος 8, που φιλοξενούν μικρότερο χώρο με αντάλλαγμα μικρότερο ενοίκιο. Ωστόσο, αυτές οι εναλλακτικές λύσεις μπορεί να είναι τόσο ακριβές όσο τα παραδοσιακά διαμερίσματα, επειδή η κοινότητα ζει σε μια νεότερη γενιά, αυξάνοντας έτσι τη ζήτηση.