Εάν μεταφέρετε τη δημοφιλή εντύπωση ότι οι οικονομολόγοι που πεινούν τα δεδομένα είναι πάντα απασχολημένοι με σύνθετους τύπους και όχι με τη σκέψη έξω από το κουτί τότε θα πρέπει να ρίξετε μια ματιά στο αυστριακό σχολείο. Όπως οι μοναχοί που ζουν στο μοναστήρι τους, οι οικονομολόγοι αυτού του σχολείου προσπαθούν να επιλύσουν πολύπλοκα οικονομικά ζητήματα διενεργώντας «πειράματα σκέψης». Το αυστριακό σχολείο πιστεύει ότι είναι δυνατόν να ανακαλύψουμε την αλήθεια απλά με τη σκέψη δυνατά. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτή η ομάδα έχει μοναδικές ιδέες σε μερικά από τα πιο σημαντικά οικονομικά ζητήματα της εποχής μας. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε πώς έχει εξελιχθεί η αυστριακή οικονομική σχολή και πού βρίσκεται το αυστριακό σχολείο στον κόσμο ή οικονομική σκέψη.

Μια επισκόπηση της Αυστριακής Σχολής
Αυτό που γνωρίζουμε σήμερα ως αυστριακή σχολή οικονομικών δεν έγινε σε μια μέρα. Αυτό το σχολείο έχει περάσει από χρόνια εξέλιξης, κατά τα οποία η σοφία μιας γενιάς μεταβιβάστηκε στην επόμενη. Αν και το σχολείο έχει προχωρήσει και ενσωματώσει τις γνώσεις από εξωτερικές πηγές, οι βασικές αρχές παραμένουν οι ίδιες.

Ο Carl Menger, αυστριακός οικονομολόγος, ο οποίος έγραψε το "Αρχές οικονομικών" το 1871, θεωρείται από πολλούς ως ιδρυτής της Αυστριακής Σχολής. Ο τίτλος του βιβλίου του Menger δεν προτείνει τίποτα εξαιρετικό, αλλά το περιεχόμενό του έγινε ένας από τους πυλώνες της περιθωριοποιητικής επανάστασης. Ο Menger εξήγησε στο βιβλίο του ότι οι οικονομικές αξίες των αγαθών και των υπηρεσιών είναι υποκειμενικές. Αυτό είναι: αυτό που είναι πολύτιμο για εσάς μπορεί να μην είναι πολύτιμο για τον γείτονά σας. Ο Menger εξήγησε επίσης ότι με την αύξηση του αριθμού των αγαθών, η υποκειμενική τους αξία για ένα άτομο μειώνεται. Αυτή η πολύτιμη διορατικότητα βρίσκεται πίσω από την έννοια της λεγόμενης μειούμενης οριακής χρησιμότητας.

Στη συνέχεια, ο Ludwig von Mises, ένας άλλος μεγάλος στοχαστής της Αυστριακής Σχολής, εφάρμοσε τη θεωρία της περιθωριακής χρησιμότητας στα χρήματα στο βιβλίο του "

Θεωρία των χρημάτων και της πίστης " (1912 ). Η θεωρία της μείωσης της οριακής χρησιμότητας χρήματος μπορεί πράγματι να μας βοηθήσει να βρούμε μια απάντηση σε ένα από τα πιο βασικά ερωτήματα της οικονομίας: Πόσα χρήματα είναι πάρα πολλά; Και εδώ, η απάντηση θα ήταν υποκειμενική. Ένα ακόμα επιπλέον δολάριο στα χέρια ενός δισεκατομμυριούχου δεν θα είχε καμιά διαφορά, αν και το ίδιο δολάριο θα ήταν ανεκτίμητο στα χέρια ενός κακοποιού.

Εκτός από τους Carl Menger και Ludwig von Mises, η αυστριακή σχολή περιλαμβάνει και άλλα μεγάλα ονόματα όπως ο Eugen von Bohm-Bawerk, ο Friedrich Hayek και πολλοί άλλοι. Το σημερινό αυστριακό σχολείο δεν περιορίζεται απλώς στη Βιέννη αλλά η επιρροή του εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο.

Με την πάροδο των ετών, οι βασικές αρχές του αυστριακού σχολείου έχουν δώσει πολύτιμες γνώσεις σε πολλά οικονομικά θέματα όπως ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης, η αιτία του πληθωρισμού, η θεωρία της δημιουργίας χρήματος και η λειτουργία των συναλλαγματικών ισοτιμιών.Σε κάθε ένα από τα θέματα, οι απόψεις του αυστριακού σχολείου τείνουν να διαφέρουν από άλλες σχολές οικονομικών.

Βασικές ιδέες και βασικές διαφορές

Μερικές από τις βασικές ιδέες του αυστριακού σχολείου και οι διαφορές τους με άλλες σχολές οικονομικών εξετάζονται παρακάτω:
Μεθοδολογία

• Το αυστριακό σχολείο χρησιμοποιεί τη λογική της a priori σκέψης - κάτι ότι ένα άτομο μπορεί να σκέφτεται μόνο του, χωρίς να επικαλείται τον έξω κόσμο - να βρει οικονομικούς νόμους της παγκόσμιας εφαρμογής, ενώ άλλες γενικές σχολές οικονομικών, όπως το νεοκλασικό σχολείο, οι νέοι Κεϋνσιανοί και άλλοι, κάνουν χρήση δεδομένων και μαθηματικών μοντέλα για να αποδείξουν αντικειμενικά το σημείο τους. Από την άποψη αυτή, το αυστριακό σχολείο μπορεί να συγκριθεί πιο συγκεκριμένα με το γερμανικό ιστορικό σχολείο που απορρίπτει την καθολική εφαρμογή οποιουδήποτε οικονομικού θεωρήματος.

