Υπάρχει έντονη πίεση ανάμεσα στους πολιτιστικούς Αμερικανούς σχολιαστές που υποστηρίζουν ότι οι "χιλιετίες", δηλαδή η γενιά που γεννήθηκε κάπου μεταξύ 1980 και 2000, ενεργούν πολύ διαφορετικά από τους προκατόχους τους, τη γενιά X και τους baby boomers. Οι Millennials, λένε, απομακρύνονται από τους γονείς και τους παππούδες τους για κοινωνικά ζητήματα, για το πολιτικό πνεύμα και την παράδοση. Και υπάρχουν κάποια στοιχεία για να υποστηρίξουμε ότι οι χιλιετηρίδες δεν υπονομεύονται, ούτε καν αντιτίθενται στις συνήθειες των παλαιότερων Αμερικανών, ακόμα και όταν πρόκειται για επενδύσεις και διαχείριση κεφαλαίων.

Μια χιλιετηρίδα μελέτης του Wells Fargo του 2014 διαπίστωσε ότι οι χιλιετηρίδες αναφέρουν υψηλότερο άγχος για το χρέος και μεγαλύτερη αποστροφή κινδύνου που σχετίζονται με τις επενδύσεις από ό, τι οι παλαιότερες γενιές. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι πολλά χιλιετηρίδα εισήλθαν στο εργατικό δυναμικό λίγο πριν, κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά την οικονομική κρίση του 2008. πολλά άλλα είδαν τα χαρτοφυλάκια συνταξιοδότησης των γονέων τους να αποδεκατίζονται από την αστάθεια.

Ωστόσο, η έκθεση Wells Fargo διαπίστωσε επίσης ότι μια τεράστια πλειοψηφία των απασχολούμενων χιλιάδων, στο 77%, ήταν πολύ αισιόδοξες για το μέλλον και πίστευαν ότι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε οικονομικά προβλήματα. Η πλειοψηφία τους πίστευε ότι έπρεπε να επενδύσουν "νωρίτερα και όχι αργότερα" για συνταξιοδότηση.

Η εμπιστοσύνη αυτή δεν φαίνεται να μεταφράζεται σε αμοιβαία κεφάλαια. μόνο το ένα τρίτο των 1, 600 χιλιετηρίδων στην έρευνα διέθετε αμοιβαία κεφάλαια ή / και μετοχές εκτός των προγραμμάτων συνταξιοδότησης που χρηματοδοτούσε ο εργοδότης και οι περισσότεροι δεν γνώριζαν τις επενδύσεις που κατείχαν στα 401 (k) s.

Αυτό δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα ερώτηση: οι χιλιετηρίδες πιστεύουν ότι τα αμοιβαία κεφάλαια δεν ταιριάζουν πλέον με μια επενδυτική στρατηγική του 21ου αιώνα; Και αν ναι, είναι σωστές σε αυτή την υπόθεση; Υπάρχουν πολλά κινούμενα κομμάτια για να αναλύσουμε, αλλά υπάρχουν σοβαροί λόγοι να πιστεύουμε ότι η απάντηση είναι "όχι" και στις δύο περιπτώσεις.

Ο ρόλος των Αμοιβαίων Κεφαλαίων

Τα Αμοιβαία Κεφάλαια είναι στην πραγματικότητα ένα πολύ απλό επενδυτικό προϊόν. Αντί να επενδύει σε μετοχές και ομόλογα μεμονωμένων εταιρειών, μια εταιρεία αμοιβαίων κεφαλαίων μπορεί να δημιουργήσει μια δέσμη μεμονωμένων τίτλων και οι επενδυτές μπορούν να αγοράσουν μετοχές της δέσμης. Αυτό δίνει στον μέσο επενδυτή μια πολύ μεγαλύτερη και πιο διαφοροποιημένη έκθεση σε μετοχές και ομόλογα από ό, τι είναι σε θέση να αντέξει οικονομικά.

Εντούτοις, η κατανόηση του "τι" δεν βοηθά πολύ στην ανάλυση της σχέσης των χιλιετηρίδων με τα αμοιβαία κεφάλαια. πολλά χιλιετηρίδα κατανοούν ήδη την έννοια και εκείνοι που δεν μπορούν εύκολα να μάθουν πώς λειτουργούν τα αμοιβαία κεφάλαια. Είναι πολύ πιο σημαντικό να καταλάβουμε το "γιατί" και "πότε", και στη συνέχεια να εξαγάγουμε και να δούμε αν οι λόγοι αυτοί εξακολουθούν να ισχύουν για τις χιλιετίες.

Τα αμοιβαία κεφάλαια έγιναν πραγματικά δημοφιλή στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια των "twenties roaring" και παραμένουν ένα από τα αγαπημένα μεταξύ των Αμερικανών αποταμιευτών το 2015.Αυτό δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη, δεδομένου ότι τα κλασικά πλεονεκτήματα των αμοιβαίων κεφαλαίων είναι πολύ ελκυστικά στην επιφάνεια:

* Δυνητικά υψηλά επίπεδα διαφοροποίησης, ακόμη και σε μικρά ποσά επενδύσεων.

* Εύκολη σύγκριση των αμοιβαίων κεφαλαίων μεταξύ τους, χάρη στις δωρεάν υπηρεσίες της Morningstar, του News News & Word Report και του Lipper.

* Υγρό, ρυθμιζόμενο και γνωστό. Με άλλα λόγια, παρουσιάζουν καλή οπτική.

* Διαφορετικοί βαθμοί επαγγελματικής διαχείρισης επενδύσεων από την εταιρεία αμοιβαίων κεφαλαίων.

Ακόμη και αν οι λογικοί νους μπορούν να διαφωνήσουν για την αποτελεσματικότητα της επαγγελματικής διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων, είναι δύσκολο να αρνηθούν τα άλλα σημεία. Τα αμοιβαία κεφάλαια απλά δεν είναι τόσο τρομακτικά όσο και πολλές άλλες επενδυτικές επιλογές και αυτό συνεχίζει να τα διακρίνει από τα πιο εξωτικά προϊόντα, όπως οι επιλογές ή τα καθολικά ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής. Τα αμοιβαία κεφάλαια φαίνονται νόμιμα και ενθαρρύνουν μια μακροπρόθεσμη και διαφοροποιημένη προοπτική για τη συσσώρευση πλούτου, κάτι στο οποίο συμφωνούν σχεδόν όλοι οι εμπειρογνώμονες.

Από πιο τεχνική και φιλοσοφική άποψη, τα αμοιβαία κεφάλαια είναι το φυσικό πνεύμα του πλήθους της σύγχρονης θεωρίας χαρτοφυλακίων (MPT). Αυτή η θεωρία υποδηλώνει ότι οι επενδυτές κάνουν λάθος όταν εξετάζουν τα περιουσιακά στοιχεία ή τις επενδύσεις μεμονωμένα. Αντίθετα, η MPT δηλώνει ότι οι επενδύσεις θα πρέπει να επιλέγονται με βάση τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να κυμανθούν σε σχέση με άλλες επενδύσεις. Για παράδειγμα, η MPT λέει ότι μπορεί να είναι ωραία να δεχθείτε ασφάλεια υψηλότερου κινδύνου εάν ο επενδυτής μπορεί να προσθέσει αποτελεσματικά άλλες επενδύσεις για να μειώσει την έκθεση σε κίνδυνο χωρίς να υπονομεύσει πλήρως την αναμενόμενη απόδοση.

Τα αμοιβαία κεφάλαια, μαζί με τους ξαδέλφους τους τα χρηματιστήρια που διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο (ETFs), επιτρέπουν στους επενδυτές να επικεντρωθούν στο πόσο καλά διαδραματίζουν διαφορετικά χρεόγραφα μεταξύ τους. Η ιδέα είναι να βρεθεί το σωστό χαρτοφυλάκιο, ή ομάδες χαρτοφυλακίων, για να μετριαστούν οι κίνδυνοι και να αυξηθούν οι αναμενόμενες αποδόσεις σε συγκεντρωτικό επίπεδο. Και πάλι, στην επιφάνεια, δεν υπάρχει τίποτα εγγενές γι 'αυτή τη στρατηγική που υποδηλώνει ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί στον χαρτοφυλάκιο του 21ου αιώνα ή χιλιετίας.

