Όταν οι οικογένειες αγωνίζονται σε θέματα περιουσίας - αν η βούληση είναι έγκυρη, ποιος παίρνει όποια περιουσία - οι κληρονόμοι χάνουν και οι δικηγόροι που χρειάζονται για να διευθετήσουν αυτές τις διαμάχες κερδίζουν. Κατανοήστε τι μπορεί να προκαλέσει προβλήματα μετά το θάνατο ενός ατόμου και τι μπορείτε να κάνετε για να ελαχιστοποιήσετε ή να αποφύγετε.

Αβεβαιότητα

Εάν ένα άτομο πεθάνει χωρίς διαθήκη, μπορεί να σημαίνει χάος για την οικογένεια. Η διαδικασία αποζημίωσης, η οποία είναι η διευθέτηση της περιουσίας υπό δικαστική επίβλεψη, μπορεί να είναι αμφισβητήσιμη και να διαρκέσει πολύ περισσότερο από ό, τι αν υπήρχε μια βούληση. Όπου δεν υπάρχει θέληση, ο κρατικός νόμος (αποκαλούμενος intestate succession) γράφει αποτελεσματικά τη βούληση καθορίζοντας ποιος κληρονομεί από το άτομο. Είναι επίσης απαραίτητο ένα δικαστήριο να διορίσει κάποιον (συνήθως αποκαλούμενο διαχειριστή) για να διαχειριστεί την περιουσία.

Τι να κάνετε. Γράψτε μια διαθήκη. Αυτό είναι ενδεδειγμένο ακόμη και αν ένα άτομο δεν πιστεύει ότι υπάρχουν επαρκή περιουσιακά στοιχεία για να ανησυχείτε. Μια κερδοφόρα λαχειοφόρος κλήρωση τελευταίας στιγμής ή μια αγωγή (συμπεριλαμβανομένης μιας αδικαιολόγητης θανάτου) μπορεί να φουσκώσει το κτήμα σε εντυπωσιακές διαστάσεις.

Μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορες επιλογές μεταφοράς, όπως θα υποκαταστήσουν, ώστε να διασφαλιστεί ότι το ακίνητο πηγαίνει στο πρόσωπο που σκοπεύει ο νεκρός. Αυτά περιλαμβάνουν καταπιστεύματα, περιουσιακά στοιχεία πληρωτέα κατά το θάνατο σε έναν δικαιούχο που έχει οριστεί ως δικαιούχος (π.χ., συμβόλαιο IRA ή ασφάλισης ζωής) και λογαριασμούς μεταφοράς σε θάνατο σε τράπεζες και χρηματιστηριακές εταιρείες. Ωστόσο, ακόμη και αν χρησιμοποιείτε θα αντικαταστήσει, είναι ακόμα σκόπιμο να έχει μια βούληση, μόνο σε περίπτωση που υπάρχουν περιουσιακά στοιχεία που δεν έχουν αντιμετωπιστεί από θα τα υποκατάστατα.

-

(Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. Γιατί πρέπει να σχεδιάσετε μια διαθήκη .)

Ο έλεγχος της ιδιοκτησίας σε ένα άτομο

ισχυρή θέση. Αυτό είναι το πρόσωπο που συγκεντρώνει την περιουσία του αποθανόντος, καταβάλλει εκκρεμείς λογαριασμούς, αρχειοθετεί τις φορολογικές δηλώσεις αν χρειαστεί και εκταμιεύει ό, τι έχει απομείνει. Εν τω μεταξύ, ο εκτελεστής μπορεί να επενδύσει περιουσιακά στοιχεία και να εκτελέσει επιχειρηματική δραστηριότητα. Συχνά, η δήλωση ενός ατόμου ονομάζει ένα άτομο για να ενεργήσει ως εκτελεστής. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει ζήλια μεταξύ των μελών της οικογένειας. Για παράδειγμα, ένας γονέας μπορεί να ονομάσει το παλαιότερο από τα τρία αδέλφια σε αυτή τη θέση. Ή ένας σύζυγος μπορεί να ονομάσει έναν σύζυγο και συμβαίνει να είναι ένας δεύτερος γάμος? τα παιδιά από τον πρώτο γάμο μπορεί να είναι επιφυλακτικά για τις πράξεις του συζύγου.

