Η κοινή οικονομία έχει γίνει όλο και πιο σημαντική πτυχή της παγκόσμιας επιχείρησης. Από τη στιγμή που θεωρήθηκε ως μη παραγωγικό, οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν οδηγήσει σε αυξημένη αποτελεσματικότητα στην κοινή ενημέρωση και συνεργασία. Καθώς οι υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας και cloud καθίστανται πιο διαδεδομένες, η κλίμακα και το πεδίο εφαρμογής της οικονομίας κοινής χρήσης θα αυξηθούν σίγουρα.

Το 2011, ο χρόνος περιγράφει την οικονομία κοινής χρήσης ως μια ιδέα που θα αλλάξει τον κόσμο. Ενώ υπάρχουν μερικά παραδείγματα καθαρού αλτρουισμού, η πλειοψηφία της κοινής οικονομίας δεν έχει καμία σχέση με την ανταλλαγή - μάλλον, είναι κίνητρο από το κέρδος ή τη μείωση του κόστους. Η επιτυχία της οικονομίας κοινής χρήσης έγκειται στην ικανότητά της να ανακατανέμει τους ανεπαρκώς χρησιμοποιούμενους πόρους σε αποτελεσματικότερη χρήση.

Οικονομία μοιρασμένη με μια ματιά

Μερικές φορές αποκαλούμενη οικονομία "peer-to-peer" (P2P), η οικονομία κοινής χρήσης είναι ένα αποκεντρωμένο οικονομικό σύστημα που ορίζεται από τη συνεργασία μεταξύ ατόμων και την κατανομή πόρων. Οι συναλλαγές νομίσματος και ανταλλαγής χρησιμοποιούνται στην κοινή οικονομία και συμμετέχουν στο σύστημα τόσο οι κερδοσκοπικές όσο και οι μη κερδοσκοπικές οντότητες. Παρόλο που πολλοί τομείς λειτουργούν στο πλαίσιο της σύγχρονης κοινής οικονομίας, η τεχνολογία αυτή βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην τεχνολογία με ιδιαίτερη έμφαση στις υπηρεσίες που βασίζονται στο Διαδίκτυο.

Η οικονομία κοινής χρήσης δεν πρέπει να συγχέεται με τον σοσιαλισμό, επειδή οι πωλητές προϊόντων και υπηρεσιών μπορούν να ωφεληθούν από το κέρδος. Ταυτόχρονα, οι αγοραστές ή οι χρήστες της οικονομίας κοινής χρήσης θέλουν να μειώσουν το κόστος και δεν αναμένουν να αποκτήσουν αγαθά ή υπηρεσίες δωρεάν. Μια άλλη διάκριση είναι ότι η κυριότητα των μέσων παραγωγής και του τελικού αγαθού μπορεί να ανήκει στον παραγωγό ή να γίνει δημόσιο αγαθό για όλους.

Το σοσιαλιστικό σύστημα παραγωγής βασίζεται σε έναν καλά ενημερωμένο και αμερόληπτο κεντρικό προγραμματιστή που διαθέτει πόρους για την παραγωγή αντί να χρησιμοποιεί μηχανισμό αγοράς για να το πράξει. Ο κεντρικός προγραμματιστής όχι μόνο καθορίζει ποια άτομα απασχολούν

, αλλά και την κατανομή και τη διανομή όλων των προϊόντων και υπηρεσιών στην οικονομία. Δεν υπάρχει ιδιωτική ιδιοκτησία: τα μέσα παραγωγής ανήκουν σε αυτό το σύνολο του πληθυσμού. Δείτε επίσης: Τι ακριβώς είναι μια σοσιαλιστική οικονομία; )

Αντίθετα, ο καπιταλισμός είναι το σύστημα της οικονομικής παραγωγής όπου οι καπιταλιστές - συγκεκριμένα, οι επιχειρηματίες ή οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων - καθώς και το τελικό προϊόν. Χρησιμοποιούν εργασία για να εργαστούν για τη δημιουργία του τελικού προϊόντος σε αντάλλαγμα μισθών ή μισθού. Ωστόσο, η εργασία δεν διατηρεί κανένα δικαίωμα σε αυτό το προϊόν. Ο καπιταλισμός συχνά ορίζεται από τις ελεύθερες αγορές που δημιουργούν τιμές που ενημερώνουν την παραγωγή και προσδιορίζουν ποιοι ανταμείβονται οι συμμετέχοντες στην αγορά.( Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε Η ιστορία του καπιταλισμού: Από τη φεουδαρχία στην Wall Street .)