Millennials and Investments

Οι Millennials κατέχουν κάποιες ενδιαφέρουσες πεποιθήσεις για τη διαχείριση των χρημάτων. Είναι πιο πιθανό να λένε ότι οι σημαντικότερες οικονομικές συμβουλές είναι να μην ξοδεύουν περισσότερα από όσα κερδίζετε αντί να αρχίσετε να εξοικονομήσετε χρήματα για συνταξιοδότηση τώρα. Είναι επίσης πιθανότερο να εμπιστευτούν τους εαυτούς τους ή τα μέλη της οικογένειάς τους για οικονομικές συμβουλές. μόνο το 16% των χιλιετιών χρησιμοποιεί οποιαδήποτε μορφή καταβαλλόμενων επενδυτικών συμβουλών.

Η υπερβολική αισιοδοξία και η αυτοπεποίθηση είναι δύο σφραγίδες της χιλιετίας και η μία μπορεί να είναι μια ευλογία ή μια κατάρα. Σχεδόν 8 στους 10 χιλιετίες πιστεύουν ότι είναι ήδη εξοπλισμένοι για τη διαχείριση επενδυτικών αποφάσεων, ενώ το 46% εξοικονομούν λιγότερο από το 5% του συνολικού εισοδήματός τους. Τριάντα ένα τοις εκατό δήλωσαν ότι χρειάζονται λιγότερο από 1 εκατομμύριο δολάρια για να αποσυρθούν άνετα. αυτό είναι σχεδόν σίγουρα μια ακατάπαυστη υποτίμηση.

Επικεντρωθείτε σε αυτά τα δύο χαρακτηριστικά, ανεπαρκής εξοικονόμηση πόρων και μη θέτοντας επαρκώς το στόχο συνταξιοδότησης και θα μπορούσατε να δημιουργήσετε ένα επιχείρημα ότι τα αμοιβαία κεφάλαια δεν μπορούν να δημιουργήσουν αρκετές αποδόσεις για ένα μεγάλο αριθμό χιλιάδων επενδυτών.Αλλά κυνηγώντας υψηλότερες αποδόσεις σημαίνει την προσθήκη περισσότερου κινδύνου και τα περισσότερα χιλιετηρίδια απενεργοποιούνται από την ιδέα του επενδυτικού κινδύνου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Wells Fargo, σχεδόν το 66% των χιλιετιών δεν επενδύουν σε αμοιβαία κεφάλαια εκτός του 401 (k) ή άλλου προγράμματος εργοδότη. Όμως, η πλειοψηφία των χιλιετηρίδων συμμετέχουν στα σχέδια εργοδότη τους, και τα αμοιβαία κεφάλαια είναι εύκολα η πιο συνηθισμένη φοροαπαλλακτική ασφάλεια. Είναι απλά πάρα πολύ μεγάλο για να υποθέσουμε ότι οι χιλιετηρίδες σκοπίμως αποφεύγουν τα αμοιβαία κεφάλαια για να είναι ακατάλληλα. Δεδομένης της έμφασης που έχουν για τη μείωση του χρέους και την έλλειψη άλλων επαγγελματικών προσανατολισμών, είναι πιό πιθανό ότι οι χιλιετίες δεν διαθέτουν τους απαραίτητους πόρους ή καθοδήγηση για την αγορά άλλων αμοιβαίων κεφαλαίων από μόνα τους.

Τα αμοιβαία κεφάλαια εξακολουθούν να είναι μερικά από τα φθηνότερα και πιο ρευστά επενδυτικά προϊόντα που προσφέρουν κάποιο βαθμό διαφοροποίησης. Αν οι χιλιετίες δεν επιθυμούν να δεχτούν υπερβολικό κίνδυνο αγοράς και δεν τους αρέσει να λαμβάνουν επενδυτικές συμβουλές, τότε τα αμοιβαία κεφάλαια φαίνεται να είναι ένας από τους πιο πιθανούς υποψήφιους για να μειώσουν την ιστορική έκθεση σε κινδύνους και να ενισχύσουν τις αναμενόμενες μελλοντικές αποδόσεις. Τα αμοιβαία κεφάλαια εξακολουθούν να αποτελούν ελκυστικό εργαλείο για κάθε επενδυτή με μακροπρόθεσμο ορίζοντα, ακόμη και εκείνους που γεννήθηκαν μεταξύ 1980 και 2000.