Η υδραυλική ρωγμή, που ονομάζεται επίσης fracking, αποτελεί σημαντική τεχνολογική πρόοδο για τη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου. Εκτός από το άνοιγμα μιας εκπληκτικής ποσότητας φυσικού αερίου για παραγωγή, η fracking επιτρέπει στις εταιρείες εξόρυξης να ανακτήσουν αυτό που ονομάζεται σφιχτό πετρέλαιο από τις καταθέσεις που ήταν ανεφάρμοστες μόλις πριν από λίγες δεκαετίες. Ωστόσο, η νέα τεχνολογία εισήγαγε επίσης νέο κόστος στη διαδικασία εξόρυξης πετρελαίου. Σε αυτό το άρθρο, θα συζητήσουμε το βάρος της εξόρυξης συμβατικού αργού πετρελαίου έναντι του ελαίου εξόρυξης χρησιμοποιώντας την τεχνολογία fracking. ( Διαβάστε περισσότερα Τι καθορίζει τις τιμές του πετρελαίου)

Παραγωγή σωλήνων και αντλιών

Η συμβατική παραγωγή πετρελαίου αναφέρεται γενικά στην παραγωγή σωλήνων και αντλιών από ένα κατακόρυφο φρεάτιο. Αυτό σημαίνει ότι μια τρύπα έχει τρυπηθεί κατ 'ευθείαν κάτω σε μια κατάθεση και τοποθετείται ένας βύσμα αντλίας για να βοηθήσει να τραβήξει την εναπόθεση στην επιφάνεια όπου μπορεί να σταλεί για περαιτέρω εξευγενισμό. Το κόστος ανά βαρέλι συμβατικών αποθεμάτων ποικίλλει, με τη Σαουδική Αραβία να είναι σε θέση να παράγει πετρέλαιο πιο φθηνά, μερικές φορές κάτω από 10 δολάρια το βαρέλι. Η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική είναι επίσης πολύ αποτελεσματικές, παράγοντας πετρέλαιο τόσο φθηνά όσο και 20 δολάρια ανά βαρέλι. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η συμβατική παραγωγή πετρελαίου κοστίζει συνήθως μεταξύ $ 30 έως $ 40 το βαρέλι.

Φυσικά, τα συμβατικά μπορεί να είναι ένας παραπλανητικός όρος επειδή οι μέθοδοι παραγωγής πετρελαίου τείνουν να ονομάζονται συμβατικές εάν έχουν χρησιμοποιηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα, οι υπεράκτιες γεωτρήσεις μπορούν να θεωρηθούν ως παραγωγή σωλήνων και αντλιών, ακριβώς με τη μικρή ύλη ενός ωκεανού μεταξύ της εξέδρας γεώτρησης και της πρώτης στρώσης πετρωμάτων. Υπάρχουν επίσης διάφορες διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένης της διάτρησης, που αποτελούν πλέον μέρος κάθε πηγάδι.

Η διάτρηση είναι η χρήση εκρηκτικών για την εμφύσηση οπών στις πλευρές του σωλήνα για να επιτρέψουν την εισροή των υδρογονανθράκων. Επειδή αυτό μπορεί να προκαλέσει τη μετατόπιση και την επιβράδυνση της ροής, των οξέων ή της ρωγμής ) χρησιμοποιούνται στη συνέχεια για να ανοίξουν την απόθεση γύρω από το διάτρητο τμήμα του σωλήνα. Έτσι, ακόμη και τα συμβατικά πηγάδια μπορούν να χρησιμοποιούν τις τεχνικές που αναπτύσσονται για μη συμβατικές αποθέσεις για να αυξήσουν την παραγωγή τους. Αλλά γενικά, μια συμβατική απόθεση θα αποδώσει λάδι με έναν αριθμό κατακόρυφων φρεατίων που αντλούν από διαφορετικά σημεία της κατάθεσης. Το πρόβλημα είναι ότι, τουλάχιστον στη Βόρεια Αμερική, δεν έχουν απομείνει πολλές ανεκμετάλλευτες συμβατικές καταθέσεις.

