α:

Στις 14 Αυγούστου 1935, ο Πρόεδρος του Ηνωμένου Βασιλείου Ρούσβελτ υπέγραψε στο νόμο τον νόμο περί κοινωνικής ασφάλισης . O εφαρμόστηκε αυστηρά για να βοηθήσει τους ηλικιωμένους Αμερικανούς να πληρώσουν τους συνταξιούχους εργαζόμενους με ένα συνεχές εισόδημα, οι τροποποιήσεις στο πρόγραμμα επέκτειναν τα οφέλη στον σύζυγο και στα ανήλικα τέκνα των συνταξιούχων εργαζομένων, των εργαζομένων με αναπηρία, των οικογενειών στις οποίες πεθαίνει ένας σύζυγος ή γονέας και πιο πρόσφατα (Medicare) για τους δικαιούχους κοινωνικής ασφάλισης.

Το πρόγραμμα Κοινωνικής Ασφάλισης χρηματοδοτείται μέσω του φόρου εισοδήματος της Federal Insurance Contributions Act (FICA), ειδικού φόρου μισθωτών υπηρεσιών. Εσείς και ο εργοδότης σας πληρώνετε έκαστο 6. 2% των μισθών σας, μέχρι το φορολογητέο μέγιστο των $ 118, 500. Αν είστε αυτοαπασχολούμενος, πληρώνετε ολόκληρο το 12,4%. Ωστόσο, μπορείτε να αφαιρέσετε το ήμισυ του φόρου αυτοαπασχόλησης ως επιχειρηματικό έξοδο. Σύμφωνα με το νόμο, η κοινωνική ασφάλιση χρηματοδοτείται από αυτόν τον καθορισμένο φόρο και τα χρήματα που δεν καταβάλλονται σε παροχές (χρήματα που είναι πλεόνασμα) χρησιμοποιούνται για την αγορά κρατικών ομολόγων του Ηνωμένου Βασιλείου που κρατούνται στο Ταμείο Κοινωνικής Ασφάλισης.

Τα χρήματα που πληρώνετε μέσω των φόρων δεν είναι τα ίδια χρήματα που θα λάβετε όταν συλλέγετε παροχές. Αντ 'αυτού, πρόκειται κυρίως για ένα σύστημα πληρωμής με το οποίο τα χρήματα που εσείς και ο εργοδότης σας συνεισφέρετε τώρα χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση πληρωμών σε άτομα που λαμβάνουν παροχές επί του παρόντος , συμπεριλαμβανομένων των συνταξιούχων ή των ατόμων με αναπηρία, των επιζώντων τους εργαζόμενους που έχουν πεθάνει και τους εξαρτώμενους και τους δικαιούχους.

Οι Αμερικανοί έχουν λιγότερα παιδιά και ζουν περισσότερο, και οι δύο συμβάλλουν στη γήρανση του πληθυσμού. Τα παιδιά που γεννήθηκαν μεταξύ 1946 και 1964, συνταξιοδοτούνται με ταχείς ρυθμούς: το 14% του πληθυσμού είναι 65 ετών και άνω και το 2080 θα είναι 23%. Ταυτόχρονα, ο πληθυσμός σε ηλικία εργασίας μειώνεται, από το σημερινό περίπου 60% στο 54% το 2080. Οι τάσεις αυτές οδηγούν σε μείωση των δεικτών των εργαζομένων προς τους δικαιούχους: καθώς προχωρούμε προς τα εμπρός, λιγότεροι άνθρωποι θα βάζουν χρήματα το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και περισσότεροι άνθρωποι παίρνουν χρήματα έξω. Λόγω αυτών των παραγόντων εκτιμάται ότι το σύνολο των χρημάτων στον «τραπεζικό λογαριασμό» της Κοινωνικής Ασφάλισης θα εξαντληθεί το 2034, οπότε θα έχει μόνο το 77% του τι πρέπει να πληρώσει εκείνο το έτος. Αυτό σημαίνει ότι χωρίς καμία αλλαγή στο σύστημα, εάν είστε στην δεκαετία του σαράντα ή του πενήντα, ενδέχεται να μην έχετε πρόσβαση στα οφέλη της Κοινωνικής Ασφάλισης κατά τη συνταξιοδότησή σας, ακόμα κι αν το πληρώνετε τώρα. Οι αυξημένοι φόροι, οι περικοπές των παροχών και η αύξηση της ηλικίας κατά την οποία οι άνθρωποι μπορούν να αρχίσουν να συλλέγουν τα οφέλη (ή συνδυασμός αυτών) είναι αλλαγές που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν για να καλύψουν τυχόν μελλοντικές ελλείψεις.