Το 1971, ο Πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον δήλωσε επίσημα έναν πόλεμο κατά των ναρκωτικών. Από τότε, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δαπανήσει πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια για την πρόληψη και τη στέρηση των ναρκωτικών. Το 2014, ο Λευκός Οίκος εκτιμά ότι οι Αμερικανοί χρήστες ναρκωτικών δαπάνησαν περίπου 100 δισεκατομμύρια δολάρια για παράνομες ναρκωτικές ουσίες κατά την προηγούμενη δεκαετία και ότι οι φορολογούμενοι έχασαν 193 δισεκατομμύρια δολάρια σε «απώλεια παραγωγικότητας, υγειονομική περίθαλψη και κόστος ποινικής δικαιοσύνης» το 2007 μόνο. Συγκριτικά, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών δαπάνησε $ 39. 1 δισεκατομμύριο για την ενέργεια και το περιβάλλον το 2015, και μόλις $ 29. 7 δισεκατομμύρια για την επιστήμη.

Οι οικονομικές μορφές της παράνομης διακίνησης ναρκωτικών ακολουθούν τις ίδιες αρχές κάθε παράνομου αγαθού ή υπηρεσίας με εύλογη πραγματική ζήτηση. Εξάλλου, δεν υπάρχει τίποτα ιδιαίτερο για την παραγωγή ή τη διανομή των σημερινών μεγάλων παράνομων ναρκωτικών: ηρωίνη, LSD, κοκαΐνη, έκσταση, αμφεταμίνες, μεθ και κάνναβη (μαριχουάνα). Αυτό θέτει τα παράνομα ναρκωτικά στην ίδια κατηγορία με την παράνομη μετανάστευση, την πορνεία, την αγορά χρησιμοποιημένων εξαρτημάτων σώματος (όπως τα νεφρά), τα πυροβόλα όπλα μέσα σε χώρες χωρίς όπλα ή ακόμα και το αλκοόλ κατά τη διάρκεια της απαγόρευσης. Συνολικά, αυτά τα αγαθά και οι υπηρεσίες αποτελούν τη μαύρη αγορά.

Οι μαύρες αγορές δεν λειτουργούν όπως στις συνήθεις αγορές. Μια μαύρη αγορά εμφανίζει φυσικά πολλές τάσεις μονοπωλιακών αγορών ή αγορών με αβέβαιη προστασία των συμβάσεων. Αυτό περιλαμβάνει υψηλά εμπόδια στην είσοδο, έλλειψη αναγνωρίσιμου δικαίου των συμβάσεων και αβέβαια δικαιώματα ιδιοκτησίας. Στις μαύρες αγορές, ισχυροί παραγωγοί μπορούν να βιώσουν υπερφυσικά κέρδη περιορίζοντας τον ανταγωνισμό και περιορίζοντας την παραγωγή.

Ένα άλλο μειονέκτημα που χαρακτηρίζει τις μαύρες αγορές, ειδικά στην παράνομη αγορά φαρμάκων, είναι ότι οι καταναλωτές τείνουν να είναι αιχμάλωτοι της υπόγειας οικονομίας χωρίς νομική ή ιατρική προσφυγή. Οι εθισμένοι που χρησιμοποιούν ηρωίνη δεν μπορούν απλώς να αναζητήσουν θεραπεία για τον εθισμό τους χωρίς να φοβούνται σημαντικές συνέπειες. Χάρη στην έλλειψη εμπορίας και περιορισμούς στον ανταγωνισμό, ο εξαρτημένος δεν γνωρίζει αν υπάρχουν εναλλακτικά προϊόντα που θα μπορούσαν να είναι ασφαλέστερα ή λιγότερο δαπανηρά. Επιπλέον, ο εξαρτημένος μπορεί σπάνια να αμφισβητήσει έναν παραγωγό που εξαπατά, προκαλεί βλάβη ή διαπράττει απάτη. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά ενθαρρύνουν την υπερβολική υπεράσπιση μιας και μόνης ουσίας ή παραγωγού.