Μια κριτική για τον καπιταλισμό είναι η λεγόμενη «τραγωδία των κοινών ", όπου τα άτομα που επιδιώκουν να μεγιστοποιήσουν τη δική τους ευημερία θα παραμελήσουν την ευημερία της ευρύτερης κοινωνίας. Το κλασικό παράδειγμα είναι μια ομάδα βοσκών που μοιράζονται ένα κοινό κομμάτι βοσκής. Σε μια προσπάθεια να αυξήσει το δικό του ατομικό αγέλη, ένας βοσκός θα επιδιώξει να προσθέσει ένα άλλο ζώο-μια απόλυτα ορθολογική και μεγιστοποίηση του κέρδους απόφαση. Αλλά αν όλοι οι ποιμένες ενεργούν με αυτόν τον ορθολογικό τρόπο, προσθέτοντας ένα άλλο ζώο θα βλάψει πάντα τους βοσκούς ως ομάδα, καταναλώνοντας όλο και περισσότερο το περιορισμένο χορτάρι. Τελικά, σε βάρος όλων, ο κοινός πόρος καταστρέφεται.

Το παράδειγμα του ζωικού κεφαλαίου μπορεί να εφαρμοστεί στη σύγχρονη εποχή, αν φανταστούμε ότι οι σημερινοί περιορισμένοι κοινοί πόροι είναι φυσικοί πόροι, εύρος ζώνης, χωρητικότητα υπολογιστών και αποθήκευση δικτύου. Η οικονομία κοινής χρήσης συχνά θεωρείται ως ένας τρόπος για την άμβλυνση της τραγωδίας των κοινών, όπως ισχύει για τον πεπερασμένο χαρακτήρα της σύγχρονης τεχνολογίας.

Οικονομία σε δράση

Η οικονομία κοινής χρήσης αποτελείται από πολλά κομμάτια. Οι αγορές P2P υπάρχουν για να συναντήσουν απευθείας μεμονωμένους αγοραστές και πωλητές. Αυτή η αμφίδρομη αγορά διατηρείται συχνά από τρίτο μέρος που χρεώνει τέλη για τη διευκόλυνση των συναλλαγών μεταξύ αγοραστών και πωλητών και τη μείωση του κινδύνου συναλλαγών. Δημοφιλή παραδείγματα τέτοιων αγορών είναι το Airbnb και το

Homeaway (AWAY) που επιτρέπουν στους ιδιοκτήτες να νοικιάζουν την ιδιοκτησία τους. υπηρεσίες δρομολογίων Uber και Lyft. και Etsy, eBay (EBAY EBAYeBay Inc37, 37-0,35% Δημιουργήθηκε με Highstock 4. 2. 6 ), Craigslist και Krrb. πωλητές να αλληλεπιδρούν άμεσα. Δείτε επίσης: Airbnb εναντίον της ξενοδοχειακής βιομηχανίας, που θα κερδίσει .

Άλλοι τομείς της οικονομίας κοινής χρήσης περιλαμβάνουν λογισμικό ανοιχτού κώδικα, όπου ο υπολογιστικός κώδικας για έργα λογισμικού τροποποιημένο από οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος χωρίς κόστος. Τα συστήματα κοινής χρήσης αρχείων, τα οποία ξεκίνησαν με το Napster, έχουν εξελιχθεί σε νόμιμους τρόπους για να μοιραστούν νόμιμα περιεχόμενο μέσω πλατφόρμων, συμπεριλαμβανομένων των Netflix (NFLX NFLXNetflix Inc200. 2. 6 ), Spotify και Hulu. Η κοινή χρήση περιεχομένου έχει προχωρήσει πέρα ​​από την ψηφιακή τεχνολογία, με την τεχνολογία να διευκολύνει πλέον την αποτελεσματική ανταλλαγή μεταφορών, όπως το CitiBike της Νέας Υόρκης. Οι πλατφόρμες Crowdfunding έδωσαν στους επιχειρηματίες και τους εφευρέτες τη δυνατότητα άντλησης κεφαλαίων χωρίς τη χρήση τραπεζών, επενδυτών αγγέλων ή άλλων παραδοσιακών επιλογών χρηματοδότησης. Η Wikipedia και άλλα wikis είναι συνεργατικά και ρευστά πληροφοριακά αποθετήρια που μπορούν να επεξεργαστούν και να ενημερωθούν σε πραγματικό χρόνο. Οι δωρεάν εκπαιδευτικοί πόροι, όπως μαζικά ανοιχτά μαθήματα σε απευθείας σύνδεση (MOOC) και σε απευθείας σύνδεση εκπαιδευτικοί όπως Khan Academy ή Udemy, αναδύονται ως ανταγωνιστές χαμηλού κόστους στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Τέλος, η Bitcoin και άλλα αποκεντρωμένα ψηφιακά νομίσματα αποδεικνύονται ένας βιώσιμος τρόπος για να εξασφαλιστεί η εμπιστοσύνη στις συναλλαγές χωρίς την ανάγκη για παραδοσιακά χρήματα ή για την εποπτεία του συστήματος από μια κεντρική τράπεζα.

