Κρίση των ενυπόθηκων δανείων. Πιστωτική κρίση. Τράπεζα κατάρρευση. Κυβέρνηση διάσωσης. Φράσεις όπως αυτές εμφανίστηκαν συχνά στους τίτλους σε όλο το φθινόπωρο του 2008, περίοδο κατά την οποία οι μεγάλες χρηματοπιστωτικές αγορές έχασαν περισσότερο από το 30% της αξίας τους. Αυτή η περίοδος κατατάσσεται επίσης μεταξύ των πιο τρομακτικών στην ιστορία της χρηματαγοράς της Σ. Σ. Όσοι έζησαν αυτά τα γεγονότα πιθανότατα δεν θα ξεχάσουν ποτέ την αναταραχή. Τι συνέβη, ακριβώς, και γιατί; Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε πώς η εκρηκτική ανάπτυξη της αγοράς ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων, η οποία ξεκίνησε το 1999, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην οργάνωση της σκηνής για την αναταραχή που θα ξεδιπλώνονταν μόλις εννέα χρόνια αργότερα.

- <->

Η άνευ προηγουμένου ανάπτυξη και το χρέος των καταναλωτών

Οι ενυπόθηκες στεγαστικές πιστώσεις είναι ενυπόθηκα δάνεια που απευθύνονται σε δανειολήπτες με λιγότερο από τέλεια πίστωση και λιγότερο από επαρκή εξοικονόμηση. Η αύξηση του δανεισμού των ενυπόθηκων δανείων άρχισε το 1999, καθώς η Ομοσπονδιακή Εθνική Ένωση Δανείων (ευρέως αναφερόμενη ως Fannie Mae) ξεκίνησε μια συντονισμένη προσπάθεια για να καταστήσει τα στεγαστικά δάνεια πιο προσιτά σε όσους έχουν χαμηλότερη πίστωση και εξοικονόμηση από τους δανειστές που απαιτούνται συνήθως. Η ιδέα ήταν να βοηθήσει όλους να επιτύχουν το αμερικανικό όνειρο της ιδιοκτησίας στο σπίτι. Δεδομένου ότι αυτοί οι δανειολήπτες θεωρήθηκαν υψηλοί κίνδυνοι, τα ενυπόθηκα δάνειά τους είχαν μη συμβατικούς όρους που αντανακλούσαν αυτόν τον κίνδυνο, όπως τα υψηλότερα επιτόκια και οι μεταβλητές πληρωμές. (Μάθετε περισσότερα στο Δάνειο υψηλού κινδύνου (subprime lending): Βοήθεια για το χέρι ή για κακή πίστη; )

Ενώ πολλοί είδαν μεγάλη ευημερία καθώς η αγορά των subprime άρχισε να εκραγεί, άλλοι άρχισαν να βλέπουν κόκκινες σημαίες και δυνητικό κίνδυνο για την οικονομία. Ο Bob Prechter, ο ιδρυτής της εταιρείας Elliott Wave International, υποστήριζε σταθερά ότι η αγορά στεγαστικών δανείων εκτός ελέγχου ήταν μια απειλή για την οικονομία του Σ.Σ. καθώς ολόκληρη η βιομηχανία εξαρτιόταν από τις συνεχώς αυξανόμενες αξίες των ακινήτων.

Από το 2002, οι υποθήκες Fannie Mae και Freddie Mac που χρηματοδοτήθηκαν από την κυβέρνηση είχαν επεκτείνει πίστωση στεγαστικών δανείων αξίας άνω των 3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Στο βιβλίο του "Κερδίστε τη συντριβή" του 2002, δήλωσε ο Prechter, "η εμπιστοσύνη είναι το μόνο πράγμα που συγκρατεί αυτό το γιγαντιαίο σπίτι των καρτών". Ο ρόλος των Fannie και Freddie είναι να επαναγοράσει υποθήκες από τους δανειστές που τους προκάλεσαν και να κερδίσουν χρήματα όταν πληρώνονται τα ενυπόθηκα δάνεια. Έτσι, τα συνεχώς αυξανόμενα ποσοστά αθέτησης υποθηκών οδήγησαν σε μια παράτυπη μείωση των εσόδων για αυτές τις δύο εταιρείες. (Μάθετε περισσότερα στο

Fannie Mae, Freddie Mac και η πιστωτική κρίση του 2008 .

