Οι εταιρείες που επιθυμούν να βγάλουν λεφτά και να αρχίσουν να πωλούν τις μετοχές τους στο κοινό έχουν τρόπους να σταθεροποιήσουν τις αρχικές τιμές των μετοχών τους. Ένας από αυτούς τους τρόπους είναι μέσω ενός νομικού μηχανισμού που ονομάζεται επιλογή greenshoe. Ένα greenshoe είναι μια ρήτρα που περιλαμβάνεται στη συμφωνία αναδοχής μιας αρχικής δημόσιας εγγραφής (IPO) που επιτρέπει στους ασφαλιστές να αγοράσουν έως και ένα επιπλέον 15% των μετοχών της εταιρείας στην τιμή προσφοράς. Οι επενδυτικές τράπεζες και οι χρηματιστηριακές εταιρείες (οι ασφαλιστές) που συμμετέχουν στη διαδικασία Greenshoe έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν αυτήν την επιλογή αν η δημόσια ζήτηση για τις μετοχές υπερβαίνει τις προσδοκίες και οι χρηματιστηριακές συναλλαγές υπερβαίνουν την τιμή προσφοράς. (Διαβάστε περισσότερα σχετικά με την ιδιοκτησία IPO στο IPO Lock-Ups Stop Insider Selling .)

Η ονομασία "greenshoe" προέρχεται από την εταιρία Green Shoe Manufacturing Company (η οποία σήμερα ονομάζεται Stride Rite Corporation), η οποία ιδρύθηκε το 1919. Ήταν η πρώτη εταιρεία που υλοποίησε το greenshoe στην σύμβαση αναδοχής τους.

Σε ένα εταιρικό ενημερωτικό δελτίο, ο νόμιμος όρος για το greenshoe είναι "επιλογή υπεραντιστάθμισης", επειδή εκτός από τις μετοχές που είχαν αρχικά προσφερθεί, οι μετοχές προορίζονται για ασφαλιστές. Αυτός ο τύπος επιλογής είναι το μόνο μέσο που επιτρέπεται από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) για έναν ασφαλειοδότη να σταθεροποιήσει νόμιμα την τιμή μιας νέας έκδοσης αφού καθοριστεί η τιμή προσφοράς. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς εισήγαγε αυτή την επιλογή, προκειμένου να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα και την ανταγωνιστικότητα της διαδικασίας συγκέντρωσης κεφαλαίων για τις δημόσιες εγγραφές. (Διαβάστε περισσότερα για το πώς η SEC προστατεύει τους επενδυτές σε
Αστυνόμευση Η αγορά κινητών αξιών: Μια επισκόπηση της SEC

. - <-> Σταθεροποίηση τιμών

Έτσι λειτουργεί μια επιλογή Greenshoe:

Ο ασφαλιστής λειτουργεί ως σύνδεσμος (όπως ένας έμπορος), βρίσκοντας αγοραστές για τις μετοχές που προσφέρει ο πελάτης τους.
Η τιμή των μετοχών καθορίζεται από τους πωλητές (ιδιοκτήτες και διευθυντές εταιρειών) και τους αγοραστές (αναδόχους και πελάτες).

• Όταν καθορίζεται η τιμή, οι μετοχές είναι έτοιμες να διαπραγματεύονται δημόσια. Ο ασφαλιστής πρέπει να διασφαλίσει ότι οι μετοχές αυτές δεν θα διαπραγματεύονται κάτω από την τιμή προσφοράς.
• Εάν ο ασφαλιστής διαπιστώσει ότι υπάρχει η δυνατότητα διαπραγμάτευσης των μετοχών κάτω από την τιμή προσφοράς, μπορούν να ασκήσουν την επιλογή Greenshoe.
• Προκειμένου να διατηρηθεί η τιμή υπό έλεγχο, οι ασφαλιστές υπερμεγέθεις ή σορτς μέχρι και 15% περισσότερες μετοχές από τις αρχικά προσφερόμενες από την εταιρεία. Για παράδειγμα, εάν μια εταιρεία αποφασίσει να πουλήσει δημόσια 1 εκατομμύριο μετοχές, οι ασφαλιστές (ή οι αναθέτοντες φορείς) "σταθεροποιητές") μπορούν να ασκήσουν την επιλογή greenshoe και να πουλήσουν 1.15 εκατομμύρια μετοχές. Όταν οι μετοχές χρεώνονται και μπορούν να διαπραγματεύονται δημόσια, οι ασφαλιστές μπορούν να αγοράσουν το 15% των μετοχών.Αυτό επιτρέπει στους ασφαλιστές να σταθεροποιούν τις διακυμάνσεις των τιμών των μετοχών αυξάνοντας ή μειώνοντας την προσφορά μετοχών σύμφωνα με την αρχική δημόσια ζήτηση. (

Τα βασικά της διαφοράς ζήτησης .) Εάν η τιμή αγοράς των μετοχών υπερβαίνει την τιμή προσφοράς που είχε αρχικά καθοριστεί πριν από τη διαπραγμάτευση, οι ασφαλιστές δεν μπορούσαν να επανακτήσουν τις μετοχές χωρίς προκαλώντας απώλεια. Αυτό είναι όπου η επιλογή Greenshoe είναι χρήσιμη: επιτρέπει στους αναδόχους να αγοράζουν πίσω τις μετοχές στην τιμή προσφοράς, προστατεύοντάς τις έτσι από την απώλεια.