  Τι καθορίζει την τιμή;

• Το αυστριακό σχολείο θεωρεί ότι οι τιμές καθορίζονται από υποκειμενικούς παράγοντες όπως η προτίμηση ενός ατόμου να αγοράσει ή να μην αγοράσει ένα συγκεκριμένο αγαθό, ενώ η κλασική σχολή οικονομικών θεωρεί ότι το αντικειμενικό κόστος παραγωγής καθορίζει την τιμή και το νεοκλασικό σχολείο θεωρεί ότι οι τιμές καθορίζονται από την ισορροπία της ζήτησης και της προσφοράς. Το αυστριακό σχολείο απορρίπτει τόσο τις κλασσικές όσο και τις νεοκλασικές απόψεις, λέγοντας ότι το κόστος παραγωγής καθορίζεται επίσης από υποκειμενικούς παράγοντες που βασίζονται στην αξία των εναλλακτικών χρήσεων των σπάνιων πόρων και η ισορροπία της ζήτησης και της προσφοράς καθορίζεται επίσης από τις υποκειμενικές ατομικές προτιμήσεις.

  Τι καθορίζει τα επιτόκια;

• Το αυστριακό σχολείο απορρίπτει την κλασσική άποψη του κεφαλαίου που λέει ότι τα επιτόκια καθορίζονται από την προσφορά και τη ζήτηση κεφαλαίου. Το αυστριακό σχολείο θεωρεί ότι τα επιτόκια καθορίζονται με υποκειμενική απόφαση των ατόμων να ξοδεύουν χρήματα τώρα ή στο μέλλον. Με άλλα λόγια, τα επιτόκια καθορίζονται από τις χρονικές προτιμήσεις των δανειοληπτών και των δανειστών.

  Γιατί ο πληθωρισμός επηρεάζει διαφορετικά τους ανθρώπους;

• Το αυστριακό σχολείο πιστεύει ότι οποιαδήποτε αύξηση της προσφοράς χρήματος που δεν υποστηρίζεται από την αύξηση της παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών οδηγεί σε αύξηση των τιμών, αλλά οι τιμές όλων των αγαθών δεν αυξάνονται ταυτόχρονα. Οι τιμές ορισμένων αγαθών μπορεί να αυξάνονται ταχύτερα από άλλες, οδηγώντας σε μεγαλύτερη διαφορά στις σχετικές τιμές των αγαθών. Για παράδειγμα, ο Πέτρος ο υδραυλικός μπορεί να ανακαλύψει ότι κερδίζει τα ίδια δολάρια για το έργο του, όμως πρέπει να πληρώσει περισσότερο στον αρτοποιό Παύλο, όταν αγοράζει το ίδιο ψωμί. Οι αλλαγές στις σχετικές τιμές θα καθιστούσαν τον Παύλο πλούσιο με το κόστος του Πέτρου. Αλλά γιατί συμβαίνει αυτό; Εάν οι τιμές όλων των αγαθών και των υπηρεσιών αυξάνονταν ταυτόχρονα, τότε δεν θα είχαν σημασία. Αλλά οι τιμές των προϊόντων μέσω των οποίων εισάγονται τα χρήματα στο σύστημα προσαρμόζονται πριν από άλλες τιμές. αν η κυβέρνηση εισφέρει χρήματα αγοράζοντας καλαμπόκι τότε οι τιμές του καλαμποκιού θα αυξηθούν πριν από άλλα αγαθά που αφήνουν πίσω τους ένα ίχνος παραμόρφωσης των τιμών.

  Τι προκαλεί τους κύκλους των επιχειρήσεων;

• Το αυστριακό σχολείο θεωρεί ότι οι επιχειρηματικοί κύκλοι προκαλούνται από στρέβλωση των επιτοκίων λόγω της προσπάθειας της κυβέρνησης να ελέγξει τα χρήματα. Η λανθασμένη κατανομή του κεφαλαίου πραγματοποιείται εάν τα επιτόκια διατηρούνται τεχνητά χαμηλά ή υψηλά με την παρέμβαση της κυβέρνησης. Τελικά, η οικονομία περνάει από την ύφεση για να αποκαταστήσει τη φυσική πρόοδο.

  Πώς δημιουργούμε αγορές;

• Η αυστριακή σχολή βλέπει τον μηχανισμό της αγοράς ως διαδικασία και όχι ως αποτέλεσμα του σχεδιασμού. Οι άνθρωποι δημιουργούν αγορές με την πρόθεσή τους να βελτιώσουν τη ζωή τους, όχι με οποιαδήποτε συνειδητή απόφαση. Έτσι, εάν αφήσετε μια δέσμη ερασιτεχνών σε ένα έρημο νησί, αργά ή γρήγορα οι αλληλεπιδράσεις τους θα οδηγήσουν στη δημιουργία ενός μηχανισμού αγοράς.

  Η κατώτατη γραμμή

Η οικονομική θεωρία του αυστριακού σχολείου βασίζεται σε λεκτική λογική που παρέχει ανακούφιση από το τεχνικό mumbo jumbo των mainstream οικονομικών. Υπάρχουν σημαντικές διαφορές με άλλα σχολεία, αλλά παρέχοντας μοναδικές γνώσεις σε μερικά από τα πιο περίπλοκα οικονομικά ζητήματα, η αυστριακή σχολή έχει κερδίσει μόνιμη θέση στον περίπλοκο κόσμο της οικονομικής θεωρίας.