Ο σημερινός επενδυτής αντιμετωπίζει αρκετές προκλήσεις καθώς αναζητά έναν άνετο τρόπο για να κερδίσει υψηλότερα κέρδη από τα χρήματά του πάνω από το τρέχον πιστοποιητικό καταθέσεων (CD) και τα επιτόκια. Τώρα, θα βρουν επενδυτικά προϊόντα που δεν μπορούν να κατανοηθούν, υπερβολικά υψηλά τέλη, υψηλή μεταβλητότητα σε όλες σχεδόν τις αγορές και προϊόντα όπως τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου και τα παράγωγα που κάνουν όλους πλούσιους εκτός από τον επενδυτή. Έτσι, εδώ είναι μερικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να βελτιώσετε τις αποδόσεις σας και πιθανόν να αποφύγετε κάποια δαπανηρά επενδυτικά λάθη. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. Top 4 στρατηγικές για τη διαχείριση ενός χαρτοφυλακίου ομολόγων )
TUTORIAL: Οδηγός: Διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο

Παρά τις υψηλές διακυμάνσεις στις χρηματιστηριακές αγορές κατά την τελευταία δεκαετία , , οι αγορές μετοχών απέδωσαν σταθερά τις αγορές ομολόγων με την πάροδο του χρόνου. Ενώ οι μετοχές φέρουν υψηλότερο κίνδυνο από τα ομόλογα, ένας εύχρηστος συνδυασμός των δύο σε ένα χαρτοφυλάκιο μπορεί να προσφέρει μια ελκυστική απόδοση με χαμηλή μεταβλητότητα. Εάν εξετάσουμε την ευρεία επενδυτική περίοδο του 1926 (όταν ήταν διαθέσιμα τα πρώτα στοιχεία παρακολούθησης) μέχρι το 2010, ο δείκτης S & P 500 (αποθέματα μεγάλου κεφαλαίου 500 U. S) πέτυχε μέση ετήσια απόδοση 9 μονάδων. % ενώ τα μακροπρόθεσμα κρατικά ομόλογα του U. S. διαμορφώθηκαν κατά μέσο όρο 5,5% για την ίδια περίοδο.

Εάν στη συνέχεια θεωρήσετε ότι ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή (δείκτης τιμών καταναλωτή - σταθερός δείκτης πληθωρισμού) για την ίδια περίοδο ήταν 3%, αυτό θα έφερνε την προσαρμοσμένη πραγματική απόδοση σε 6,9% (αποθέματα) και 2,5% (ομόλογα). Ο πληθωρισμός μπορεί να διαβρώσει την αγοραστική δύναμη και τις αποδόσεις, αλλά η κεφαλαιακή επένδυση μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση των αποδόσεων, κάνοντας έτσι την επένδυση μιας ανταμείβοντας επιχείρησης. (Δείτε γιατί οι επενδυτές εξακολουθούν να ακολουθούν αυτήν την παλιά σειρά αρχών που μειώνουν τον κίνδυνο και αυξάνουν τις αποδόσεις μέσω της διαφοροποίησης. - 3 ->

Σχήμα 1: Μέσες ετήσιες αποδόσεις 1926-2010

Πηγή δεδομένων: Βιβλίο διαστάσεων Matrix 2011, δείκτης S & P500 και μακροπρόθεσμα κρατικά ομόλογα από τα "Αποθέματα, χρεόγραφα, , Ibbotson Associates, Chicago. Μικρές Vs. Μεγάλες εταιρείες Εάν εξετάσετε το ιστορικό απόδοσης των αμερικανικών εταιρειών (από το 1926) και των διεθνών εταιρειών (από το 1970) όταν τα στοιχεία παρακολούθησης δείκτη ήταν διαθέσιμα για πρώτη φορά, θα διαπιστώσετε ότι οι εταιρείες μικρής κεφαλαιοποίησης υπερέβησαν τις εταιρείες μεγάλης κεφαλαιοποίησης Στις ΗΠΑ και στις διεθνείς αγορές.

Μικρότερες εταιρείες θα έχουν υψηλότερο κίνδυνο από τις μεγάλες εταιρείες με την πάροδο του χρόνου, επειδή δεν είναι τόσο καθιερωμένες όσο οι μεγαλύτεροι ομολόγους τους. Είναι πιο επικίνδυνοι υποψήφιοι δανείου για τράπεζες, έχουν μικρότερες επιχειρήσεις και εργαζόμενους, μειωμένο απόθεμα και, συνήθως, έχουν ελάχιστες επιδόσεις. Ωστόσο, ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο που τείνει στις μικρές έως μεσαίες επιχειρήσεις σε μεγάλες εταιρείες έχει ιστορικά αποφέρει υψηλότερες αποδόσεις απ 'ό, τι αγοράζει απλώς μετοχές μεγάλου κεφαλαίου.

