Πόση ενεργή διαχείριση γίνεται από τον διαχειριστή αμοιβαίων κεφαλαίων; Ένα νέο μέτρο που ονομάζεται Active Share μπορεί να σας δώσει την απάντηση.

Στην οικονομική βιβλιογραφία, υπάρχουν πολυάριθμες αναφορές μελετών που δείχνουν ότι ο μέσος αμοιβαίος διαχειριστής αμοιβαίων κεφαλαίων υποτιμά τον δείκτη αναφοράς του μετά από αμοιβές. Ωστόσο, η έρευνα που παρουσιάστηκε το 2006 από τους Martijn Cremers και Antti Petajisto της Σχολής Διοίκησης του Yale εισήγαγε το Active Share, μια νέα μέθοδο προσδιορισμού της έκτασης της ενεργού διαχείρισης που χρησιμοποιείται από τους διαχειριστές των αμοιβαίων κεφαλαίων και ένα εργαλείο για την εξεύρεση εκείνων που έχουν καλύτερη απόδοση. (Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε Λέξεις από το Wise On Active Management .)

Η Έρευνα Το ενεργό μερίδιο είναι ένα μέτρο του ποσοστού των μετοχών στο χαρτοφυλάκιο ενός διαχειριστή που διαφέρουν από τον δείκτη αναφοράς. Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι διαχειριστές με υψηλή Active Share ξεπερνούν τους δείκτες αναφοράς τους και ότι η Active Share προβλέπει σημαντικά την απόδοση των αμοιβαίων κεφαλαίων.

Εξετάζοντας 2, 650 κονδύλια από το 1980 έως το 2003, οι Cremers και Petajisto διαπίστωσαν ότι τα υψηλότερης κατηγορίας ενεργά κεφάλαια, εκείνα με ενεργό μερίδιο 80% ή υψηλότερο, χτύπησαν τους δείκτες αναφοράς κατά 2-2. 71% προ των αμοιβών και κατά 1. 49-1. 59% μετά από αμοιβές.

Το Active Share είναι επίσης χρήσιμο για τον προσδιορισμό των "ευρετηρίων καπακιών" ή των διευθυντικών στελεχών που ισχυρίζονται ότι είναι ενεργά αλλά των οποίων τα χαρτοφυλάκια είναι πολύ παρόμοια με το χαρτοφυλάκιο αναφοράς. Ο προσδιορισμός των ευρετηρίων καπακιών είναι εξαιρετικά σημαντικός επειδή τα ενεργά τέλη διαχείρισης μπορεί να αποτελέσουν σημαντικό εμπόδιο για να ξεπεράσουν τον δείκτη για όποιον κατέχει ένα χαρτοφυλάκιο παρόμοιο με το σημείο αναφοράς του. (Για να μάθετε περισσότερα, ανατρέξτε στο Συγκριτική αξιολόγηση των επιστροφών σας με τους δείκτες .)

Η μελέτη του Yale διαπίστωσε επίσης ότι τα κεφάλαια τείνουν προς το χαμηλό ενεργητικό μερίδιο. Η μελέτη αναφέρει ότι το ποσοστό των διαχειριζόμενων περιουσιακών στοιχείων με ενεργό μετοχή μικρότερο του 60% αυξήθηκε από 1,5% το 1980 σε 40,7% το 2003. Αντίστοιχα, το ποσοστό των περιουσιακών στοιχείων του ενεργητικού με ενεργό μετοχή μεγαλύτερο του 80% από 58% το 1980 σε 28% το 2003.

Η αλλαγή αυτή δεν εξηγείται εξ ολοκλήρου από την αύξηση των δεικτών κεφαλαίων. Το 1980, υπήρχαν πολύ λίγα μη-δεικτοδοτούμενα κεφάλαια με ενεργό μετοχή μικρότερο του 60%. Το 2003, τα κεφάλαια με Active Share κάτω από το 60% είχαν αυξηθεί στο 20% των κεφαλαίων και το 30% των υπό διαχείριση στοιχείων του ενεργητικού. Οι συντάκτες διαπίστωσαν επίσης ότι η ενεργός μετοχή και η υπερβολική απόδοση είναι υψηλότερη μεταξύ των κονδυλίων με λιγότερα περιουσιακά στοιχεία υπό διαχείριση.

Δραστηριότητα μέτρησης Η παραδοσιακή μέτρηση της έκτασης της ενεργού διαχείρισης που χρησιμοποιείται από ένα αμοιβαίο κεφάλαιο βασίζεται σε μεθόδους που συγκρίνουν τις ιστορικές αποδόσεις ενός αμοιβαίου κεφαλαίου με εκείνες του δείκτη αναφοράς του. Μία τέτοια μέθοδος, η μεταβλητότητα της ανίχνευσης σφαλμάτων, μετρά την τυπική απόκλιση της διαφοράς στις επιστροφές ενός διαχειριστή έναντι της επιστροφής του δείκτη.

Η υψηλή μεταβλητότητα σφάλματος παρακολούθησης υποδηλώνει υψηλό βαθμό ενεργού διαχείρισης.Η λογική πίσω από τη μέτρηση είναι ότι η σύνθεση των μεμονωμένων μετοχών του χαρτοφυλακίου θα αντικατοπτρίζεται στο πρότυπο των αποδόσεων. Εάν οι αποδόσεις του χαρτοφυλακίου αποκλίνουν από τον δείκτη, επιστρέφει σημαντικά στο χρόνο, η σύνθεση του χαρτοφυλακίου πρέπει να διαφέρει σημαντικά από τον δείκτη.

