Στις αρχές του 2015, οι πέντε φτωχότερες πολιτείες στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν το Μισισιπή, το Νέο Μεξικό, η Λουιζιάνα, η Γεωργία και το Κεντάκι. Οι παράγοντες που προκαλούν αυτά τα κράτη στην κορυφή της λίστας περιλαμβάνουν τα υψηλά ποσοστά φτώχειας, τα υψηλά επίπεδα αστέγειας, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, τους χαμηλούς κατώτατους μισθούς και τις ανεπαρκείς κοινωνικές υπηρεσίες. Πολλές φτωχές πολιτείες έχουν επιπρόσθετα συγχυτικά ζητήματα που τους εμποδίζουν να φτάσουν στη φτώχεια, συμπεριλαμβανομένων υψηλών ποσοστών εφήβων και εθισμού στα ναρκωτικά.

½-1 ->

1: Μισισιπή

Μισισιπή έχει το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στις ΗΠΑ Σχεδόν το ένα τέταρτο των κατοίκων της πολιτείας σε 24. 1%, ή συνολικά 695, 915 Mississippians, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας γραμμή. Το ποσοστό παιδικής φτώχειας, στο 33,7%, είναι ακόμη χειρότερο. Με περισσότερο από το ένα τρίτο των παιδιών του κράτους μεγαλώνουν σε συνθήκες φτώχειας, σε συνδυασμό με την αναπόφευκτη αλήθεια ότι η κυκλική φτώχεια, πέρασε από γενιά σε γενιά, είναι δύσκολο να σπάσει, παραμένει ένα ασφαλές στοίχημα ότι Μισισιπή παραμένει μεταξύ των φτωχότερων κρατών της Αμερικής.

AD:

Κάνοντας τα πράγματα χειρότερα για τις χιλιάδες των φτωχών του Μισισιπή είναι ακόμη και εκείνοι που θέλουν και μπορούν να βρουν δουλειά δεν είναι εγγυημένη η δυνατότητα να στηρίξουν μια οικογένεια. Οι εργαζόμενοι στο Μισισιπή είναι οι πιο χαμηλόμισθοι στη χώρα και, καθώς ο Μισισιπή δεν έχει κατώτατο μισθό, πολλοί κερδίζουν μόνο τον ελάχιστο ομοσπονδιακό ελάχιστο μισθό των 7 δολαρίων. 25 ανά ώρα.

2: Νέο Μεξικό

Μόνο το Μισισιπή έχει χειρότερα ποσοστά φτώχειας και παιδικής φτώχειας από το Νέο Μεξικό. Ονομάζεται γη γοητεία, αλλά για το 22% των ενηλίκων και το 31% των παιδιών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, το Νέο Μεξικό είναι μια χώρα αχαλίνωτης απόγνωσης. Το άστεγο πρόβλημα του κράτους είναι θρυλικό, όπως και ο αριθμός των κατοίκων του που αγωνίζονται με τον εθισμό στα ναρκωτικά. Η επιδημία μεθανίου του Νέου Μεξικού αποτέλεσε την έμπνευση για ένα από τα πιο δημοφιλή τηλεοπτικά προγράμματα του 21ου αιώνα, Breaking Bad.

AD:

Η μεγάλη ύφεση του 2007-2009 έπληξε το Νέο Μεξικό σκληρά. Σχεδόν 4 000 εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα έχασαν τη δουλειά τους. Ακόμα και έξι χρόνια μετά την ανάκαμψη, το ποσοστό ανεργίας του κράτους παραμένει μια πλήρη ποσοστιαία μονάδα υψηλότερη από την εθνική ισοτιμία.

Ο κατώτατος μισθός του Νέου Μεξικού, στα 7 δολάρια. 50, είναι υψηλότερο από το ομοσπονδιακό ποσοστό των 7 δολαρίων. 25. Αλλά η διαφορά των 25 λεπτών ανά ώρα είναι ασήμαντη, ύψους $ 500 ανά έτος. Ένας εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης ελάχιστου μισθού στο Νέο Μεξικό κερδίζει ετήσιο εισόδημα $ 15, 600, το οποίο είναι ανεπαρκές για να υποστηρίξει ένα μόνο άτομο, πολύ λιγότερο μια οικογένεια.