U. Οι μικρές επιχειρήσεις του S. έχουν υπερκεράσει τις μεγάλες αμερικανικές επιχειρήσεις με μέση απόδοση 2,1% ετησίως από το 1926. Χρησιμοποιώντας την ίδια θεωρία μικρών κεφαλαιοτήτων, οι διεθνείς μικρές εταιρείες έχουν ξεπεράσει τις διεθνείς μεγάλες επιχειρήσεις κατά μέσο όρο 5,8% ετησίως από το 1970 Το παρακάτω γράφημα θα παρουσιάσει τις μέσες ετήσιες αποδόσεις του δείκτη τόσο για τις μεγάλες όσο και για τις μικρές επιχειρήσεις, δεδομένου ότι η παρακολούθηση δεδομένων ήταν διαθέσιμη. (Σχετική ανάγνωση, βλέπε

5 δημοφιλέστερα είδη χαρτοφυλακίου.

) Σχήμα 2: Μέσες ετήσιες αποδόσεις 1926-2010 (Αμερικανοί χρηματιστηριακοί δείκτες) Πηγή δεδομένων: Βιβλίο διαστάσεων Matrix 2011. Fama / Γαλλικό Δείκτη Μικρού Κεφαλαίου ΗΠΑ 1926-2010 (Μικρά Καπέλα ΗΠΑ); Δείκτης S & P 500 1926-2010 (Μεγάλα Καπάκια ΗΠΑ); 50% Δείκτης μικρών κεφαλαιοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου και 50% δείκτης μικρών κεφαλών της Ιαπωνίας 1970-1981 (Δείκτης μικρών κεφαλαίων) 2010 (Int 'l Large Caps).

Διαχείριση των εξόδων σας

Ο τρόπος με τον οποίο επενδύετε το χαρτοφυλάκιο σας θα έχει άμεσο αντίκτυπο στο κόστος των επενδύσεών σας και στην επιστροφή στην επένδυση που πηγαίνει στην τσέπη σας. Οι δύο κύριες μέθοδοι επενδύσεων είναι η ενεργός διαχείριση ή η παθητική διαχείριση. Η ενεργή διαχείριση έχει σημαντικά υψηλότερο κόστος από αυτό της παθητικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι η διαφορά εξόδων μεταξύ ενεργητικής και παθητικής διαχείρισης είναι τουλάχιστον 1% ετησίως. Η ενεργητική διαχείριση τείνει να είναι πολύ πιο ακριβή από το παθητικό της αντίγραφο, καθώς πρέπει να απασχολεί υψηλού κόστους αναλυτές, τεχνικούς και οικονομολόγους που αναζητούν την επόμενη καλύτερη επενδυτική ιδέα για το χαρτοφυλάκιό σας. Επειδή οι δραστήριοι διαχειριστές πρέπει να πληρώσουν για το κόστος μάρκετινγκ και τις πωλήσεις, συνήθως δέχονται 12b-1 και πωλήσεις φορτίων στις επενδύσεις τους για να πάρουν τους μεσίτες της Wall Street να πουλήσουν τα κεφάλαιά τους. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε Active Management: Εργάζεται για σας;

)

Η παθητική διαχείριση χρησιμοποιείται για να ελαχιστοποιήσει το επενδυτικό κόστος και να αποφύγει τις δυσμενείς επιπτώσεις της αποτυχίας να προβλέψει τις μελλοντικές κινήσεις της αγοράς. Τα αμοιβαία κεφάλαια του ευρετηρίου είναι γνωστό ότι χρησιμοποιούν αυτήν την προσέγγιση ως τρόπος ιδιοκτησίας ολόκληρης της χρηματιστηριακής αγοράς σε σχέση με το χρονοδιάγραμμα της αγοράς και την επιλογή των μετοχών. Οι εξειδικευμένοι επενδυτές και οι ακαδημαϊκοί επαγγελματίες κατανοούν την πραγματικότητα ότι τα περισσότερα ενεργά διευθυντικά στελέχη αδυνατούν να κτυπήσουν τα αντίστοιχα σημεία αναφοράς τους σταθερά με την πάροδο του χρόνου. γιατί να επιβαρύνονται με το πρόσθετο κόστος όταν η παθητική διαχείριση είναι συνήθως τρεις φορές λιγότερο δαπανηρή. (Για σχετική ανάγνωση, βλέπε

Δημιουργήστε το δικό σας χαρτοφυλάκιο μετοχών των ΗΠΑ )
Παραδείγματα: $ 1.000.000 παθητικά διαχειριζόμενο χαρτοφυλάκιο με απόδοση 40% έτος για τις επενδύσεις. $ 1, 000, 000 ενεργά διαχειριζόμενο χαρτοφυλάκιο με απόδοση 1. 20% θα κοστίσει $ 12, 000 ετησίως για τις επενδύσεις.

