Η συσχέτιση είναι ένα στατιστικό μέτρο που καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο τα περιουσιακά στοιχεία κινούνται μεταξύ τους. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μεμονωμένα αποθέματα ή περιουσιακά στοιχεία ή μπορεί να μετρήσει πόσο ευρύτερες αγορές κινούνται μεταξύ τους. Μετράται σε κλίμακα από -1 έως +1. Μια τέλεια θετική συσχέτιση μεταξύ δύο περιουσιακών στοιχείων έχει μια ανάγνωση +1. Μια τέλεια αρνητική συσχέτιση έχει μια ανάγνωση -1. Τέλειες θετικές ή αρνητικές συσχετίσεις είναι σπάνιες.

Σε περιόδους αυξημένης μεταβλητότητας, τα αποθέματα μπορεί να έχουν μια τάση να συσχετίζονται περισσότερο, ακόμη και αν βρίσκονται σε διάφορους τομείς. Οι διεθνείς αγορές μπορούν επίσης να συσχετιστούν σε μεγάλο βαθμό σε περιόδους αστάθειας. Οι επενδυτές ενδέχεται να θέλουν να συμπεριλάβουν στα χαρτοφυλάκιά τους περιουσιακά στοιχεία που έχουν χαμηλές συσχετίσεις με τις χρηματιστηριακές αγορές για να βοηθήσουν στη διαχείριση του κινδύνου του χαρτοφυλακίου τους.

Συσχέτιση ως μέτρο των καθεστώτων της αγοράς

Η συσχέτιση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποκτήσει προοπτική τη συνολική φύση της μεγαλύτερης αγοράς. Για παράδειγμα, διάφοροι κλάδοι του S & P 500 παρουσίασαν βαθμό συσχέτισης 95% κατά τη διάρκεια του 2011, γεγονός που δείχνει ότι όλοι μετακόμισαν ουσιαστικά σε κλειστά στάδια μεταξύ τους. Ήταν πολύ δύσκολο να επιλέξουμε μετοχές που υπερέβαιναν την ευρύτερη αγορά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Επίσης, ήταν δύσκολο να επιλεγούν αποθέματα σε διάφορους τομείς για να αυξηθεί η διαφοροποίηση ενός χαρτοφυλακίου. Οι επενδυτές έπρεπε να εξετάσουν άλλους τύπους περιουσιακών στοιχείων για να βοηθήσουν στη διαχείριση του κινδύνου του χαρτοφυλακίου τους. Από την άλλη πλευρά, ο υψηλός συσχετισμός σήμαινε ότι οι επενδυτές χρειάζονταν απλώς να χρησιμοποιήσουν απλά χρηματιστηριακά δείκτη για να αποκτήσουν έκθεση στην αγορά, παρά να επιχειρήσουν να επιλέξουν μεμονωμένα αποθέματα.

Συσχέτιση για τη διαχείριση χαρτοφυλακίου

Η συσχέτιση χρησιμοποιείται συχνά στη διαχείριση χαρτοφυλακίου για να μετρηθεί το μέγεθος της διαφοροποίησης μεταξύ των περιουσιακών στοιχείων που περιέχονται σε ένα χαρτοφυλάκιο. Η σύγχρονη θεωρία χαρτοφυλακίου (MPT) χρησιμοποιεί ένα μέτρο της συσχέτισης όλων των περιουσιακών στοιχείων σε ένα χαρτοφυλάκιο για να βοηθήσει στον προσδιορισμό των πιο αποτελεσματικών συνόρων. Αυτή η ιδέα συμβάλλει στη βελτιστοποίηση της αναμενόμενης απόδοσης έναντι ενός συγκεκριμένου επιπέδου κινδύνου. Η συμπερίληψη περιουσιακών στοιχείων που έχουν χαμηλή συσχέτιση μεταξύ τους συμβάλλει στη μείωση του συνολικού κινδύνου για ένα χαρτοφυλάκιο.

Ωστόσο, ο συσχετισμός μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Μπορεί να μετρηθεί μόνο ιστορικά. Δύο περιουσιακά στοιχεία που είχαν υψηλό βαθμό συσχέτισης στο παρελθόν μπορούν να γίνουν ασύνδετα και να αρχίσουν να κινούνται ξεχωριστά. Αυτό είναι ένα μειονέκτημα του MPT. προϋποθέτει σταθερούς συσχετισμούς μεταξύ περιουσιακών στοιχείων.

Η συσχέτιση τείνει να αυξηθεί κατά τη διάρκεια της μεταβλητότητας

Η συσχέτιση τείνει να αυξάνεται μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων και των διαφόρων αγορών σε περιόδους υψηλής μεταβλητότητας. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του Ιανουαρίου 2016, υπήρξε υψηλός βαθμός συσχέτισης μεταξύ του S & P 500 και της τιμής του αργού πετρελαίου, φτάνοντας μέχρι το 0.97. Αυτός ήταν ο υψηλότερος βαθμός συσχέτισης σε 26 χρόνια.

Η χρηματιστηριακή αγορά ανησυχούσε πολύ για τη συνεχιζόμενη μεταβλητότητα των τιμών του πετρελαίου. Καθώς μειώθηκε η τιμή του πετρελαίου, η αγορά έγινε νευρικός ότι ορισμένες ενεργειακές εταιρείες θα αθετήσουν το χρέος τους ή θα πρέπει τελικά να κηρύξουν πτώχευση. Κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, οι διάφορες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων συσχετίστηκαν περισσότερο.

Επιλέγοντας περιουσιακά στοιχεία με χαμηλή συσχέτιση

Η επιλογή περιουσιακών στοιχείων με χαμηλή συσχέτιση μεταξύ τους μπορεί να συμβάλει στη μείωση του κινδύνου ενός χαρτοφυλακίου. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος διαφοροποίησης των μετοχών είναι να συμπεριληφθούν τα ομόλογα σε ένα χαρτοφυλάκιο. Τα αποθέματα και τα ομόλογα έχουν ιστορικά χαμηλότερο βαθμό συσχέτισης μεταξύ τους. Οι επενδυτές χρησιμοποιούν επίσης συχνά αγαθά όπως τα πολύτιμα μέταλλα για να αυξήσουν τη διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου.

Για να αποφευχθεί η υπερβολική συσχέτιση, ορισμένοι επενδυτές χρησιμοποιούν τα χρηματιστήρια που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια (ETFs) που παρακολουθούν αγορές άλλες από τις αναπτυγμένες χώρες. Το iShares MSCI Frontier 100 ETF είχε συσχετισμό 0,50 με το S & P 500 μεταξύ 2011 και 2016. Το ΕΙΕΕ παρέχει έκθεση σε 100 από τα μεγαλύτερα αποθέματα από αγορές μεθορίου. Η συμπερίληψη της έκθεσης σε μεθοριακές αγορές σε ένα χαρτοφυλάκιο μπορεί να συμβάλει στην αύξηση της διαφοροποίησης και στη διαχείριση του κινδύνου.