Τι να κάνετε. Η καλύτερη στρατηγική είναι να φέρνετε μαζί όλα τα μέρη όταν γράφετε τη διαθήκη, ώστε όλοι να κατανοούν το σκεπτικό του ατόμου για τα ραντεβού. Για παράδειγμα, ένας γονέας μπορεί να θέλει έναν αδελφό, ο οποίος είναι λογιστής που ζει στην ίδια πόλη με τον γονέα, να υπηρετεί ως μοναδικός εκτελεστής, εάν τα άλλα αδέλφια ζουν σε αρκετά μεγάλη απόσταση ή δεν είναι οικονομικά περίπλοκα. (Για την άποψη του εκτελεστή, βλέπε 5 Surprising Risks of Being Executor .)

Αν κάποιος δεν θέλει να αποκαλύψει το ραντεβού πριν από το θάνατο, τότε εξετάστε το ενδεχόμενο ονομασίας συν-εκτελεστών.Για παράδειγμα, όλα τα αδέλφια μπορούν να ονομάζονται συν-εκτελεστές της περιουσίας ενός γονέα. Στη συνέχεια, τα αδέλφια μπορούν να συμφωνήσουν εάν όλοι θέλουν να υπηρετήσουν αφού κατανοήσουν πλήρως τις ευθύνες του εκτελεστή. Ή ένας σύζυγος μπορεί να ονομάσει τον επιζώντα σύζυγο και τα ενήλικα παιδιά ως συν-εκτελεστές. Αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο όταν τα παιδιά προέρχονται από έναν προηγούμενο γάμο.

(Δείτε επίσης: Πώς να επιλέξετε τον σωστό εκτελεστή για το ακίνητό σας .)

Αντιληπτές αθέμιτες κατανομές

Ίσως η μεγαλύτερη διαφωνία προκύπτει από τη διανομή της ιδιοκτησίας ενός αποθανόντος. Ένας γονέας δίνει το σπίτι διακοπών στον παλαιότερο αδελφό ή αφήνει ένα πολύτιμο κομμάτι κοσμήματος στο μεσαίο παιδί.

Τι να κάνετε. Είναι δύσκολο να εξισορροπήσουμε επακριβώς τις κληρονομιές, ακόμη και αν υποτεθεί ότι αυτή είναι η επιθυμία του αποθανόντος. Ο λόγος: Η αξία των περιουσιακών στοιχείων κυμαίνεται. ένα κληροδοτημένο από μετοχές στην εταιρεία X μπορεί να είναι αξίας $ 10, 000 όταν γράφτηκε η βούληση, αλλά αξίζει $ 100, 000 ή είναι άχρηστο όταν πεθαίνει ο νεκρός. Ωστόσο, οι οικογενειακές συζητήσεις σχετικά με τις προθέσεις του ατόμου μπορούν να προκαλέσουν διαφωνία μετά το θάνατο. Για παράδειγμα, μπορεί να έχει νόημα να εγκαταλείπει την οικογενειακή επιχείρηση στο παιδί που εργάζεται σε αυτήν και να παρέχει άλλα περιουσιακά στοιχεία ίσης αξίας με το παιδί που δεν συμμετέχει στην επιχείρηση, χρησιμοποιώντας τη σχετική γλώσσα στη διαθήκη.

