Το Deleveraging είναι ένας όρος που μπαίνει στη μόδα μετά από μεγάλες οικονομικές καταστροφές. Τι σημαίνει? Ποιες είναι οι επιπτώσεις του; Είναι καλό? Είναι κακό? Ποιος το βοηθά και ποιος το κάνει να βλάπτει; Για να ξεπεραστούν τα μυστήρια της απομόχλευσης, καλό είναι να ξεκινήσετε με το πρωτότυπο: μόχλευση.

Η μόχλευση (ή το χρέος) έχει γίνει μια αναπόσπαστη πτυχή της κοινωνίας μας. Στο πιο βασικό επίπεδο, οι επιχειρήσεις το χρησιμοποιούν για να χρηματοδοτήσουν τις δραστηριότητές τους, να χρηματοδοτήσουν επεκτάσεις και να πληρώσουν για την έρευνα και την ανάπτυξη. Χρησιμοποιώντας το χρέος, οι επιχειρήσεις μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους χωρίς να εκδίδουν περισσότερα αποθέματα που εμποδίζουν την αποδυνάμωση των κερδών των μετόχων. Για παράδειγμα, αν μια εταιρεία σχηματίζεται με μια επένδυση ύψους 5 εκατομμυρίων δολαρίων από επενδυτές, τα κεφάλαια στην εταιρεία είναι 5 εκατομμύρια δολάρια - αυτό είναι τα χρήματα που χρησιμοποιεί η επιχείρηση για να λειτουργήσει. Εάν η εταιρεία ενσωματώσει περαιτέρω τη χρηματοδότηση του χρέους δανεισμού 20 εκατομμυρίων δολαρίων, η εταιρεία έχει τώρα 25 εκατομμύρια δολάρια για να επενδύσει σε προγράμματα προϋπολογισμού κεφαλαίου και περισσότερες ευκαιρίες για αύξηση της αξίας για τον καθορισμένο αριθμό μετόχων.

Η μόχλευση γίνεται λίγο πιο περίπλοκη, καθώς υπάρχουν δύο κύριοι τύποι μόχλευσης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν: λειτουργική μόχλευση και χρηματοοικονομική μόχλευση. Η λειτουργική και χρηματοοικονομική μόχλευση καθιστά το εισόδημα και τα κέρδη πιο ευαίσθητα στους κύκλους των επιχειρήσεων, κάτι που μπορεί να είναι καλό κατά τη διάρκεια περιόδων οικονομικής επέκτασης και κακό πράγμα κατά τη διάρκεια οικονομικών μειώσεων. Η ουσία του θέματος είναι ο μοχλός = το χρέος = οι υψηλές πληρωμές τόκων. (Για να διερευνήσετε τις επιπτώσεις της μόχλευσης, ελέγξτε το

Το "Διπλό Edged Sword" της Leverage δεν χρειάζεται να κόψει το Deep .)

AD:

Deleverage

"Όλα με μέτρια" ισχύουν τέλεια στην έννοια της μόχλευσης. Όταν οι εταιρείες καθυστερούν τη χρήση μόχλευσης, αντιμετωπίζουν προβλήματα, καθώς αντιμετωπίζουν υπερβολικές πληρωμές τόκων. Αυτό συμβαίνει όταν ξεκινάει η απομόχλευση - να απαλλαγούμε από το χρέος.
Από επιχειρηματική άποψη, η απομόχλευση ενισχύει τα φύλλα ισολογισμού. Είναι μια καλή πορεία δράσης για να πάρετε μια εταιρεία πίσω στο σωστό δρόμο. Από πρακτική άποψη, ωστόσο, η απομόχλευση δεν είναι τόσο όμορφη. Η κατάργηση των εργαζομένων, το κλείσιμο εργοστασίων, ο περιορισμός των προϋπολογισμών έρευνας και ανάπτυξης και η πώληση περιουσιακών στοιχείων είναι όλα τα ίδια για την πορεία κατά την εφαρμογή μιας στρατηγικής απομόχλευσης, καθώς οι εταιρείες επιδιώκουν να διατηρήσουν επιπλέον μετρητά για να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους.

AD:

Η Wall Street γενικά χαιρετίζει την επιτυχή απομόχλευση με μια ζεστή αγκαλιά. Ανακοινώσεις μαζικών απολύσεων στέλνουν το εταιρικό κόστος μειώνοντας και αυξάνοντας τις τιμές των μετοχών. Ωστόσο, η απομόχλευση δεν γίνεται πάντα όπως έχει προγραμματιστεί. Όταν η ανάγκη άντλησης κεφαλαίων για τη μείωση του χρέους υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να πωλούν περιουσιακά στοιχεία που δεν επιθυμούν να πουλήσουν σε τιμές πώλησης πυρκαγιάς, η τιμή των μετοχών μιας εταιρείας γενικά υποφέρει βραχυπρόθεσμα. Ακόμη χειρότερα, όταν οι επενδυτές έχουν την αίσθηση ότι μια εταιρεία κρατά επισφαλή χρέη και δεν είναι σε θέση να εξοφλήσει, η αξία αυτού του χρέους καταρρέει ακόμη περισσότερο.Στη συνέχεια οι εταιρείες αναγκάζονται να το πουλήσουν με απώλειες, αν μπορούν να το πουλήσουν καθόλου.