Τιμή Vs. Εταιρείες ανάπτυξης Δεδομένου ότι η παρακολούθηση δείκτη ήταν διαθέσιμη, οι εταιρείες αξίας υπερέβησαν τις αναπτυσσόμενες εταιρείες τόσο στις ΗΠΑ όσο και στις διεθνείς αγορές. Οι ακαδημαϊκοί χρηματοοικονομικοί επαγγελματίες που έχουν μελετήσει τόσο εταιρείες αξίας και ανάπτυξης για δεκαετίες, συνήθως αναφέρονται ως "αποτέλεσμα αξίας.«Η αύξηση των τιμών των μετοχών σε σχέση με τα υποκείμενα λογιστικά τους μεγέθη είναι υψηλότερη από εκείνη των εταιρειών που αναπτύσσουν χαρτοφυλάκιο, ενώ θεωρούνται υγιείς, γρήγοροι Οι εταιρείες αξίας, από την άλλη πλευρά, έχουν χαμηλές τιμές μετοχών σε σχέση με τα υποκείμενα λογιστικά τους μέτρα, όπως η λογιστική αξία, οι πωλήσεις και τα κέρδη, οι οποίες είναι προβληματικές εταιρείες και ενδέχεται να έχουν χαμηλή αύξηση κερδών και μια καταθλιπτική προοπτική για το μέλλον.Περισσότερες εταιρείες αξίας θα προσφέρει μια ετήσια πληρωμή μερίσματος για τους επενδυτές, η οποία μπορεί να προσθέσει στην ακαθάριστη απόδοση του επενδυτή που βοηθά αν η τιμή των μετοχών έχει αργή ανατίμηση για το δεδομένο έτος.Η ειρωνεία είναι ότι αυτές οι " οι εταιρείες αξίας έχουν ξεπεράσει σημαντικά το αντίστοιχο "υγιές" ανάπτυξή τους σε μεγάλες χρονικές περιόδους καθώς θα εμφανιστεί το παρακάτω γράφημα (Για σχετική ανάγνωση, βλέπε 5 πρέπει να έχουν μετρήσεις για τους επενδυτές αξίας.

) Σχήμα 3: Μέσες ετήσιες αποδόσεις 1975-2010

Πηγή δεδομένων: Βιβλιοθήκη διαστάσεων Matrix. Fama / γαλλικός δείκτης αύξησης μικρών κεφαλών US CRSP (US Small Growth). Fama / Γάλλος US CRSP δείκτης μεγάλης αξίας (αμερικανική μεγάλη αξία); Fama / Γάλλος US CRSP Μεγάλος Δείκτης Ανάπτυξης (Αμερικάνικη Μεγάλη Ανάπτυξη); MSCI EAFE δείκτης μεγάλης αξίας (Int 'l μεγάλη αξία)? MSCI EAFE Μεγάλος Δείκτης Ανάπτυξης (Int. Large Growth).

Κατανομή περιουσιακών στοιχείων / διαφοροποίηση Η κατανομή περιουσιακών στοιχείων και η διαφοροποίηση είναι η διαδικασία προσθήκης πολλαπλών κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων που έχουν διαφορετικό χαρακτήρα (αμερικανικά μικρά αποθέματα, διεθνείς μετοχές, REITs, εμπορεύματα, παγκόσμια ομόλογα κ.λπ. κατάλληλη ποσοστιαία κατανομή σε κάθε κατηγορία. Δεδομένου ότι οι κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων έχουν διαφορετικές συσχετίσεις μεταξύ τους, ένας αποτελεσματικός συνδυασμός μπορεί να μειώσει δραματικά το συνολικό κίνδυνο χαρτοφυλακίου και να βελτιώσει την αναμενόμενη απόδοση. Τα προϊόντα (όπως το σιτάρι, το πετρέλαιο, το ασήμι κλπ.) Είναι γνωστό ότι έχουν χαμηλή συσχέτιση με τα αποθέματα, ώστε να μπορούν να συμπληρώσουν ένα χαρτοφυλάκιο μειώνοντας τον συνολικό κίνδυνο χαρτοφυλακίου και βελτιώνοντας τις αναμενόμενες αποδόσεις.