Λήψη σε σχιστόλιθο

Η συμβατική παραγωγή καθορίζει το βασικό κόστος της γεώτρησης ενός φρέατος. Χρειάζεστε μια εξέδρα, ένα τρυπάνι, το περίβλημα, το πλήρωμα και όλα τα άλλα κομμάτια που πηγαίνουν σε ένα κάθετο πηγάδι. Η διαφορά με το πετρέλαιο σχιστόλιθου είναι ότι, αντί για γεώτρηση ακριβώς πέρα ​​από την κατάθεση στόχου, το πηγάδι θα πάρει 90 βαθμούς στην κατάθεση και θα τρέξει κατά μήκος οριζοντίως.Αυτά τα πηγάδια πηγαίνουν χιλιάδες πόδια κάτω για να φτάσουν στην κατάθεση, αλλά τρέχουν επίσης χιλιάδες πόδια οριζόντια. Αυτός ο τύπος πηγαδιού απαιτεί περισσότερο χρόνο για να τρυπάνι, πράγμα που σημαίνει υψηλότερο κόστος εργασίας και περισσότερες βασικές εισροές, όπως το στέλεχος τρυπανιού.

Μόλις το πηγάδι τρυπηθεί και διάτρητοι, εκατομμύρια γαλόνια νερού, προπλάσματα (υλικά, όπως η άμμος, που εισάγονται για να διατηρήσουν το κάταγμα ανοιχτό), και τα χημικά αντλούνται κάτω από την τρύπα για να σπάσει το σχηματισμό και αφήστε το λάδι να ρέει πίσω μέσα στον σωλήνα προς άντληση. Εκατομμύρια γαλόνια σημαίνουν πολλά ρυμούλκηση, είτε με προστιθέμενο κεφάλαιο και κόστος εργασίας για τα φορτηγά, είτε, πιθανότατα, με σύμβαση πετρελαϊκής εταιρίας για την ρευστοποίηση. Όλα αυτά αυξάνουν το κόστος του φρέατος. Ορισμένα φρεάτια πετρελαίου σχιστόλιθου μπορεί να έχουν ένα σημείο ισορροπίας ίσο με 40 δολάρια το βαρέλι κατά τη διάρκεια της παραγωγικής τους ζωής παρά τα υψηλότερα κόστη γεώτρησης και κλαδέματος. Ωστόσο, πολλές πηγές έβαλαν το μέσο όρο για ένα οριζόντιο επίπεδο που ξεπέρασε τα 60 δολάρια το βαρέλι, ενώ τα φρεάτια υψηλότερου κόστους έφτασαν τα 90 δολάρια το βαρέλι.

Η κατώτατη γραμμή

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πετρέλαιο σχιστόλιθου κοστίζει περισσότερο από το συμβατικό πετρέλαιο για εκχύλιση. Πέρα από αυτό, υπάρχει μεγάλη ποικιλία στο κόστος της εξόρυξης σχιστολιθικού πετρελαίου, που σημαίνει ότι κάθε πηγάδι έχει ένα διαφορετικό επίπεδο κόστους ανά βαρέλι παραγωγής από τόσο χαμηλά όσο 40 δολάρια το βαρέλι σε πάνω από 90 δολάρια το βαρέλι. Με αυτές τις δαπάνες καταβληθεί εκ των προτέρων για μια συγκριτικά μικρή διάρκεια παραγωγής σε σύγκριση με ένα συμβατικό πηγάδι, έχει νόημα για τη βιομηχανία πετρελαίου σχιστολιθικών να αναστείλει νέα πηγάδια όταν οι τιμές του πετρελαίου παγκοσμίως βουτιά και αυξάνονται όταν οι τιμές είναι ισχυρές. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν πολλές αποθέσεις πετρελαίου από σχιστόλιθο που παραμένουν σε αδράνεια όταν οι τιμές του αργού πετρελαίου κυμαίνονται γύρω στα 50 δολάρια το βαρέλι.