Θα ξαναγίνει η Αργεντινή; | Η Investopedia

Καθε πρωί που ξαναρχίζει --- Μαρία Δημητριάδη (Ιούνιος 2025)

Καθε πρωί που ξαναρχίζει --- Μαρία Δημητριάδη (Ιούνιος 2025)
AD:
Θα ξαναγίνει η Αργεντινή; | Η Investopedia

Πίνακας περιεχομένων:

Anonim

Θα είναι η τρίτη φορά άτυχη για την Αργεντινή;

Το έθνος της Νότιας Αμερικής έχει αθετήσει δύο φορές τα τελευταία δεκατρία χρόνια για τις πληρωμές τόκων για το δημόσιο χρέος του. Μπορεί να συμβεί ξανά. Σε απόφαση του Οκτωβρίου, ο δικαστής του Μανχάταν, Thomas Greisa, επανέλαβε την ισχύ της ρήτρας "Pari Passu" στα ομόλογα της Αργεντινής, η οποία απαγορεύει στη χώρα να πληρώσει μόνο επιλεγμένους ομολογιούχους του χρέους της. Η υπόθεση κατατέθηκε από τους ομολογιούχους που δεν έχουν καταβληθεί μετά την αθέτηση της χώρας. Εάν η Αργεντινή επιλέξει να συμμορφωθεί με την απόφαση του δικαστηρίου, τότε θα μπορούσε να είναι στο γάντζο για περίπου $ 6. 1 δισεκατομμύριο σε αυτούς τους ομολογιούχους. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα μπορούσε να ανοίξει τα οδοφράγματα άλλων ομολογιούχων που ζητούν παρόμοια ποσά όπως η αποζημίωση.

Η Αργεντινή ξεπέρασε το ποσό των 93 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2001 λόγω οικονομικής ύφεσης και η σκληρή ισοτιμία του δολαρίου ΗΠΑ οδήγησε σε συντριβή νομισμάτων. Η χώρα στη συνέχεια απαγορεύτηκε από τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές και το ΔΝΤ σταμάτησε να εκταμιεύει δάνεια σε αυτό. Μέχρι το 2005 και το 2010, ωστόσο, η κυβέρνηση είχε κατορθώσει να αναδιοργανώσει περίπου το 93% του χρέους της μέσω μιας ευρείας συμφωνίας που περιελάμβανε έξι νομίσματα και ήταν κατανεμημένη σε οκτώ δικαιοδοσίες.

AD:

Σύμφωνα με τους νέους όρους, η κυβέρνηση της Αργεντινής θα πληρώσει $ 0. 30 ανά δολλάριο του χρέους ομολόγων του και επίσης παρέχει ομόλογα με δείκτη ΑΕΠ (ή ομόλογα που παρακολουθούν το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της χώρας). Όμως, το υπόλοιπο 7% των κατόχων χρεογράφων της Αργεντινής, οι οποίοι αποτελούσαν κυρίως ιδιώτες ομολογιούχοι που είχαν εισέλθει μετά την αθέτηση υποχρέωσης να αγοράσουν φθηνά ομόλογα της Αργεντινής, αρνήθηκαν τις νέες συνθήκες. Έβγαζαν για μεγαλύτερο ποσό.

Για παράδειγμα, η Elliott Associates, ένας από τους ομολογιούχους, αγόρασε χρέος Περουβιανού χρέους ύψους 20 εκατομμυρίων δολαρίων το 1995. Μετά από αρκετές δικαστικές μάχες, η επιχείρηση επενδύσεων κατέλαβε τα κεφάλαια της Περουσίας, όταν δρομολογήθηκε μέσω ενός ευρωπαϊκού χρηματοοικονομικού οργανισμού εκκαθάρισης το 1998. Τελικά, η κυβέρνηση του Περού διευθετήθηκε με την Elliott Associates για 58 εκατομμύρια δολάρια. Γιατί το χρέος καλύφθηκε από το νόμο της Νέας Υόρκης, τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου έχουν εμπλέξει την κυβέρνηση της Αργεντινής σε αναταραχή αγωγών και διαφορών σχετικά με το χρέος. Η τακτική τους αρχίζει να αποδίδει στις διεθνείς αγορές. Οι αποδόσεις των χρεογράφων της Αργεντινής σε δολάρια μέχρι το 2015, που εκδόθηκαν ανεξάρτητα από τις ανταλλαγές χρεών τους, σημείωσαν άνοδο 0,6 ποσοστιαίες μονάδες από τις 12 Μαρτίου. Αυτό είναι περίπου έξι φορές η μέση αύξηση στις αναδυόμενες αγορές.