Μεταξύ των πιο πιθανώς θανατηφόρων υποθηκών που χορηγήθηκαν στους δανειολήπτες με χαμηλό επιτόκιο ήταν το ARM μόνο με τόκους και το ARM πληρωμής, τόσο τα στεγαστικά δάνεια με ρυθμιζόμενο επιτόκιο (ARMs). Και οι δύο τύποι ενυπόθηκων δανείων έχουν τον οφειλέτη να καταβάλει πολύ χαμηλότερες αρχικές πληρωμές από ό, τι θα οφειλόταν σε υποθήκη με σταθερό επιτόκιο. Μετά από μια χρονική περίοδο, συχνά μόνο δύο ή τρία χρόνια, αυτά τα ARM επαναφέρονται. Οι πληρωμές παρουσιάζουν διακυμάνσεις τόσο συχνές όσο και μηνιαίες, πολλές φορές καθίστανται πολύ μεγαλύτερες από τις αρχικές πληρωμές.(Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό το είδος υποθήκης, ανατρέξτε στο

Αυτό το ARM έχει δόντια .) Στην αγορά που αναπτύχθηκε από το 1999 έως το 2005, οι εν λόγω υποθήκες ήταν ουσιαστικά άνευ κινδύνου. Ένας δανειολήπτης, έχοντας θετικά ίδια κεφάλαια παρά τις χαμηλές πληρωμές υποθηκών από τότε που το σπίτι του είχε αυξηθεί σε αξία από την ημερομηνία αγοράς, θα μπορούσε απλώς να πουλήσει το σπίτι για κέρδος σε περίπτωση που δεν μπορούσε να αντέξει τις μελλοντικές υψηλότερες πληρωμές. Ωστόσο, πολλοί υποστήριξαν ότι αυτές οι δημιουργικές υποθήκες ήταν μια καταστροφή που αναμένεται να συμβεί σε περίπτωση ύφεσης της αγοράς κατοικιών, η οποία θα έθετε τους ιδιοκτήτες σε αρνητική κατάσταση μετοχικού κεφαλαίου και θα καθιστούσε αδύνατη την πώληση.

Για να συνυπολογιστεί ο δυνητικός κίνδυνος στεγαστικών δανείων, το συνολικό χρέος των καταναλωτών γενικά συνέχισε να αυξάνεται με εκπληκτικό ρυθμό και το 2004 έφτασε τα 2 τρισεκατομμύρια για πρώτη φορά. Ο Howard S. Dvorkin, πρόεδρος και ιδρυτής της εταιρείας Consolidated Credit Counseling Services Inc., μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης διαχείρισης χρέους, δήλωσε στην

Washington Post τότε: «Είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. (999) Κατά την εξέλιξη των τιμών των κατοικιών, η αγορά των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων (MBS) κατέγραψε την εξέλιξη των τιμών των στεγαστικών δανείων δημοφιλή με τους εμπορικούς επενδυτές. Ένα MBS είναι ένα σύνολο υποθηκών που ομαδοποιούνται σε μία ενιαία ασφάλεια. Οι επενδυτές επωφελούνται από τα ασφάλιστρα και τις πληρωμές τόκων επί των μεμονωμένων ενυπόθηκων δανείων που περιέχει. Η αγορά αυτή είναι ιδιαίτερα κερδοφόρα όσο οι τιμές των κατοικιών συνεχίζουν να αυξάνονται και οι ιδιοκτήτες σπιτιού συνεχίζουν να κάνουν τις πληρωμές υποθηκών τους. Οι κίνδυνοι, ωστόσο, έγιναν πάρα πολύ πραγματικοί καθώς οι τιμές των κατοικιών άρχισαν να πέφτουν κατακόρυφα και οι ιδιοκτήτες σπιτιού άρχισαν να χρεοκοπούν τα στεγαστικά δάνεια τους. (Μάθετε πώς οι τέσσερις κύριοι παίκτες κόβουν και ζαρεύουν την υποθήκη σας στη δευτερογενή αγορά στο Πίσω από τις σκηνές της υποθήκης σας

.