Οι νικητές και οι χαμένοι

Το 2014, η ομάδα εμπειρογνωμόνων του London School of Economics (LSE) για την οικονομία της πολιτικής για τα ναρκωτικά δημοσίευσε μια έκθεση με τίτλο "Τερματισμός των πολέμων κατά των ναρκωτικών". Η έκθεση χρησιμοποίησε μια τυποποιημένη οικονομική ανάλυση για να δείξει πώς η παγκόσμια στρατηγική της απαγόρευσης των ναρκωτικών είχε "παράγει τεράστια αρνητικά αποτελέσματα και παράπλευρες ζημιές", συμπεριλαμβανομένης της μαζικής φυλάκισης στις ΗΠΑ, των άκρως κατασταλτικών πολιτικών στην Ασία, της τεράστιας διαφθοράς και της πολιτικής αποσταθεροποίησης στο Αφγανιστάν και τη Δυτική Αφρική , την τεράστια βία στη Λατινική Αμερική, την επιδημία του HIV στη Ρωσία και την οξεία παγκόσμια έλλειψη φαρμακευτικής αγωγής για τον πόνο, μεταξύ άλλων συστηματικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο."

Η έκθεση περιελάμβανε υπογραφές και συμβολές από δεκάδες κορυφαίους οικονομολόγους και πολιτικά πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένων πέντε νικητών βραβείων Νόμπελ, καθηγητής Jeffrey Sachs από το Πανεπιστήμιο Columbia, Nick Clegg, τότε αναπληρωτής πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου και Aleksander Kwasniewski, ο πρώην πρόεδρος της Πολωνίας φάνηκε να συμφωνεί ότι οι χαμένοι της παράνομης αγοράς φαρμάκων περιλάμβαναν ουσιαστικά όλους όσους δεν συμμετείχαν στην παραγωγή παράνομων ναρκωτικών.

Αυτό είναι λογικό, τουλάχιστον από οικονομική άποψη, επειδή οι μοναδικοί νικητές μια αντιανταγωνιστική ή μονοπωλιακή αγορά είναι εκείνες που έχουν το προνόμιο να παράγουν το αντιανταγωνιστικό αγαθό.Οι παράνομες ναρκωτικές ουσίες λαμβάνουν ένα απίστευτο σημάδι σε σύγκριση με τα νόμιμα αγαθά ακριβώς επειδή είναι παράνομες.Ο LSE εκτιμά ότι η κοκαΐνη και η ηρωίνη λαμβάνουν σημάδια περίπου 1 , 300% και 2, 300%, αντίστοιχα, όταν εξάγονται.Αυτό συγκρίνεται με ένα σημάδι 69% για τον καφέ ή 5% για το ασήμι

Όχι μόνο οι έκτακτες m οι arkups δημιουργούν υπερφυσικά κέρδη για τους παραγωγούς και τους προμηθευτές, αλλά επίσης μειώνουν τις δαπάνες παντού στην οικονομία. Κάποιος που πρέπει να πληρώσει 2, 000% προσαυξήσεις για να αγοράσει το φάρμακο επιλογής του, αναγκάζεται να μειώσει τις δαπάνες για άλλα αγαθά και υπηρεσίες και ίσως να υποστεί επίσης απώλεια παραγωγικότητας και δυναμικού εισοδήματος. Ωστόσο, οι πραγματικά καταστροφικές ευκαιρίες δαπανών προορίζονται για τις κυβερνήσεις που διεξάγουν πόλεμο κατά των παράνομων ναρκωτικών και των φορολογουμένων τους.

Αντίκτυπος σε Φόρους και Δαπάνες

Το οικονομικό έτος 2017, συνολικά $ 31. Ένα δισεκατομμύριο προγραμματίζεται να δαπανηθεί για την εθνική στρατηγική για τον έλεγχο των ναρκωτικών, η οποία αποσκοπεί στην πρόληψη της χρήσης ναρκωτικών και στη βελτίωση των συνεπειών της στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό αντιπροσωπεύει σχεδόν 100% αύξηση των δαπανών για την καταπολέμηση των ναρκωτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 2003 και σχεδόν 10 δισεκατομμύρια δολάρια ετήσια αύξηση από το 2008. Σε ένα έγγραφο με τίτλο "Ο δημοσιονομικός αντίκτυπος της τελικής απαγόρευσης των ναρκωτικών", οι μελετητές Jeffrey Miron και Katherine Waldock εκτιμούν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν περίπου $ 41. 3 δισεκατομμύρια ετησίως νομιμοποιώντας τα ναρκωτικά.