Ωστόσο, ο επικρατούς κίνδυνος για τη χώρα είναι το φαινόμενο της εξάπλωσης των δικαστικών διαφορών από τα ταμεία των όρνιων σε άλλους χρεώστες.Εάν το άλλο 93% των κατόχων χρεών, οι οποίοι συμφώνησαν στην αναδιάρθρωση, θα απαιτούσαν παρόμοιους όρους και προϋποθέσεις, η χώρα θα μπορούσε να καταλήξει σε περισσότερα από 140 δισεκατομμύρια δολάρια ή περίπου χρέος 3 500 δολαρίων ανά πολίτη. Η κατάσταση έγινε χειρότερη τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, όταν Griesa είπε σημειώσεις που διέπονται από το δίκαιο της Αργεντινής και εκδίδονται κατά την αναδιάρθρωση θα πρέπει να θεωρείται το εξωτερικό χρέος.

Η Αργεντινή θα είναι προεπιλεγμένη;

Μάλλον όχι.

Η αδυναμία του περασμένου έτους από την κυβέρνηση της Αργεντινής προκλήθηκε κυρίως από δύο παράγοντες. Πρώτον, η Cleary Gottlieb, η δικηγορική εταιρεία που απασχολείται από την κυβέρνηση της Αργεντινής, συμβούλευσε την κυβέρνηση να "αναγκάσει" την αθέτηση υποχρεώσεων για να θέσει τους λόγους αναδιάρθρωσης. Ωστόσο, βάσει πρόσφατων δικαστικών αποφάσεων, φαίνεται ότι η στρατηγική έχει αποτύχει. Δεύτερον, η απόφαση για αθέτηση υποχρέωσης λήφθηκε από τον Axel Kicillof, τον τότε υπουργό οικονομίας της Αργεντινής. Είπε ότι οι επιλογές ήταν αδιανόητες, προσθέτοντας ότι η κυβέρνηση θα στρέψει τα ομόλογα της στην Αργεντινή, από αμερικανική εμβέλεια. (Δείτε επίσης: Είναι η Αργεντινή μια Σοσιαλιστική Χώρα;)

Αλλά τον περασμένο μήνα, η Αργεντινή επέλεξε μια νέα κυβέρνηση.

Ο νέος εκλεγμένος Πρόεδρος Mauricio Macri θέλει επίσης να διεξάγει "σκληρή διαπραγμάτευση" με τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου του Ηνωμένου Βασιλείου. Πριν όμως συμβεί αυτό, έχει υποσχεθεί οικονομική μεταρρύθμιση.

Τα τελευταία χρόνια, η Αργεντινή, η οποία είναι η τρίτη μεγαλύτερη χώρα της Νότιας Αμερικής, έχει επιβραδύνει την οικονομική ανάπτυξη και μια εκροή κεφαλαίων από τη χώρα. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Ανάπτυξης, 2 δισεκατομμύρια δολάρια έφυγαν πέρσι από την Αργεντινή, σημειώνοντας αύξηση 75% σε σχέση με τα στοιχεία του προηγούμενου έτους. Ο Mauci θέλει να εξαλείψει τους ελέγχους κεφαλαίου. Αυτό θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα περισσότερα ξένα αποθέματα για τη χώρα.

Η ανάπτυξη του ΑΕΠ επιβραδύνθηκε. Όμως, η διεθνής κοινότητα είναι αισιόδοξη για τις προοπτικές της Αργεντινής. Αργεντινές μετοχές και ομόλογα έχουν αυξηθεί τα τελευταία δύο χρόνια, με ακόμη αξιοσημείωτες επενδυτές όπως ο Dan Loeb και ο George Soros που επενδύουν στο χρέος της Αργεντινής. Αφού εγκαταλείφθηκε από τις διεθνείς αγορές για 13 χρόνια, η χώρα επισκευάζει επίσης φράχτες με τη χρηματοπιστωτική κοινότητα και πραγματοποιεί αποπληρωμές χρεών.

Λόγω της συρροής θετικών συνθηκών, οι πιθανότητες για αδυναμία της Αργεντινής να χρεώσει για τρίτη φορά το χρέος της φαίνεται απομακρυσμένη. Το πιο πιθανό σενάριο είναι ότι η κυβέρνηση θα συμφωνήσει να διαπραγματευτεί με τους ομολογιούχους και να διευθετήσει το ζήτημα για να διατηρήσει την αυξανόμενη καλή του θέση στη διεθνή κοινότητα. (Δείτε επίσης: Τι μπορεί να μάθει η Ελλάδα από τα λάθη της Αργεντινής.)

Η κατώτατη γραμμή

Οι προηγούμενες αθετήσεις της Αργεντινής προκλήθηκαν εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης και της αριστερής πολιτικής στάσης έναντι των hedge funds. Η νέα κυβέρνηση φαίνεται πιο επιδεκτική στις διεθνείς αγορές. Αυτό αυξάνει τις πιθανότητες ενός διακανονισμού παρά μιας αθέτησης.