Ένα άλλο δημοφιλές επενδυτικό όχημα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν το πιστωτικό παράγωγο, swap (CDS). Τα CDS σχεδιάστηκαν για να είναι μια μέθοδος αντιστάθμισης της φερεγγυότητας μιας εταιρείας, παρόμοια με την ασφάλιση. Αλλά σε αντίθεση με την ασφαλιστική αγορά, η αγορά CDS δεν ήταν ρυθμισμένη, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπήρχε απαίτηση οι εκδότες συμβάσεων CDS να διατηρούν αρκετά χρήματα σε αποθεματικό για να πληρώσουν σε ένα χειρότερο σενάριο (όπως μια οικονομική ύφεση). Αυτό ακριβώς συνέβη με τον αμερικανικό διεθνή όμιλο (AIG) στις αρχές του 2008, καθώς ανακοίνωσε τεράστιες απώλειες στο χαρτοφυλάκιο συμβάσεων CDS που δεν είχε την δυνατότητα να πληρώσει. (Μάθετε περισσότερα για αυτό το επενδυτικό όχημα σε Ανταλλαγές Πιστωτικού Προϋπολογισμού: Εισαγωγή και

Πτώση Γίγαντα: Μελέτη περίπτωσης της AIG ) η αποτυχία της Bear Stearns λόγω τεράστιων απωλειών που προκλήθηκαν από τη συμμετοχή της στην ανάληψη πολλών επενδυτικών οχημάτων που συνδέονται άμεσα με την αγορά ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων, κατέστη προφανές ότι ολόκληρη η αγορά δανείων υψηλού κινδύνου ήταν προβληματική. Οι ιδιοκτήτες ακινήτων αθέτησαν σε υψηλά ποσοστά, καθώς όλες οι δημιουργικές παραλλαγές των στεγαστικών δανείων χαμηλού κινδύνου επανατοποθετήθηκαν σε υψηλότερες πληρωμές, ενώ οι τιμές των κατοικιών μειώθηκαν.Οι ιδιοκτήτες σπιτιού ήταν ανάποδα - οφειλόταν περισσότερο στις υποθήκες τους από ό, τι άξιζε τα σπίτια τους - και δεν μπορούσαν πλέον να ξεφύγουν από τα σπίτια τους εάν δεν μπορούσαν να κάνουν τις νέες, υψηλότερες πληρωμές. Αντίθετα, έχασαν τα σπίτια τους για αποκλεισμό και συχνά κατέθεσαν πτώχευση στη διαδικασία. (Ρίξτε μια ματιά στους παράγοντες που προκάλεσαν την έκρηξη και την εξάντληση αυτής της αγοράς στο Το καύσιμο που τροφοδοτήθηκε με την υποβάθμιση του υποκεφάλαιο .)

Παρά τις προφανείς δυσκολίες, οι χρηματοπιστωτικές αγορές συνέχισαν να αυξάνονται τον Οκτώβριο του 2007 , ενώ ο Dow Jones Industrial Average (DJIA) έφθασε στο κλείσιμο των 14, 164 στις 9 Οκτωβρίου 2007. Η αναταραχή έπεσε τελικά και μέχρι τον Δεκέμβριο του 2007 οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν πέσει σε ύφεση. Μέχρι τις αρχές Ιουλίου 2008, ο δείκτης Dow Jones Industrial Average θα διαπραγματευόταν κάτω από 11.000 ευρώ για πρώτη φορά σε διάστημα δύο ετών. Αυτό δεν θα ήταν το τέλος της παρακμής.

