Σε σχεδόν όλες τις δυτικές χώρες, οι άνδρες εξακολουθούν να κυριαρχούν στις μεγάλες επιχειρήσεις και η αντιμετώπιση αυτής της ανισότητας είναι μια συνεχιζόμενη διαμάχη. Κανείς δεν μπορεί πραγματικά να δικαιολογήσει την "γυάλινη οροφή" και οι προτάσεις για την εξάλειψή της κυμαίνονται από εθελοντικές ή ακόμη και νομικές ποσοστώσεις γυναικών στο συμβούλιο, σε στρατηγικές με τις οποίες οι γυναίκες μπορούν να σπάσουν αυτά τα παραδοσιακά εμπόδια μέσω των δικών τους δεξιοτήτων, προσωπικότητας και εξουσίας. Φαίνεται πράγματι ότι όταν συμβεί αυτό, αλλά όχι και το πρώτο, μια επιχείρηση μπορεί να ωφεληθεί σημαντικά. Αυτό μπορεί να διαπιστωθεί μέσω κάποιων από τις τρέχουσες γυναίκες διευθύνοντες συμβούλους σε μεγάλες εταιρείες.

Η έρευνα από την Ελβετία (Credit Suisse) και την Ιταλία (Mara Faccio et al.) Αποτελεί μια αναγκαστική οικονομική υπόθεση για την ύπαρξη υψηλών γυναικών στις επιχειρήσεις. Η πολύ σημαντική έρευνα της Credit Suisse αποκαλύπτει ότι ακόμη και ένας μέτριος βαθμός μείωσης της κυριαρχίας των ανδρών κυριολεκτικά αποδίδει. Η διαφορά στις τιμές των μετοχών μπορεί να είναι σημαντική, έως 26% για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Η Credit Suisse επισημαίνει ότι τα αποτελέσματα δεν είναι κατ 'ανάγκην συνεπή σε τομείς, χώρες και χρόνο, αλλά ότι "λίγο περισσότερη ισορροπία" μπορεί να βοηθήσει μόνο.

Η εταιρεία παροχής συμβουλών McKinsey έκανε επίσης κάποια έρευνα σχετικά με αυτό το θέμα και διαπίστωσε ότι οι επιχειρήσεις με περισσότερες γυναίκες στην ανώτερη διοίκηση αντιμετώπισαν ιδιαίτερα καλά με διάφορα κριτήρια, όπως η απόδοση ιδίων κεφαλαίων, τα λειτουργικά κέρδη και οι τιμές των μετοχών. Οι σύμβουλοι περιέγραψαν ακόμη και τη σχέση μεταξύ της προώθησης των γυναικών και του «εντυπωσιακού».
Οι λόγοι

Γιατί ακριβώς αυτό συμβαίνει είναι πολύ περίπλοκο και υπάρχουν διάφορες πιθανές εξηγήσεις. Για ένα λόγο, η ανδρική κυριαρχία ήταν επίσης σημαντική μεταξύ εκείνων που προκάλεσαν τη χρηματοπιστωτική κρίση από το 2008 και μετά. Επομένως, είναι λογικό να εξετάσουμε τις γυναίκες ως μια πολλά υποσχόμενη πιθανή πηγή πιο συνετής δημοσιονομικής διαχείρισης. Πράγματι, φαίνεται ότι "λιγότερο τεστοστερόνη" μειώνει την τάση να αναλαμβάνει υπερβολικούς κινδύνους. Η ιδέα αυτή έχει επιβεβαιωθεί από την ιταλική έρευνα που αναφέρθηκε παραπάνω και από τον John Coates στο Cambridge της Αγγλίας.

AD:

Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες. Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι η χρηματοπιστωτική κρίση έχει ωθήσει πολλές επιχειρήσεις να επανεξετάσουν τον τρόπο λειτουργίας των επιχειρήσεων τους και η ποικιλομορφία είναι ένα από τα βασικά ζητήματα που έχουν προκύψει.
Υπάρχει ένα τεράστιο όγκο έρευνας σχετικά με τα οφέλη της διαφορετικότητας και ενός συνδυασμού ηγετικών μορφών, που δείχνουν ότι ένα καλό μίγμα φύλων συμβάλλει στην αύξηση της αποτελεσματικότητας, οδηγώντας σε πιο αποτελεσματικούς ελέγχους και παρακολούθηση. Υπάρχουν ουσιαστικές ενδείξεις παραγωγικών διαχειριστικών διαφορών μεταξύ των φύλων. Επιπλέον, οι γυναίκες κατανοούν φυσικά άλλες γυναίκες καλύτερα, ή τουλάχιστον διαφορετικά, από τους άνδρες, ώστε να μπορούν να εξυπηρετήσουν πιο αποτελεσματικά το "άλλο μισό" του πληθυσμού.Επομένως, περισσότερες γυναίκες στην κορυφή μπορεί να υποδηλώνουν ότι μια εταιρεία κάνει καλά και έχει μια υγιή και προηγμένη προσέγγιση της διαχείρισης.