Εάν μια δημόσια προσφορά διαπραγματεύεται κάτω από την τιμή προσφοράς της εταιρείας, αναφέρεται ως "ζήτημα διακοπής". Αυτό μπορεί να δημιουργήσει την υπόθεση ότι το απόθεμα που προσφέρεται μπορεί να είναι αναξιόπιστο, γεγονός που μπορεί να ωθήσει τους επενδυτές είτε να πουλήσουν τις μετοχές που αγόρασαν ήδη είτε να απέχουν από την αγορά περισσότερων. Για να σταθεροποιηθούν οι τιμές των μετοχών στην περίπτωση αυτή, οι ασφαλιστές ασκούν το δικαίωμά τους να αγοράσουν τις μετοχές στην τιμή προσφοράς και να επιστρέψουν τις μετοχές στον δανειστή (εκδότη). Πλήρης, Μερική και Αντίστροφη Greenshoes Ο αριθμός των μετοχών που αγοράζει ο αναδόχων καθορίζει εάν θα ασκήσουν ένα μερικό greenshoe ή ένα πλήρες greenshoe. Ένα μερικό greenshoe είναι όταν οι αναδοχές είναι μόνο σε θέση να αγοράσουν κάποια μερίδια προτού αυξηθεί η τιμή των μετοχών. Ένα πλήρες greenshoe συμβαίνει όταν δεν είναι σε θέση να αγοράσει πίσω οποιαδήποτε μετοχές πριν από την τιμή που πηγαίνει υψηλότερη. Σε αυτό το σημείο, ο ασφαλιστής πρέπει να ασκήσει την πλήρη επιλογή και να αγοράσει στην τιμή προσφοράς. Η επιλογή μπορεί να ασκηθεί οποτεδήποτε κατά τη διάρκεια των πρώτων 30 ημερών διαπραγμάτευσης με IPO.

Υπάρχει επίσης η αντίστροφη επιλογή greenshoe. Η επιλογή αυτή έχει την ίδια επίδραση στην τιμή των μετοχών ως την κανονική επιλογή Greenshoe, αλλά αντί να αγοράσει τις μετοχές, ο ασφαλιστής έχει τη δυνατότητα να πουλήσει μετοχές πίσω στον εκδότη. Εάν η τιμή της μετοχής πέσει κάτω από την τιμή προσφοράς, ο ασφαλιστής μπορεί να αγοράσει μετοχές στην ανοικτή αγορά και να τις πουλήσει στον εκδότη. (Μάθετε για τους παράγοντες που επηρεάζουν τις τιμές των μετοχών σε

Οι τιμές των μετοχών

> >

Η επιλογή Greenshoe σε δράση εταιρείες να προσφέρουν την επιλογή Greenshoe στη συμφωνία αναδοχής τους. Για παράδειγμα, η μονάδα Esso της Exxon Mobil Corporation (NYSE: XOM) πούλησε επιπλέον κατά 84,5 εκατομμύρια μετοχές κατά την αρχική δημόσια προσφορά, επειδή οι επενδυτές έβαλαν εντολές για να αγοράσουν 475,5 εκατομμύρια μετοχές όταν η Esso είχε αρχικά προσφέρει μόνο 161,9 εκατομμύρια μερίδια. Η εταιρεία πήρε αυτό το βήμα επειδή η ζήτηση ξεπέρασε την προσφορά μετοχών κατά δύο φορές το αρχικό ποσό. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η Tata Steel Company, η οποία μπόρεσε να συγκεντρώσει 150 εκατομμύρια δολάρια με την πώληση επιπλέον τίτλων μέσω της επιλογής greenshoe. Συμπέρασμα Ένα από τα οφέλη της χρήσης του greenshoe είναι η ικανότητά του να μειώνει τον κίνδυνο για την εταιρεία που εκδίδει τις μετοχές. Επιτρέπει στον ασφαλιστή να αποκτήσει αγοραστική δύναμη για να καλύψει τη βραχυπρόθεσμη θέση του όταν μειωθεί η τιμή του μετοχικού κεφαλαίου χωρίς τον κίνδυνο να χρειαστεί να αγοράσει μετοχές εάν αυξηθεί η τιμή.Σε αντάλλαγμα, αυτό βοηθά να διατηρηθεί σταθερή η τιμή της μετοχής, η οποία επηρεάζει θετικά τόσο τους εκδότες όσο και τους επενδυτές.

Για περαιτέρω ανάγνωση σχετικά με την επένδυση σε δημόσιες εγγραφές, βλέπε Τα Murky Waters της Αγοράς IPO