Την Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2008, με τις χρηματοπιστωτικές αγορές να μειώνονται σχεδόν κατά 20% από τις κορυφές του Οκτωβρίου 2007, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την εξαγορά της Fannie Mae και της Freddie Mac ως αποτέλεσμα των απωλειών από τη μεγάλη έκθεση στην κατάρρευση της αγοράς ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων . Μια εβδομάδα αργότερα, στις 14 Σεπτεμβρίου, η μεγάλη εταιρεία επενδύσεων Lehman Brothers υπέκυψε στη δική της υπερβολική έκθεση στην αγορά στεγαστικών δανείων υποκρυπτόμενων δανείων και ανακοίνωσε τη μεγαλύτερη κατάθεση πτώχευσης στην ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου την εποχή εκείνη. Την επόμενη μέρα οι αγορές σημείωσαν πτώση και η Dow έκλεισε 499 μονάδες στα 10,917. Η κατάρρευση της Lehman κατέρρευσε, με αποτέλεσμα η καθαρή αξία ενεργητικού του Primary Fund Reserve να υποχωρήσει κάτω από $ 1 ανά μετοχή στις 16 Σεπτεμβρίου 2008. Οι επενδυτές ενημερώθηκαν τότε ότι για κάθε $ 1 που επενδύθηκε, δικαιούνταν μόνο 97 σεντς. Η απώλεια αυτή οφειλόταν στην κατοχή εμπορικού χαρτιού που εκδόθηκε από την Lehman και ήταν μόνο η δεύτερη φορά στην ιστορία ότι η αξία μετοχών ενός ταμείου της χρηματαγοράς «έσπασε το buck». Ο πανικός ακολούθησε τη βιομηχανία αμοιβαίων κεφαλαίων χρηματαγοράς, με αποτέλεσμα μαζικές αιτήσεις εξαγοράς. (Σχετικά με την ανάγνωση, βλέπε Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής σας Αγοράς θα σπάσει το Buck; και

Μελέτη περίπτωσης: Η κατάρρευση της Lehman Brothers

NYSE: BAC) ανακοίνωσε ότι αγοράζει Merrill Lynch, τη μεγαλύτερη μεσιτική εταιρεία του έθνους. Επιπλέον, η AIG (NYSE: AIG), μια από τις κορυφαίες χρηματοπιστωτικές εταιρείες του έθνους, είχε υποβαθμίσει την πιστοληπτική της ικανότητα ως αποτέλεσμα της ανάληψης περισσότερων συμβάσεων πιστωτικών παραγώγων από ό, τι μπορούσε να πληρώσει. Στις 18 Σεπτεμβρίου 2008, μίλησε για κυβερνητική διάσωσης, στέλνοντας το Dow 410 μονάδες. Την επόμενη μέρα, ο υπουργός Οικονομικών Χένρυ Πόλσον πρότεινε να διατεθεί ένα Troubled Asset Relief Program (TARP) ύψους περίπου 1 τρισεκατομμυρίων δολαρίων για να αγοράσει τοξικά δάνεια για να αποφευχθεί μια πλήρης οικονομική κρίση. Επίσης την ίδια ημέρα, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) προχώρησε στην προσωρινή απαγόρευση της πώλησης των μετοχών σε μετοχές χρηματοπιστωτικών εταιρειών, πιστεύοντας ότι αυτό θα σταθεροποιούσε τις αγορές. Οι αγορές σημείωσαν άνοδο στις ειδήσεις και οι επενδυτές έστειλαν το Dow 456 πόντους σε ενδοημερήσιο υψηλό 11, 483, κλείνοντας τελικά 361 στις 11, 388.Αυτά τα υψηλά επίπεδα θα αποδειχθούν ιστορικά σημαντικά, καθώς οι χρηματοπιστωτικές αγορές επρόκειτο να υποστούν τρεις εβδομάδες πλήρους αναταραχής. (999)

