α:

Σχεδόν κάθε μη μισθολογικό όφελος που παρέχεται από έναν εργοδότη σε έναν εργαζόμενο θεωρείται περιθωριακό όφελος.

Αυτά τα οφέλη μπορούν να περιλαμβάνουν την ασφάλιση, το αυτοκίνητο μιας επιχείρησης ή την έκπτωση των εργαζομένων κλπ. Παρόλο που υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις, τα περιθώρια κέρδους είναι συνήθως ένα άμεσο κόστος για την επιχείρηση από την άποψη της λογιστικής, εφόσον είναι κατανεμητέα στην άμεση εργασία σταθερή βάση.

Ένα άμεσο κόστος ορίζεται ευρέως ως οποιοδήποτε κόστος που μπορεί να αποδοθεί σε ένα συγκεκριμένο στοιχείο με έναν ακριβή τρόπο, όπως οι μισθοί, τα υλικά, οι προμήθειες, οι υπηρεσίες παροχής συμβουλών και τα περιθωριακά οφέλη. Το έμμεσο κόστος θεωρείται απλώς οποιοδήποτε κόστος που δεν είναι άμεσο. Με την εξέταση διαφορετικών τύπων κοινών παροχών, θα πρέπει να μπορείτε να διαπιστώσετε ότι τα περισσότερα από αυτά τα οφέλη συνεπάγονται δαπάνες που μπορούν να κατανεμηθούν άμεσα και συγκεκριμένα.

Τα κοινά περιθώρια κέρδους περιλαμβάνουν κάλυψη ασφάλισης ζωής σε ομαδική βάση και εκπαιδευτική βοήθεια, την οποία οι εργοδότες στις Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να προσφέρουν φόρους σε έναν εργαζόμενο έως ένα ορισμένο ετήσιο όριο. Τα τρόφιμα και τα αθλητικά προγράμματα / εγκαταστάσεις είναι επίσης κοινά περιθώρια κέρδους και είναι σχετικά σχετικά εύκολο να λογοδοτούν και να ανατεθούν σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα.

Σε περιστάσεις όπου ένα όφελος είναι δύσκολο να ανατεθεί σε ένα συγκεκριμένο έργο ή πρόγραμμα, μπορεί να είναι απαραίτητο για αυτό ως έμμεσο κόστος, αν και αυτό είναι σπάνιο. Οι περιθωριακές παροχές για το διοικητικό και το γραφείο, για παράδειγμα, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως έμμεσες δαπάνες.

AD:

Τα έξοδα που πραγματοποιήθηκαν για τον ίδιο σκοπό πρέπει να αντιμετωπίζονται με συνέπεια. Όταν το κόστος ενός συγκεκριμένου περιθωρίου κέρδους θεωρείται άμεσο, οποιοδήποτε παρόμοιο κόστος στη συνέχεια πρέπει να θεωρείται το ίδιο.