Ακόμη άλλη και αρκετά διαφορετική εξήγηση (και προειδοποίηση) παρέχονται από τον Frank Dobbin και τον Jiwook Jung του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Υποστηρίζουν ότι η «μεροληψία των επενδυτών» μπορεί να αυξήσει τις τιμές των μετοχών όπου υπάρχουν περισσότερα μέλη του διοικητικού συμβουλίου. Διαπίστωσαν ότι η παρεμπόδιση των επενδυτών είναι προσεκτική ώστε να μη μοιάζουν να διακρίνονται σε επιχειρήσεις με περισσότερους γυναικείους διευθυντές, ακόμη και αν είναι σκεπτικοί για τα πραγματικά οικονομικά οφέλη. Επιπλέον, οι μη κατόχους δεν αντιδρούν αρνητικά. Ωστόσο, οι Dobbin και Jung επισημαίνουν ότι «η μεγάλη εικόνα φαίνεται να είναι ότι η ποικιλομορφία των φύλων δεν βοηθά τις επιχειρήσεις και μπορεί να τους πλήξει». Όποια και αν είναι η περίπτωση, η ισορροπία μεταξύ των φύλων εμφανίζεται φυσικά

Kenneth Ahern και Amy Dittmar από το Πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν διαπίστωσε ότι μια νόμιμα επιβαλλόμενη ποσόστωση είναι αντιπαραγωγική. Η «αναγκαστική ποικιλομορφία» όχι μόνο αντιβαίνει στις θεμελιώδεις δυνάμεις της αγοράς και της αποτελεσματικότητας, αλλά υποχρεώνει τις εταιρείες να ορίζουν άτομα για λάθος λόγους. Οι ριζικές αλλαγές είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματικές από ό, τι επιτρέπουν την επικράτηση της οικονομικής πραγματικότητας με την πάροδο του χρόνου. Ειδικά από τη Νορβηγία, με την ποσόστωσή της 40% για γυναίκες διευθυντές, προκύπτει ότι τέτοια δραστικά μέτρα μπορεί να έχουν καταστροφικές συνέπειες. Στην πραγματικότητα, η απειλή μιας ποσόστωσης είναι αναμφισβήτητα ένας καλύτερος τρόπος για να ενθαρρυνθεί η πρόοδος, παρά να προχωρήσει η νομοθεσία.

Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι ο λόγος ανδρών-γυναικών διαφέρει φυσικά από τομέα σε τομέα. Για παράδειγμα, τείνουν να υπάρχουν περισσότερες γυναίκες σε καταναλωτικά αγαθά και στον τομέα της υγείας, σε σύγκριση με τις αυτοκινητοβιομηχανίες, ή να χρησιμοποιήσουν ένα ακόμα πιο ακραίο παράδειγμα, την κατασκευή όπλων.

Μεθοδολογικός Λόγος Προειδοποίησης από το Χάρβαρντ

Επιστρέφοντας στους κοινωνιολόγους του Χάρβαρντ, είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι με ποιο τρόπο ακριβώς διεξάγεται η έρευνα φαίνεται να επηρεάζει αρκετά ουσιαστικά και ακόμη και θεμελιωδώς τα αποτελέσματα. Ο Dobbin και ο Jung προειδοποιούν ότι "οι επιπτώσεις της ποικιλομορφίας του διοικητικού συμβουλίου στην εταιρική απόδοση δεν είναι καλά κατανοητές". Συγκεκριμένα, εξηγούν ότι οι μελέτες που συγκρίνουν τα δεδομένα σε δύο χρονικά σημεία υποδηλώνουν ότι η ποικιλομορφία των φύλων στους πίνακες ενισχύει τις τιμές των αποθεμάτων και την αποδοτικότητα, αλλά ότι τα στοιχεία των ομάδων κατά τη διάρκεια αρκετών ετών δεν έχουν καθόλου ή και αρνητικά αποτελέσματα. Είναι σαφές ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα για την επίλυση αυτής της αμφιβολίας και αβεβαιότητας.
Το μέλλον φαίνεται εύλογα ελπιδοφόρο

Ευτυχώς, η έρευνα δείχνει ότι η ανισορροπία των φύλων σταδιακά αλλά σίγουρα κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Η Egon Zehnder International έχει διαπιστώσει ότι, στην Ευρώπη, το μερίδιο των γυναικών στα καθίσματα του διοικητικού συμβουλίου έχει αυξηθεί, αν και δεν είναι τρομερά γρήγορο. Αλλά η τάση είναι εντάξει και δεν υπάρχει λόγος να επιβραδυνθεί ή να αντιστραφεί. Υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος, αλλά τα σημάδια είναι εκεί που κατευθυνόμαστε σταθερά προς τη σωστή κατεύθυνση.

Η κατώτατη γραμμή
Παρά τη συζήτηση για τα πλεονεκτήματα ή τα μειονεκτήματα του καπιταλισμού και του νεοφιλελευθερισμού και τις τεράστιες διαταραχές του συστήματος τα τελευταία χρόνια, οι δυνάμεις της αγοράς και η οικονομική λογική παραμένουν ζωτικής σημασίας.Ενώ η ανάγκη για δημοσιονομική ρύθμιση φαίνεται σαφέστερη από ποτέ, οι γυναίκες διευθυντές είναι προφανώς και χωρίς τεχνητή υποστήριξη, αποδεικνύοντας την οικονομική τους αξία όταν τους δοθεί η ευκαιρία. Το ανώτατο όριο γυαλιού δεν είναι παραγωγικό, αλλά από την άλλη, δεν πρέπει να προσπαθήσουμε να το σπάσουμε με βία. Οι γυναίκες είναι αρκετά ικανοί να αποδείξουν την αξία τους για την αύξηση της εταιρικής αξίας μέσω διαφόρων οικονομικών, διαχειριστικών και ανθρώπινων δυνατοτήτων που μπορούν να προσφέρουν και οι άνδρες δεν μπορούν.