α:

Ο συνδυασμός κινδύνου-επιστροφής καθορίζει πόσο επιθετική επιθυμεί ένας επενδυτής με τα περιουσιακά στοιχεία που περιλαμβάνονται στο χαρτοφυλάκιο. Ο επενδυτής πρέπει να γνωρίζει την προσωπική του ανοχή κινδύνου κατά την κατασκευή ενός χαρτοφυλακίου. Γενικά, ο μικρότερος κίνδυνος σε ένα χαρτοφυλάκιο μειώνει την πιθανότητα για υψηλές αποδόσεις. Ένα χαρτοφυλάκιο με μεγαλύτερο κίνδυνο επιτρέπει υψηλότερες αποδόσεις - αλλά με μεγαλύτερη πιθανότητα απώλειας.

Το εμπόριο κινδύνου-απόδοσης είναι ένα σημαντικό στοιχείο της θεωρίας του σύγχρονου χαρτοφυλακίου (MPT). Το MPT χρησιμοποιεί μέτρα στατιστικού κινδύνου στην κατασκευή χαρτοφυλακίου για να βρει έναν βέλτιστο συνδυασμό περιουσιακών στοιχείων. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, είναι δυνατό να δημιουργηθεί ένα αποτελεσματικό σύνορο περιουσιακών στοιχείων που μεγιστοποιεί τη δυνατότητα αποδόσεων, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τον συνολικό κίνδυνο για ένα χαρτοφυλάκιο. Το αποτελεσματικό σύνορο είναι μια καμπύλη γραφική παράσταση ενός συνδυασμού περιουσιακών στοιχείων σε ένα χαρτοφυλάκιο. Ένα μείγμα περιουσιακών στοιχείων με χαμηλότερο κίνδυνο έχει μικρότερη πιθανότητα για μεγάλες αποδόσεις. τα περιουσιακά στοιχεία υψηλότερου κινδύνου μπορούν να μεγιστοποιήσουν τις αποδόσεις. Το MPT βασίζεται στη διαφοροποίηση των περιουσιακών στοιχείων για να καθορίσει τα αποτελεσματικά σύνορα για μια ομάδα περιουσιακών στοιχείων.

AD:

Διαφορετικοί επενδυτές μπορεί να έχουν διαφορετικά επίπεδα ανοχής κινδύνου. Η ανοχή κινδύνου είναι ο βαθμός διακύμανσης των αποδόσεων που ένας επενδυτής είναι πρόθυμος να επιτρέψει σε ένα χαρτοφυλάκιο. Μια πτυχή της κατασκευής χαρτοφυλακίου είναι ο χρονικός ορίζοντας ενός χαρτοφυλακίου. Για παράδειγμα, ένας νεότερος επενδυτής μπορεί να είναι διατεθειμένος να αναλάβει μεγαλύτερο κίνδυνο από έναν επενδυτή που είναι πιο κοντά στη συνταξιοδότηση. Ο νεότερος επενδυτής έχει περισσότερο χρόνο για να χτίσει ένα χαρτοφυλάκιο πριν από τη συνταξιοδότησή του και ως εκ τούτου μπορεί να είναι πιο επιθετικός στην αναζήτηση υψηλότερων αποδόσεων.

AD: