Η κατανομή περιουσιακών στοιχείων είναι μια ευρεία στρατηγική που καθορίζει το συνδυασμό των περιουσιακών στοιχείων που κατέχουν σε ένα χαρτοφυλάκιο για ένα βέλτιστο ισοζύγιο κινδύνου-αποδόσεων βάσει του προφίλ κινδύνου ενός επενδυτή και των επενδυτικών στόχων. Επιλογή ασφαλείας είναι η διαδικασία προσδιορισμού μεμονωμένων τίτλων σε μια συγκεκριμένη κλάση περιουσιακών στοιχείων που θα αποτελέσει το χαρτοφυλάκιο. Και οι δύο είναι βασικά στοιχεία μιας επενδυτικής στρατηγικής, αλλά απαιτούν χωριστές και διακριτές μεθοδολογίες.

Τι είναι η κατανομή περιουσιακών στοιχείων;

Είναι σαφές ότι διάφοροι τύποι περιουσιακών στοιχείων τείνουν να συμπεριφέρονται διαφορετικά ανάλογα με τις συνθήκες της αγοράς. Για παράδειγμα, στις συνθήκες της αγοράς, όταν τα αποθέματα λειτουργούν ικανοποιητικά, τα ομόλογα τείνουν να έχουν χαμηλή απόδοση ή όταν τα αποθέματα μεγάλου κεφαλαίου ξεπερνούν την αγορά, τα μικρά αποθέματα κεφαλαίου ενδέχεται να υποφέρουν ικανοποιητικά. Όσον αφορά τις επενδύσεις, αυτά τα περιουσιακά στοιχεία δεν συσχετίζονται. Η κατανομή ενεργητικού είναι η πρακτική της ανάμειξης μη συσχετιζόμενων περιουσιακών στοιχείων για να βρεθεί μια βέλτιστη ισορροπία κινδύνου και απόδοσης βάσει του επενδυτικού προφίλ του επενδυτή. Η κατανομή περιουσιακών στοιχείων επιδιώκει να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο χαρτοφυλακίου ενώ μεγιστοποιεί τις αποδόσεις για ένα αποτελεσματικό χαρτοφυλάκιο.

Για έναν επενδυτή που επιδιώκει υψηλότερες αποδόσεις με την προθυμία να αναλάβει μεγαλύτερο κίνδυνο, η κατανομή του ενεργητικού είναι περισσότερο σταθμισμένη σε μετοχές από ό, τι τα ομόλογα. Ένα μίγμα 80/20 ή 90/10 μετοχών σε ομόλογα θα θεωρείται επιθετική κατανομή. Στο τμήμα του μετοχικού κεφαλαίου του χαρτοφυλακίου, η κατανομή του ενεργητικού μπορεί να κατανεμηθεί περαιτέρω μεταξύ των επιθετικών αναπτυξιακών αποθεμάτων, των αναδυόμενων αγορών, των μετοχών μικρού ανώτατου ορίου, μέσου κεφαλαιοποίησης και μεγάλου κεφαλαιοποίησης. Ένας πιο συντηρητικός επενδυτής μπορεί να επιλέξει ένα μίγμα 60/40 ή 50/50 μετοχών σε ομόλογα, με μεγαλύτερη κατανομή για αποθέματα μεγάλης κεφαλαιοποίησης.

Τι είναι η επιλογή ασφαλείας;

Μετά την ανάπτυξη της στρατηγικής κατανομής περιουσιακών στοιχείων, πρέπει να επιλεγούν τίτλοι για την κατασκευή του χαρτοφυλακίου και να συμπληρωθούν οι στόχοι κατανομής σύμφωνα με τη στρατηγική. Οι περισσότεροι επενδυτές συνήθως επιλέγουν από το σύμπαν αμοιβαίων κεφαλαίων, ταμείων δεικτών και κεφαλαίων που διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο, συνδυάζοντας τους επενδυτικούς στόχους των κεφαλαίων με τα διάφορα στοιχεία της στρατηγικής κατανομής των περιουσιακών τους στοιχείων. Για παράδειγμα, ένας συντηρητικός επενδυτής μπορεί να κοιτάξει κεφάλαια που επιδιώκουν τη διατήρηση κεφαλαίου εκτός από την ανατίμηση κεφαλαίου, ενώ ένας πιο επιθετικός επενδυτής μπορεί να θεωρήσει χρήματα που αναζητούν αυστηρά την ανατίμηση κεφαλαίου.

Οι παθητικοί επενδυτές τείνουν να εστιάζουν σε αμοιβαία κεφάλαια χαμηλού κόστους που προσπαθούν να αναπαράγουν τη σύνθεση ενός χρηματιστηριακού δείκτη. Ένας συντηρητικός επενδυτής μπορεί να θεωρήσει τα αμοιβαία κεφάλαια δείκτη που ακολουθούν το δείκτη Standard & Poor's 500 (S & P 500) ή δείκτη μετοχών που πληρώνουν μερίσματα, ενώ ένας μετριοπαθής επενδυτής μπορεί να αναμειγνύει ένα χρηματιστηριακό χαρτοφυλάκιο S & P 500 με μικρότερη κατανομή σε μεσαία ή μικρά -cap fund.

Οι ενεργοί επενδυτές, οι οποίοι αναζητούν ευκαιρίες να ξεπεράσουν τους δείκτες, μπορούν να επιλέξουν ανάμεσα σε χιλιάδες ενεργά διαχειριζόμενα κεφάλαια. Οι μεγαλύτεροι επενδυτές, με περιουσιακά στοιχεία άνω των 1 εκατομμυρίου δολαρίων, θα μπορούσαν να επιλέξουν να συνεργαστούν με έναν διαχειριστή χρημάτων ο οποίος επιλέγει μεμονωμένα αποθέματα για την κατασκευή χαρτοφυλακίου.

Ποιο είναι το πιο σημαντικό για τους επενδυτές;

Η κατανομή περιουσιακών στοιχείων συνεπάγεται αβεβαιότητα σχετικά με τη μελλοντική κατεύθυνση των τιμών των περιουσιακών στοιχείων και ότι, ανάλογα με τις συνθήκες της αγοράς και τις οικονομικές συνθήκες σε κάποια δεδομένη στιγμή, ορισμένα περιουσιακά στοιχεία θα αυξηθούν και άλλα θα μειωθούν στην αξία. Η κατανομή του ενεργητικού αφορά περισσότερο τη διαχείριση του κινδύνου και της μεταβλητότητας σε σχέση με τη διαχείριση της απόδοσης. Η επιλογή των μεμονωμένων τίτλων προϋποθέτει γνώση για το μέλλον και ότι ο επενδυτής έχει κάποιες πληροφορίες που τον ενημερώνουν για τη μελλοντική κατεύθυνση των τιμών.

Η "αποτελεσματική υπόθεση της αγοράς" που αναπτύχθηκε από τον William Sharp έδειξε ότι οι τιμές των μετοχών αντικατοπτρίζουν πλήρως όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες και προσδοκίες, γεγονός που θα απέκλειε τους επενδυτές από τη συνεχή εκμετάλλευση των εσφαλμένων αποθεμάτων. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι επενδυτές προτιμούν να επιλέγουν μια κατάλληλη κατανομή ενεργητικού και να επενδύουν σε ένα πολύ διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο παθητικά διαχειριζόμενων κεφαλαίων. Ενώ η κατανομή του ενεργητικού και η επιλογή των κατάλληλων τίτλων είναι σημαντική για μια επενδυτική στρατηγική, είναι πιο σημαντικό να στοχεύσουμε στη σωστή κατανομή ενεργητικού, η οποία στη συνέχεια μπορεί να συμπληρωθεί με κεφάλαια παρακολούθησης δεικτών.