3: Λουιζιάνα

Μεγάλο μέρος του βαθιού Νότου είναι βυθισμένο στη φτώχεια, η Λουϊζιάνα δεν αποτελεί εξαίρεση, με ποσοστό φτώχειας 19,8%. Οι γυναίκες τείνουν ιδιαίτερα άσχημα στη Λουιζιάνα, κερδίζοντας μόνο το 66% αυτό που κάνουν οι άνδρες ομολόγους τους. Η ανισότητα εισοδήματος του κράτους είναι μεταξύ των χειρότερων στην Ουάσινγκτον. Το κορυφαίο 20% καταλαμβάνει το κατώτατο 20% με συντελεστή 18.

Το 2015, το ποσοστό ανεργίας στη Λουιζιάνα, στο 6,6%, είναι 20% υψηλότερο από το εθνικό ποσοστό. Το κράτος επίσης δεν έχει κατώτατο μισθό εκτός από τον ομοσπονδιακό συντελεστή, εξασφαλίζοντας ότι οι εργαζόμενοι με τη χαμηλότερη αμοιβή δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα.

4: Γεωργία

Αν και η ευκαιρία είναι πλούσια στην Ατλάντα, ειδικά για τους εργαζόμενους με εκπαίδευση και εμπειρία, το υπόλοιπο κράτος γεμίζει με μεγάλες τσέπες φτώχειας και λίγες οικονομικές ευκαιρίες. Στο 19%, το ποσοστό φτώχειας στη Γεωργία κατατάσσεται μεταξύ των υψηλότερων στο έθνος. Οι προοπτικές απασχόλησης για νέους και νεαρούς ενήλικες της Γεωργίας είναι ζοφερές. Από το 2015, πάνω από το 20% των 18 έως 21 ετών δεν είναι ούτε στο σχολείο ούτε εργάζεται.

Ακόμη και εκείνοι οι Γεωργιανοί που έχουν θέσεις εργασίας αγωνίζονται. Πάνω από το 20% των εργαζομένων πληρώνουν τον ομοσπονδιακό ελάχιστο μισθό των 7 δολαρίων. 25 ανά ώρα. Οι ανέργοι τους συνομιλητές τους είναι πολύ χειρότεροι, καθώς το δίχτυ κοινωνικής ασφάλισης της Γεωργίας είναι άσχημο. Μόνο 4 000 κάτοικοι λαμβάνουν πρόνοια.

5: Κεντάκι

Το ποσοστό ανεργίας του Κεντάκυ μειώθηκε απότομα και, από τον Απρίλιο του 2015, είναι 5% χαμηλότερο από το εθνικό ποσοστό. Δυστυχώς, οι ευρείες πτυχές του κράτους, ιδιαίτερα του ανατολικού τμήματος, δεν ωφελήθηκαν από αυτή την πτώση. Ορισμένες κομητείες στο ανατολικό Κεντάκι είχαν διψήφια ανεργία για μεγάλο μέρος του 21ου αιώνα.

Το ποσοστό φτώχειας του κράτους είναι 18,8%. Ωστόσο, υπάρχουν καλά νέα για μερικούς από αυτούς τους φτωχούς κατοίκους, ιδιαίτερα τους δημόσιους υπαλλήλους που εργάζονται για τον κατώτατο μισθό. Τον Ιούνιο του 2015, ο κυβερνήτης του Κεντάκυ, Στίβεν Μπεσέαρ, υπέγραψε εκτελεστικό διάταγμα με ελάχιστο ωριαίο επιτόκιο 10 δολαρίων. 10 για όλους τους κρατικούς εργάτες. Για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, ο κατώτατος μισθός του Κεντάκυ είναι κολλημένος στα 7 δολάρια. 25 ανά ώρα.