Η πλήρης χρηματοπιστωτική αναταραχή Η Dow θα κατέρρεε 3, 600 πόντους από την 19η Σεπτεμβρίου 2008, την ενδοημερήσια υψηλή ( ρευστότητα και τοξικότητα: στις 11 Οκτωβρίου, 483, στις 10 Οκτωβρίου 2008, σε ημερήσια βάση 7, 882. Τα παρακάτω είναι μια ανασκόπηση των σημαντικότερων γεγονότων των ΗΠΑ που ξετυλίχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της ιστορικής περιόδου τριών εβδομάδων. 21 Σεπτεμβρίου 2008: Οι δύο τελευταίες από τις μεγάλες επενδυτικές τράπεζες, Goldman Sachs (NYSE: GS) και Morgan Stanley (NYSE: MS), μετατρέπονται από επενδυτικές τράπεζες σε εταιρείες χαρτοφυλακίου τραπεζών για τη λήψη χρηματοδότησης διάσωσης. 25 Σεπτεμβρίου 2008:

Μετά από μια δεκαήμερη τράπεζα, η Ομοσπονδιακή Εταιρεία Ασφάλισης Καταθέσεων (FDIC) εκμεταλλεύεται την Ουάσιγκτον Mutual, τότε τη μεγαλύτερη αποταμίευση και το δάνειο του έθνους, το οποίο είχε εκτεθεί σε χρεωστικούς τίτλους υποπληθυσμού. Τα περιουσιακά της στοιχεία μεταφέρονται στην JPMorgan Chase (NYSE: JPM). 28 Σεπτεμβρίου 2008: Το σχέδιο διάσωσης TARP βρίσκεται στο Κογκρέσο.

29 Σεπτεμβρίου 2008:

Ο Dow μειώνει 774 πόντους (6,98%), τη μεγαλύτερη πτώση στην ιστορία. Επίσης, η Citigroup (NYSE: C) αποκτά την Wachovia, τότε την τέταρτη μεγαλύτερη αμερικανική τράπεζα.

• 3 Οκτωβρίου 2008: Ένα αναθεωρημένο σχέδιο TARP αξίας 700 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μετονομασμένο στον νόμο για την οικονομική σταθεροποίηση έκτακτης ανάγκης του 2008, ψηφίζει διμερώς στο Κογκρέσο. (Τα χρηματικά έπαθλα των ΗΠΑ χρονολογούνται από το 1792. Μάθετε πώς οι μεγαλύτεροι επηρέασαν την οικονομία σε
• Τα κορυφαία 6 κυβερνητικά χρηματοδοτικά προγράμματα διάσωσης .
• 6 Οκτωβρίου 2008: Ο Dow κλείνει κάτω από 10 , 000 για πρώτη φορά από το 2004.
• 22 Οκτωβρίου 2008: Ο Πρόεδρος Μπους ανακοινώνει ότι θα φιλοξενήσει διεθνές συνέδριο οικονομικών ηγετών στις 15 Νοεμβρίου 2008.
• Η κατώτατη γραμμή Τα γεγονότα του φθινοπώρου του 2008 είναι ένα μάθημα σε αυτό που συμβαίνει τελικά όταν η ορθολογική σκέψη παρασύρει τον παραλογισμό. Ενώ οι καλές προθέσεις ήταν πιθανό ο καταλύτης που οδήγησε στην απόφαση να επεκταθεί η αγορά ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων πίσω το 1999, κάπου με τον τρόπο που οι Ηνωμένες Πολιτείες έχαναν τις αισθήσεις της. Όσο υψηλότερες ήταν οι τιμές των κατοικιών, τόσο πιο δημιουργικοί δανειστές προσπάθησαν να τους κρατήσουν ακόμη υψηλότερους, με μια φαινομενικά πλήρη αδιαφορία για τις πιθανές συνέπειες. Όταν εξετάζεται η ανορθολογική ανάπτυξη της αγοράς υποθηκών υποθηκών, μαζί με τα επενδυτικά οχήματα που δημιουργούνται δημιουργικά από αυτήν, σε συνδυασμό με την έκρηξη του καταναλωτικού χρέους, ίσως η χρηματοπιστωτική αναταραχή του 2008 δεν ήταν τόσο απρόβλεπτη, όπως πολλοί θα ήθελαν να πιστέψουν. Μάθετε πώς αυτή η σκληρή οικονομική περίοδος μπορεί να είναι μια μαθησιακή εμπειρία για όλους Η φωτεινή πλευρά της πιστωτικής κρίσης
• .