Η αδυναμία πώλησης ή εξυπηρέτησης του χρέους μπορεί να οδηγήσει σε επιχειρηματική αποτυχία. Οι επιχειρήσεις που κατέχουν το τοξικό χρέος των προβληματικών εταιρειών μπορούν να αντιμετωπίσουν ένα σημαντικό πλήγμα στους ισολογισμούς τους, καθώς η αγορά για αυτά τα σταθερά εισοδήματα καταρρέει. όπως συμβαίνει στην περίπτωση των επιχειρήσεων που κατέχουν το χρέος της Lehman Brothers πριν από την κατάρρευση της. (Για μια επισκόπηση σχετικά με την κατάρρευση της Lehman Brother, ανατρέξτε στην

Μελέτη περίπτωσης: Η κατάρρευση της Lehman Brothers .) Οι τράπεζες υποχρεούνται να διαθέτουν συγκεκριμένο ποσοστό των περιουσιακών τους στοιχείων στο αποθεματικό για να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους στους πιστωτές, συμπεριλαμβανομένων των καταθετών που μπορούν να κάνουν αιτήσεις υπαναχώρησης. Απαιτούνται επίσης να διατηρούν ορισμένους δείκτες κεφαλαίου στο χρέος. Για να διατηρηθούν αυτοί οι λόγοι, οι τράπεζες αποπληρώνονται όταν φοβούνται ότι τα δάνεια που θα χορηγήσουν δεν θα επιστραφούν ή όταν η αξία των περιουσιακών στοιχείων που κατέχουν μειώνεται. Όταν οι τράπεζες ανησυχούν για την εξόφληση, ο δανεισμός επιβραδύνεται. Όταν ο δανεισμός επιβραδύνεται, ο καταναλωτής δεν μπορεί να δανειστεί, οπότε είναι λιγότερο σε θέση να αγοράσει προϊόντα και υπηρεσίες από τις επιχειρήσεις. Ομοίως, οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να δανειστούν για να επεκταθούν, συνεπώς η μίσθωση επιβραδύνεται και ορισμένες εταιρείες αναγκάζονται να πωλούν περιουσιακά στοιχεία με έκπτωση για την αποπληρωμή τραπεζικών δανείων.

Εάν πολλές τράπεζες απορροφούν ταυτόχρονα, οι τιμές των μετοχών μειώνονται καθώς οι εταιρείες που δεν μπορούν πλέον να δανειστούν από τις τράπεζες αναπροσαρμόζονται με βάση την τιμή των περιουσιακών στοιχείων που προσπαθούν να πουλήσουν με έκπτωση. Οι αγορές χρεών ενδεχομένως να καταρρεύσουν καθώς οι επενδυτές είναι απρόθυμοι να κρατήσουν τα ομόλογα από προβληματικές εταιρείες ή να αγοράσουν επενδύσεις στις οποίες το χρέος είναι συσκευασμένο. (

)> Η παρακώλυση της παλίρροιας έρχεται σε τιμή Όταν η απομάκρυνση δημιουργεί μια καθοδική πορεία στην οικονομία, η κυβέρνηση αναγκάζεται να προχωρήσει Η κυβέρνηση αναλαμβάνει χρέη (μόχλευση) για να αγοράσει περιουσιακά στοιχεία και να θέσει ένα πάτωμα κάτω από τιμές ή να ενθαρρύνει τις δαπάνες. Αυτό μπορεί να έρθει σε ποικίλες μορφές, συμπεριλαμβανομένης της αγοράς ενυπόθηκων χρεογράφων για την υποστήριξη των τιμών των κατοικιών και την ενθάρρυνση των τραπεζικών δανείων, την έκδοση κρατικών εγγυήσεων για τη στήριξη της αξίας ορισμένων τίτλων, τη λήψη χρηματοοικονομικών θέσεων σε αποτυχημένες εταιρείες, στους καταναλωτές, επιδοτώντας την αγορά συσκευών ή αυτοκινήτων μέσω φορολογικών πιστώσεων ή μια σειρά παρόμοιων ενεργειών. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των Η.Π.Α. μπορεί επίσης να μειώσει το επιτόκιο των Ομοσπονδιακών Πόρων, ώστε να είναι λιγότερο δαπανηρό για τις τράπεζες να δανείζονται χρήματα μεταξύ τους, να μειώνουν τα επιτόκια και να ενθαρρύνουν τις τράπεζες να δανείζουν στους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις.

Η κατώτατη γραμμή
Όταν ο επιχειρηματικός τομέας αποσυρθεί, η κυβέρνηση δεν μπορεί να συνεχίσει να αναλαμβάνει μόχθο για πάντα, καθώς το δημόσιο χρέος πρέπει τελικά να αποπληρωθεί από τους φορολογούμενους. Η κατάσταση γίνεται πολύπλοκη γρήγορα και δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις. Οι αποτελεσματικές οικονομικές πολιτικές πρέπει να εφαρμοστούν αναλόγως, προκειμένου να διορθωθεί η καθοδική πορεία.