Αυτά τα παραδείγματα αποτελούν απλά ένα μικρό κομμάτι της τρέχουσας κατάστασης της κοινής οικονομίας. Καθώς μεγαλώνει, τα άτομα μπορεί να βρίσκουν ευκολότερο να κατέχουν προσωπικά λιγότερο και λιγότερο, και ο κόσμος θα αλλάξει για πάντα. Για παράδειγμα, αν στο εγγύς μέλλον οι χρήστες μπορούν να χρησιμοποιήσουν μια εφαρμογή για κινητά για να καλέσουν ένα αυτοκίνητο χωρίς οδηγό που θα τους μεταφέρει οπουδήποτε με μικρό κόστος, η ιδιοκτησία αυτοκινήτων δεν θα είναι πλέον απαραίτητη. Ταυτόχρονα, ο αριθμός των τροχαίων ατυχημάτων που προκαλούν υλική ζημιά, τραυματισμό ή θάνατο θα οδηγήσουν τις ασφαλιστικές εταιρείες των αυτοκινήτων να αναγκαστούν να επανεξετάσουν τις επιχειρήσεις τους. (

Για περισσότερες πληροφορίες: Οι νικητές και οι χαμένοι της οικονομίας διαμοιρασμού .) Στις αποδόσεις με κανονισμό

Όπως υποσχόμενος, σε αντίθεση με τους ισχύοντες νόμους και κανονισμούς. Πολλοί από αυτούς τους κανόνες έχουν χρησιμεύσει για την προστασία του καταναλωτή αλλά θεωρούνται επίσης ξεπερασμένοι και ακατάλληλοι για τον σύγχρονο τεχνολογικό κόσμο. Οι εταιρίες ταξί και διανομής αγωνίζονται για την καταπολέμηση της Uber και άλλων ιδιωτικών παρόχων κρατήσεων και πολλές πόλεις σε όλο τον κόσμο προβαίνουν σε νομικές ενέργειες για να αποτρέψουν την παρενόχληση από τους μη επιτρεπόμενους οδηγούς των υπηρεσιών. Ομοίως, η βιομηχανία ξενοδοχείων και καταλυμάτων είναι αντίθετη με την Airbnb και παρόμοιες υπηρεσίες, επιτρέποντας στα δωμάτια χωρίς άδεια χρήσης να ανταγωνίζονται τις προσφορές τους. Οι δήμοι θέλουν επίσης να διασφαλίσουν ότι θα αποτυπώσουν τυχόν πιθανά φορολογικά έσοδα που ενδέχεται να δημιουργήσουν αυτές οι υπηρεσίες κοινής χρήσης.

Η σημερινή λογική μεταξύ των εταιρειών είναι να καινοτομούν πρώτα και στη συνέχεια να επιτρέπουν στους κανονισμούς να καλύψουν τη νέα τεχνολογία και την αγορά. Οι επιχειρηματίες πιστεύουν σε μεγάλο βαθμό ότι, αν και σημαντικό για την προστασία του κοινού από απάτες και επικίνδυνες συνθήκες, η ρυθμιστική συσκευή κινείται πολύ αργά και φτάνει σε ανεπαρκείς συμβιβασμούς. Υποστηρίζουν επίσης ότι υπάρχουν πολλοί κανονισμοί που ισχύουν απλά για να διατηρηθεί το status quo και να προστατευθούν ορισμένες βιομηχανίες από τον νέο ανταγωνισμό.

Η κατώτατη γραμμή

Ο ρόλος του Sharing στην παγκόσμια οικονομία έχει αυξηθεί πάρα πολύ. Η συνεργασία και η ελεύθερη ροή πληροφοριών και περιεχομένου σε πραγματικό χρόνο θα φέρει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο δραστηριοποιούμαστε και θα διαταράξουμε τις επιχειρήσεις που δεν μπορούν να προσαρμοστούν. Η οικονομία κοινής χρήσης διανέμεται ήδη σε πολλές διαφορετικές πτυχές του οικονομικού συστήματος. Ενώ ορισμένοι νεοεισερχόμενοι σίγουρα θα βάλουν τα κεφάλια τους με ρύθμιση, το γενικό συναίσθημα είναι ότι οι ρυθμιστικές αρχές θα αναγκαστούν να προσαρμοστούν στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον.