Φανταστείτε να κάνετε ένα οδικό ταξίδι. Στην αρχή της ημέρας, ένα κουτί σόδα σε ένα κατάστημα ψύξης κοστίζει ακριβώς $ 1. Με το βράδυ, το ίδιο κουτάλι σόδας κοστίζει $ 3. Αυτό ακούγεται αδύνατο, έτσι; ( Τι πρέπει να γνωρίζετε για τον πληθωρισμό .) TUTORIAL: Inflation
Λοιπόν, για μερικούς ανθρώπους που έχουν ατυχήσει να ζήσουν σε λάθος μέρος σε λάθος χρόνο στην ιστορία, δεν είναι. Σχεδόν όλοι έχουν δει τις συνέπειες του πληθωρισμού ή τι συμβαίνει όταν οι τιμές για αγαθά και υπηρεσίες αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου. Αλλά λίγοι άνθρωποι έπρεπε να υπομείνουν τον υπερπληθωρισμό, έναν όρο που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις αυξήσεις των τιμών που συμβαίνουν σε ένα δραματικά γρήγορο ρυθμό.

Αν και δεν υπάρχει ακριβής ορισμός αυτού του ποσοστού, οι περισσότεροι οικονομολόγοι λένε ότι υπήρξε υπερπληθωρισμός όταν ο μηνιαίος πληθωρισμός υπερβαίνει το 50% ή αν οι τιμές για τα αγαθά αυξάνονται κατά το ήμισυ μόλις ένα μήνα.

Όπως μπορείτε να φανταστείτε, οι περιπτώσεις υπερπληθωρισμού προκαλούν σοβαρή οικονομική βλάβη σε ένα έθνος. Η εξοικονόμηση ζωής μπορεί να διαγραφεί σε λίγες μέρες. Τα χρήματα μπορούν να γίνουν ουσιαστικά άχρηστα, δίνοντας σε κανέναν κανένα κίνητρο να εργαστεί. Και αν συμβεί για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, ο υπερπληθωρισμός μπορεί να αναγκάσει τους ανθρώπους να εξεγερθούν εναντίον των κυβερνήσεών τους, να πολεμήσουν μεταξύ τους ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, να πολεμήσουν με έναν γείτονα.

Ο υπερχρεωτισμός της Γερμανίας

Η πιο περίφημη περίπτωση υπερπληθωρισμού ήρθε στη Γερμανία στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Μόλις μια δεκαετία πριν, η Γερμανία ήταν ένας από τους συμμετέχοντες στον καταστροφικό Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Για να χρηματοδοτήσει τις πολεμικές του προσπάθειες, η Γερμανία πήγε στο χρέος με την έκδοση ομολόγων και την προώθηση περισσότερου νομίσματος μέσω του τυπογραφείου. Η Γερμανία σχεδίαζε να αποπληρώσει τα χρέη τους μετά την νίκη. (Για να διαβάσετε σχετικά με το πώς ανέκαμψε η Γερμανία μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, βλ.

Το Γερμανικό Οικονομικό Θαύμα

.

Στρατιωτική Παράδοση, Οικονομικό Ruin Ωστόσο, το αντίθετο συνέβη. μετά την παράδοσή του, η Γερμανία αναγκάστηκε να υπογράψει τη Συνθήκη των Βερσαλλιών. Η συνθήκη σήμανε ότι η Γερμανία έπρεπε να καταβάλει αποζημιώσεις στους Συμμάχους και επίσης είδε τα μεγάλα τμήματα του εδάφους της να χωρίζονται. Με την τιμωρία της Γερμανίας με τέτοιο τρόπο, οι υποστηρικτές υποστήριξαν ότι θα την εμπόδιζε να ξεκινήσει ποτέ άλλη στρατιωτική επίθεση. Αλλά η συνθήκη είχε το μερίδιό της από τους κριτικούς. ο σημαντικός οικονομολόγος John Maynard Keynes, ο οποίος εκπροσώπησε το θησαυροφυλάκιο της Βρετανίας, παραιτήθηκε από τη διάσκεψη που υπαγορεύει τους όρους της συνθήκης. Ο Κέινς προειδοποίησε ότι η συνθήκη θα πλήξει πάρα πολύ τη Γερμανία και θα οδηγήσει σε έναν ακόμη παγκόσμιο πόλεμο. (999)

Από το κακό στο χειρότερο

Στο τέλος του πολέμου το γερμανικό μάρκο είχε πέσει κατά 50% έναντι των ΗΠΑ δολάριο. Το έλλειμμα της Γερμανίας ήταν τεράστιο για την εποχή, περίπου το ήμισυ του ΑΕγχΠ της Αγγλίας, υποτιμώντας έτσι περαιτέρω το σήμα.Κάνοντας τα πράγματα χειρότερα, το χειμώνα του 1922 και του 1923, η Γερμανία αναγκάστηκε να χρεοκοπήσει στις πληρωμές αποζημίωσης. Απαντώντας σε αυτό, η Γαλλία και το Βέλγιο ανέλαβαν τον έλεγχο της βιομηχανικής μονάδας ηλεκτροπαραγωγής της Γερμανίας.
Οι γερμανοί εργάτες, με την ενθάρρυνση της κυβέρνησης, απεργάστηκαν σε απάντηση. Προκειμένου να υποστηριχθούν όσοι έφυγαν, η κυβέρνηση τυπούσε απλώς περισσότερα χρήματα. Και αυτό ώθησε την οικονομία πέρα ​​από το χείλος. Καροτσάκια Χρήματος Οι τιμές των εμπορευμάτων ξεκίνησαν αμέσως. η ανεργία σύντομα ακολουθήθηκε Οι ιστορίες της αχαλίνωτης υπερπληθωρισμού φαίνονται σχεδόν αδιανόητες: η τιμή του καφέ θα υπερδιπλασιάστηκε από τη στιγμή που έφτασε το γεύμα. οι εργαζόμενοι πληρώνονταν καθημερινά για να αγοράζουν οποιαδήποτε αγαθά ενώ μπορούσαν ακόμη να το κάνουν. κακόφημες εικόνες των ανδρών που χρησιμοποιούν καρότσια για να μεταφέρουν κυριολεκτικά τα χρήματά τους που κυκλοφόρησαν σύντομα. Τελικά, το γερμανικό ταμείο δημοσίευσε σημείωμα αξίας 1 δισεκατομμυρίου, το οποίο έχασε σύντομα οποιαδήποτε αξία είχε. Οι πόλεις και τα κράτη δημιούργησαν τα δικά τους νομίσματα για να παρακάμψουν το σήμα - το σήμα είχε ουσιαστικά χάσει όλη του την αξία. (Για σχετική ανάγνωση, ελέγξτε

Αντιμετωπίστε τον κίνδυνο πληθωρισμού
.)

Η προειδοποίηση για την κακή απόδοση του Keynes

Οι τιμές δεν σταθεροποιήθηκαν έως ότου ο Hjalmar Schacht, ο πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας, ιδέα εισαγωγής ενός νέου νομίσματος. Θα υποστηριζόταν από την αξία των πολλών περιουσιακών στοιχείων του έθνους και θα ονομαζόταν το Rentenmark. Αλλά η ζημιά είχε γίνει. εκατομμύρια έχασαν τη ζωή τους εξοικονόμηση και η εμπιστοσύνη στους διοικητές του έθνους είχε εξαντληθεί. Το 1923, το ναζιστικό κόμμα επιχείρησε ένα αποτυχημένο πραξικόπημα. Αλλά στις επόμενες εκλογές, μαζί με άλλα εξτρεμιστικά κόμματα, κέρδισαν τη θέση τους στο γερμανικό νομοθετικό σώμα. Και ένας φυλακισμένος Άντολτ Χίτλερ άρχισε να γράφει "Mein Kampf", που σε μεγάλο βαθμό κατηγόρησε τους Εβραίους και άλλους για τις τραγωδίες του υπερπληθωρισμού.
Δεν θα ήταν πολύ μακρύ μέχρι να αποδειχθεί σωστό ο Keynes. Η Ουγγαρία Υπερπληθωρισμός Δυστυχώς, η Γερμανία δεν ήταν η μόνη χώρα που επηρεάστηκε από τον υπερπληθωρισμό. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ουγγαρία υπέφερε ίσως από τις χειρότερες περιπτώσεις όλων των εποχών ενός νόμου εκτός ελέγχου. κατά τη διάρκεια περιόδου 12 μηνών μεταξύ 1945 και 1946, οι τιμές αυξήθηκαν κατά μέσο όρο κατά 19% ημερησίως. Τον Ιούλιο, στο τέλος της δοκιμασίας, οι τιμές στην Ουγγαρία τριπλασιάστηκαν κάθε μέρα.