Μια επιστολή διδασκαλίας, η οποία δεν είναι νομικά δεσμευτική αλλά δείχνει τις προθέσεις του αποθανόντος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προσδιορίσει ποια προσωπικά αντικείμενα μεταβούν σε ποιον. Η επιστολή μπορεί να πει ότι η κόρη του αποθανόντος παίρνει την καρφίτσα, και ο γιος παίρνει τα έπιπλα σαλόνι. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. Επιστολή Εκπαίδευσης - Μην αφήνετε τη ζωή χωρίς αυτήν .)

Αποδιορθώσεις

Σύμφωνα με το κρατικό δίκαιο, οι σύζυγοι πρέπει να έχουν συμφέρον σε περιουσία. δεν μπορείτε να αποφύγετε έναν σύζυγο, εκτός εάν ο σύζυγος έχει συναινέσει σε αυτό με μια προνομιακή συμφωνία. Ωστόσο, ο κρατικός νόμος δεν απαιτεί να τίθεται τίποτα σε παιδιά ή σε οποιονδήποτε άλλο. Στην πραγματικότητα, ένας γονέας δεν χρειάζεται να αναφέρει καν ότι αυτός ή αυτή αποξενώνει ένα παιδί μη αφήνοντας το παιδί τίποτα. Με άλλα λόγια, ένας γονέας μπορεί να επιλέξει να δώσει το σύνολο της περιουσίας του σε ένα παιδί και να απολύσει εντελώς ένα άλλο. Όταν συμβαίνει αυτό το είδος αποδιοργάνωσης, ένα παιδί μπορεί να αμφισβητήσει τη βούληση υποστηρίζοντας ότι ο γονέας ήταν ανίκανος να κάνει τη βούληση ή ότι υπήρχε απάτη ή καταναγκασμός στον γονέα για να αποποιηθεί το παιδί. Εάν ο διαγωνισμός θα είναι επιτυχής, τότε τα περιουσιακά στοιχεία διανέμονται σαν να μην υπήρχε διαθήκη, όπως περιγράφηκε προηγουμένως. Συνήθως αυτό σημαίνει ότι οι σύζυγοι λαμβάνουν ένα μερίδιο όπως και τα παιδιά των νεκρών. Εάν δεν υπάρχει σύζυγος, τότε τα παιδιά κληρονομούν όλα τα ίσα μερίδια.

Τι να κάνετε. Και πάλι, οι οικογενειακές συζητήσεις πριν από τη σύνταξη μιας θέλησης μπορούν να προχωρήσουν σε μεγάλο βαθμό στην αποτροπή των διαγωνισμών αργότερα. Ίσως ένας γονέας θέλει να αφαιρέσει ένα παιδί επειδή είναι εξαιρετικά πλούσιος και δεν χρειάζεται κληρονομιά, ενώ ένα άλλο παιδί αγωνίζεται οικονομικά. Δεν βλάπτει να προσθέσει γλώσσα στη διαθήκη που να εξηγεί τον λόγο πίσω από μια αποπληθυσμό.

Για να αποφύγετε έναν διαγωνισμό, μπορείτε να συμπεριλάβετε στη διαθήκη μια ρήτρα μη αμφισβήτησης (νόμιμα είναι μια ρήτρα "in terrorem").Αυτό προβλέπει ότι αν κάποιος που έχει κατονομασθεί στη διαθήκη αμφισβητήσει και χάσει τον διαγωνισμό, αυτός ή αυτή χάνει επίσης οποιοδήποτε κληροδοτημένο από τη βούληση. Εάν το πρόσωπο δεν είναι ονομάζεται στη θέληση, δεν υπάρχει τίποτα να διακινδυνεύσει.

Η κατώτατη γραμμή

Η επικοινωνία και ο προγραμματισμός της περιουσίας ενός ατόμου μπορεί να προχωρήσει πολύ στην αποφυγή αγώνων μεταξύ των μελών της οικογένειας όταν πεθάνει κάποιος. Εργασία με έναν πληρεξούσιο που μπορεί να προσφέρει λύσεις σε πιθανά προβλήματα μοναδικά στην περίπτωσή σας.