α:

Υπάρχουν αποτελεσματικοί - αν και όχι νομικοί - περιορισμοί στο μέγεθος των εκδοτών εμπορικού χαρτιού. Κάθε εταιρεία μπορεί να εκδώσει εμπορικό χαρτί. Από το 2015, το εμπορικό χαρτί με λήξη μικρότερο των 270 ημερών δεν χρειάζεται να καταχωρηθεί στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.

Χωρίς νομικούς περιορισμούς σε θέματα εμπορικών χαρτιών, η ίδια η αγορά υπαγορεύει όταν μια επιχείρηση είναι πολύ μικρή ή δεν είναι αρκετά αξιόπιστη για να εκδώσει αποδεκτό χαρτί. Τα θέματα δεν αξίζουν τίποτα αν δεν υπάρχουν αγοραστές.

Κανονικοί Εκδότες Εμπορικού Χαρτιού

Η πλειοψηφία των εμπορικών εγγράφων εκδίδονται από μεγάλες εταιρείες με κορυφαίες αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας. Στην πραγματικότητα, μόνο το χαρτί με την υψηλότερη βαθμολογία (AA ή υψηλότερη) λαμβάνει ακόμη και μια βαθμολογία που εμφανίζεται στις αγορές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το χαρτί με χαμηλότερη βαθμολογία πωλείται μερικές φορές, αλλά με ρυθμούς πολύ υψηλότερους από τον κανονικό συντελεστή.

Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα κυριαρχούν στην αγορά εμπορικών χαρτιού. Από το 2002, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έκλεισαν σχεδόν το 90% των ονομαστικών εμπορικών χαρτονομισμάτων.

Εμπορικό χαρτί και μέγεθος εταιρείας

Κατά γενικό κανόνα, οι μικρές επιχειρήσεις έχουν μικρότερη πρόσβαση στην πίστωση από ό, τι οι μεγάλες επιχειρήσεις. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα με την ακάλυπτη πίστωση, δεδομένου ότι οι πιστωτές θέλουν να βεβαιωθούν ότι δανείζονται από αξιόπιστες εταιρείες με μεγάλες ροές εσόδων. Οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις έχουν καλύτερες σχέσεις με τράπεζες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Όλοι αυτοί οι παράγοντες δημιουργούν de facto όρια στο μέσο μέγεθος των εκδοτών εμπορικού χαρτιού.

Παρόλο που οι μικρές επιχειρήσεις μπορούν νομίμως να εκδίδουν εμπορικό χαρτί, ενδέχεται να μην θέλουν να εκτίθενται σε κίνδυνο. Οι τυποποιημένες προσαυξήσεις χαρτιού είναι $ 100.000, πράγμα που δεν θα φαινόταν πολύ καλό για τον ισολογισμό μιας μικρής εταιρείας.

Ασφαλείς και μη ρυθμιζόμενοι κίνδυνοι

Όταν οι επενδυτές και οι πιστωτές δεν προστατεύονται από κανονισμούς (μέσω της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς) ή διαδικασίες πτώχευσης, αναγκάζονται να είναι πιο προσεκτικοί όταν δανείζουν χρήματα. Αυτός είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο οι μεγάλες εταιρείες με υψηλή βαθμολογία κυβερνούν την αγορά εμπορικού χαρτιού.

Ακόμη και αν μια μικρή εταιρεία προσέφερε υψηλότερο επιτόκιο, οι περισσότεροι αγοραστές εμπορικού χαρτιού θα έκαναν μέρος με λιγότερο επικίνδυνες μεγάλες επιχειρήσεις. Η έλλειψη αποτελεσματικού συστήματος ασφαλείας εμποδίζει τους αγοραστές προς μεγαλύτερα γνωστά εμπορεύματα.