Το «Lost Decade» έχει γίνει ένα κοινό ψευδώνυμο για τη χρηματιστηριακή περίοδο μεταξύ του 2000 και του 2010, καθώς ο δείκτης S & P 500 επέστρεψε μια μέση ετήσια απόδοση της τάξης του 40% για την περίοδο. Ωστόσο, εάν διαφοροποιήσατε το χαρτοφυλάκιό σας μεταξύ διαφόρων κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων, όπως είναι οι επενδύσεις παρόμοιες με τους ακόλουθους διαφορετικούς δείκτες, θα είχατε πολύ διαφορετικά αποτελέσματα: Δείκτης Κλάσης Ενεργητικού Ετήσιες Μέσες Αποδόσεις

- Δεκ 2010)

Δείκτης S & P 500

0. 40% Δείκτης μικρής κεφαλαιοποίησης ΗΠΑ

12. 1%

Δείκτης Εμπορευμάτων DOW Jones UBS

8. 0%	DOW Jones US Επιλογή REIT Index 12. 1%
Δείκτης αναδυόμενων αγορών MSCI	10. 9%
Κεφάλαιο Barclay US Govt / Credit	Δείκτης Ενδιάμεσου Ομολογιακού Δανείου
5. 9%
: Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.	2000-2009: Η χαμένη δεκαετία.
Επανεξισορρόπηση	Με την πάροδο του χρόνου, το χαρτοφυλάκιό σας θα παρασυρθεί από τα αρχικά ποσοστά κατηγοριών ενεργητικού και θα πρέπει να επανατοποθετηθεί σύμφωνα με τους στόχους.Ένα μερίδιο 50/50 στο μετοχικό κεφάλαιο θα μπορούσε εύκολα να γίνει ένα χρηματιστήριο 60/40 στο χαρτοφυλάκιο ομολόγων μετά από μια ευημερούσα συγκέντρωση στην αγορά μετοχών. Η πράξη προσαρμογής του χαρτοφυλακίου στην αρχική του κατανομή λέγεται "επανεξισορρόπηση".
Η επανεξισορρόπηση μπορεί να επιτευχθεί με τρεις τρόπους:	Προσθήκη νέων μετρητών στο υπο-σταθμισμένο τμήμα του χαρτοφυλακίου.

Πουλήστε ένα μέρος του υπερβολικά σταθμισμένου κομματιού και προσθέστε αυτό στην υπο-σταθμισμένη κατηγορία.

Λαμβάνοντας αποσύρσεις από την υπερτιμημένη κατηγορία ενεργητικού. Η εξισορρόπηση είναι ένας έξυπνος, αποτελεσματικός και αυτόματος τρόπος να αγοράζετε χαμηλά και να πουλάτε υψηλά, χωρίς τον κίνδυνο συναισθημάτων να παρεμποδίζετε τις επενδυτικές σας αποφάσεις. Μια μελέτη που πραγματοποίησε η Goldie & Murray το 2010 για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 1990 έως την 31η Δεκεμβρίου 2009, έλαβε ένα τυπικό δείκτη μετοχών ομολόγων 70/30 και εξέτασε την επίδραση της επανεξισορρόπησης του χαρτοφυλακίου ετησίως έναντι της απουσίας του ίδιου χαρτοφυλακίου . Το ισορροπημένο χαρτοφυλάκιο είχε συνολική ακαθάριστη απόδοση 449, 23% για την περίοδο, ενώ το ανέγγιχτο χαρτοφυλάκιο είχε συνολική απόδοση 366,62%. Η επανεξισορρόπηση μπορεί να επιτύχει δύο πολύ σημαντικές πτυχές για την επένδυση: να βελτιώσει την απόδοση του χαρτοφυλακίου και να επιστρέψει το χαρτοφυλάκιό σας στο αρχικό επίπεδο ανοχής του κινδύνου. (Για σχετική ανάγνωση, βλ.

Αποκατάσταση ισορροπίας του χαρτοφυλακίου σας για να παραμείνετε σε τροχιά )

Η κατώτατη γραμμή

Παρά τις πολύπλοκες επενδύσεις χαρτοφυλακίου που έγιναν τις τελευταίες δεκαετίες, τα προαναφερθέντα που έχουν δοκιμαστεί ιστορικά για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων των επενδύσεων. Εφαρμόζοντας εργαλεία όπως το αποτέλεσμα "αξίας" και "μεγέθους" μαζί με ανώτερη κατανομή ενεργητικού, θα μπορούσατε να προσθέσετε μια προσδοκώμενη απόδοση έως και 3-5% ετησίως στην ετήσια απόδοση. Θυμηθείτε να παρακολουθείτε προσεκτικά τα έξοδα χαρτοφυλακίου, καθώς αυτό προσθέτει περισσότερο στην κατώτατη γραμμή σας, αντί να παχύνει τα πορτοφόλια των διαχειριστών επενδύσεων στη Wall Street. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.

• 6 στρατηγικές κατανομής περιουσιακών στοιχείων που λειτουργούν.
• )