Επαναλαμβανόμενος υπερπληθωρισμός στην Αργεντινή
Αλλά ο υπερπληθωρισμός δεν είναι μόνο ένα λείψανο του παρελθόντος. Η Αργεντινή, για παράδειγμα, έχει αντιμετωπίσει τον περιοδικό υπερπληθωρισμό τα τελευταία 30 χρόνια. οι τιμές αυξήθηκαν κατά 1, 000% από το 1975 έως το 1983 και, στα τέλη της δεκαετίας του '80, αυξήθηκαν κατά 200% ανά μήνα. Μετά την αδυναμία της Αργεντινής να ξεπεράσει το χρέος της στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ο πληθωρισμός έπληξε για άλλη μια φορά παράλογα υψηλά επίπεδα. (999)

Υπερπληθωρισμός στην Γιουγκοσλαβία

Η πρώην Γιουγκοσλαβία, όπως ακριβώς επρόκειτο να διαλυθεί σε πολλές άλλες χώρες, υπέμεινε μία από τις χειρότερες καταγεγραμμένες περιπτώσεις υπερπληθωρισμού που έχει δει ποτέ ο κόσμος. Σύμφωνα με ορισμένους εμπειρογνώμονες, ξεκίνησε το 1991, όταν ο πρώην πρόεδρος Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς διέταξε την κεντρική τράπεζα να προσφέρει πίστωση υπέρ των πολιτικών συμμάχων της αξίας άνω του 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων.Αυτό ήταν περίπου το ήμισυ του νομίσματος που σχεδιάστηκε να δημιουργηθεί εκείνο το έτος. Αυτό οδήγησε σε ένα ξεφάντωμα εκτύπωσης χρημάτων, το οποίο οδήγησε γρήγορα σε διακυμάνσεις των τιμών εκτός ελέγχου. Οι προμήθειες τροφίμων και η βενζίνη δεν βρήκαν πουθενά. Τον Ιανουάριο του 1994, ο μηνιαίος ρυθμός πληθωρισμού ήταν 313.000.000%. Οι άνθρωποι βρίσκονταν σε μεγάλες γραμμές σε μυστικές αγορές για να ανταλλάσσουν δέσμες του γιουγκοσλαβικού δηναρίου για ένα μόνο δολάριο.
Ο υπερπληθωρισμός για τον νέο αιώνα

Ο υπερπληθωρισμός ξαναεμφανίστηκε στους τίτλους της τελευταίας δεκαετίας, αυτή τη φορά στο αφρικανικό έθνος της Ζιμπάμπουε, όπου εκτιμάται ότι στην κορυφή οι τιμές των προϊόντων διπλασιάστηκαν μία φορά κάθε 24 ώρες . Το 2008, 50 δισεκατομμύρια δολάρια της Ζιμπάμπουε θα έφερναν δύο ράβδους σαπουνιού. τρεις ημέρες αργότερα, το ποσό αυτό θα αγόραζε μόνο ένα. Στις αρχές Ιανουαρίου 2009, η κυβέρνηση εξέδωσε ένα τραπεζογραμμάτιο αξίας 100 τρισεκατομμυρίων δολαρίων της Ζιμπάμπουε, το οποίο τότε ήταν ίσο με 20 βρετανικές λίρες. σε ένα σημείο της ιστορίας, τα δύο νομίσματα ήταν περίπου ίσα σε αξία.
Η κυβέρνηση της Ζιμπάμπουε έλαβε πολλά από τα χρήματά της από εκτυπωτή με έδρα τη Γερμανία. Ωστόσο, ο εκτυπωτής σταμάτησε τελικά να εκτυπώνει τα χρήματα της Ζιμπάμπουε σε απάντηση στις διεθνείς πιέσεις που είχαν ως στόχο να επιβάλουν δραστικές αλλαγές στο κυβερνητικό καθεστώς. Σχεδόν κανένας πολίτης του έθνους δεν πίστευε ότι το νόμισμα έχει αξία και συνήθως διαπραγματεύεται σε αμερικανικά δολάρια, ένα έγκλημα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε χρόνο φυλάκισης. Τελικά, η κυβέρνηση εγκατέλειψε εντελώς το δικό της δολάριο και άφησε σε ξένα νομίσματα, μια κίνηση η οποία, όταν εγκρίθηκε τον Μάρτιο του 2009, έφερε επιτέλους ένα ορισμένο επίπεδο λογικής στο άθλιυστο έθνος. Bottom Line Ο υπερπληθωρισμός δεν αποτελεί κάποια ιστορική περιέργεια. Ένας πολύ πραγματικός κίνδυνος είναι ότι οι χώρες και οι κυβερνήσεις εξακολουθούν να αγωνίζονται σήμερα. Την επόμενη φορά που θα διαμαρτυρηθείτε για την παραλαβή της επιταγής σε ένα εστιατόριο, μετρήστε τις ευλογίες σας. Υπήρξαν αρκετοί χρόνοι στην ιστορία όπου η τιμή στο τέλος ενός γεύματος ήταν σχεδόν διπλάσια από ό, τι ήταν στην αρχή. (Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στο

Περιορισμός των αποτελεσμάτων του πληθωρισμού
.