Ενώ η μεταβλητότητα του σφάλματος παρακολούθησης έχει νόημα και είναι εύκολο να υπολογιστεί, συνάγει μόνο αυτό που κάνει ο διαχειριστής στο χαρτοφυλάκιο και δεν εξετάζει πραγματικά τα υποκείμενα περιουσιακά στοιχεία.

Αντίθετα, η Active Share εντοπίζεται αναλύοντας την πραγματική χαρτοφυλάκιο χαρτοφυλακίου ενός διαχειριστή και συγκρίνοντας τις συμμετοχές με τον δείκτη αναφοράς. Με τη μέτρηση της ενεργητικής διαχείρισης με αυτόν τον τρόπο, οι επενδυτές μπορούν να κατανοήσουν σαφέστερα τι ακριβώς κάνει ένας διαχειριστής για να οδηγήσει στην απόδοση παρά να αντλήσει συμπεράσματα από τις παρατηρούμενες αποδόσεις.

Η Υπολογιστική Δραστηριότητα Η ενεργός Μερίδα υπολογίζεται λαμβάνοντας το άθροισμα της απόλυτης αξίας των διαφορών βάρους κάθε εκμετάλλευσης στο χαρτοφυλάκιο του διαχειριστή έναντι του βάρους κάθε εκμετάλλευσης στο δείκτη αναφοράς και διαιρώντας κατά δύο .

Ως ένα απλό παράδειγμα, υποθέστε ότι ένας δείκτης αναφοράς περιλαμβάνει μόνο ένα απόθεμα. Εάν ένας διαχειριστής αποφασίσει ότι του αρέσει το απόθεμα, αλλά θέλει να επενδύσει μόνο το ήμισυ του χαρτοφυλακίου σε αυτό το απόθεμα και το ήμισυ σε άλλο απόθεμα, τότε το ενεργό μερίδιο θα είναι 50%.

Ο αριθμός ενεργού μετοχής σε αυτό το παράδειγμα ουσιαστικά αναφέρει ότι το 50% του χαρτοφυλακίου του διαχειριστή διαφέρει από το δείκτη αναφοράς.

Προφυλάξεις Παρόλο που τα δεδομένα που αποκαλύπτονται στη μελέτη Active Share είναι ενδιαφέρουσα, οι επενδυτές πρέπει να είναι προσεκτικοί όταν προσπαθούν να εφαρμόσουν τα ευρήματα. Τα αποτελέσματα των συγκριτικών συγκριτικών αξιολογήσεων των ανώτερων διαχειριστών Active Share που αναφέρθηκαν προηγουμένως είναι ο μέσος όρος αυτής της ομάδας. Θα ήταν λάθος για τους επενδυτές να ερμηνεύουν τα αποτελέσματα με τρόπο που να τους οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όλοι οι διευθυντές με μεγάλα χαρτοφυλάκια Active Share θα κερδίσουν τα σημεία αναφοράς τους. Τα στοιχεία δείχνουν μόνο ότι η μέση απόδοση αυτής της ομάδας διαχειριστών ήταν καλύτερη από τη μέση απόδοση των διαχειριστών με χαμηλό ενεργό μερίδιο.

Φυσικά, είναι πιθανό κάποιοι διαχειριστές με υψηλά χαρτοφυλάκια Active Share να μην επιδεικνύουν καλές επιδόσεις, ενώ άλλοι υπερέβησαν τις επιδόσεις τους. Οι επενδυτές που βασίζονται μόνο στην Ενεργή μετοχή ως δείκτη απόδοσης στην αγορά θα μπορούσαν ακόμα να επιλέξουν έναν διαχειριστή που υπολείπεται του επιπέδου αναφοράς.

Παρόλο που οι πληροφορίες που σχετίζονται με το Active Share ενδέχεται να είναι δελεαστικές, τα αποτελέσματα δεν χρησιμεύουν παρά μόνο αν είναι επίμονα. Οι Cremers και Petajisto βρίσκουν σημαντική αντοχή στις ικανότητες των υψηλών μεριδιούχων της Active Share να συνεχίσουν να αποδίδουν επιπλέον κέρδη σε σχέση με δείκτη αναφοράς.

Δυσκολίες Με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης, το Active Share φαίνεται να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τον προσδιορισμό της πιθανότητας ότι ένας διαχειριστής θα επιτύχει αποτελέσματα συγκριτικής αξιολόγησης. Δυστυχώς, η εύρεση διευθυντικών στελεχών με υψηλή συμμετοχή στο Active Share δεν είναι εύκολη. Η διαδικασία σύγκρισης πολλών χαρτοφυλακίων διαχειριστών αμοιβαίων κεφαλαίων με τους δείκτες αναφοράς τους είναι χρονοβόρος και έντονος.Οι πάροχοι στατιστικών αμοιβαίων κεφαλαίων μπορούν να παράσχουν αυτό το μέτρο στο μέλλον. Μέχρι τότε, οι επενδυτές πρέπει να αναλύουν τις αμοιβαίες συμμετοχές που προέρχονται από τα ίδια τα κεφάλαια, τους παρόχους βάσεων δεδομένων ή τις καταθέσεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (SEC). ( ) Συμπέρασμα

Με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης Cremers και Petajisto, το Active Share είναι ένα άλλο εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για τη σύγκριση των διαχειριστών χαρτοφυλακίων. προστίθεται σε μια εργαλειοθήκη επενδυτή που χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση πιθανών επενδύσεων αμοιβαίων κεφαλαίων. Δεδομένου ότι η έρευνα πλήττει την αγορά, είναι πιθανό να δοθεί περισσότερη έμφαση σε αυτήν, καθιστώντας την πιο διαθέσιμη και ευκολότερη για τους επενδυτές.