a:

Ο βασικός μηχανισμός για τον αποκλεισμό είναι η προσφορά και η ζήτηση στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Οι νόμοι της προσφοράς και της ζήτησης δεν σταματούν ξαφνικά να εργάζονται κατά τη διάρκεια μιας ύφεσης, αλλά ορισμένοι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι ο βαθμός εξαφάνισης μπορεί να είναι λιγότερο σημαντικός κατά τη διάρκεια μιας ύφεσης.

Η λογική πίσω από τη συσσώρευση

Όταν η κυβέρνηση ξοδεύει δημόσιο χρήμα σε ένα περιουσιακό στοιχείο, η τιμή του περιουσιακού στοιχείου είναι προσφορά για τους ιδιώτες επενδυτές. Ομοίως, αν η κυβέρνηση δανειστεί χρήματα εκδίδοντας Treasurys, το επιτόκιο τείνει να είναι υψηλότερο. Τα ιδιωτικά χρήματα που χρησιμοποιούνται για την αγορά κρατικού χρέους εκτρέπονται από την αγορά εταιρικού χρέους. Όταν οι οικονομικοί παράγοντες αποτιμώνται από τη χρηματοπιστωτική αγορά, οι οικονομολόγοι το αποκαλούν "εξαφανισμένοι."

Δεν υπάρχει τίποτα σχετικά με τη φύση των περιόδων ύφεσης που αλλάζουν αυτή τη δυναμική προσφοράς και ζήτησης. ο βασικός μηχανισμός για τον αποκλεισμό εξακολουθεί να ισχύει. Ο μόνος τρόπος εξαφάνισης δεν είναι εάν οι κυβερνήσεις καθορίσουν το επίπεδο τιμών ή υποχρεώσουν τις ιδιωτικές αγορές, αν και αυτό οδηγεί σε άλλα προβλήματα κατανομής.

Οι οικονομολόγοι δεν διαφωνούν για τις μικροοικονομικές μετακινήσεις προσφοράς και ζήτησης. Εάν οι κυβερνήσεις αυξήσουν το επίπεδο των δαπανών με την οικονομική ζήτηση, αυτό τείνει να αυξήσει τις τιμές υψηλότερες από το κανονικό. Όταν οι τιμές ανεβαίνουν, οι άλλοι αγοραστές τείνουν να απαιτούν λιγότερα από ό, τι θα είχαν διαφορετικά. Αυτά τα αποτελέσματα είναι αμετάβλητα στην οικονομική θεωρία.

Ελαστικότητα και κρατικές δαπάνες

Οι οικονομολόγοι διαφωνούν σχετικά με το μετρούμενο επίπεδο ελαστικότητας σε ορισμένες αγορές και σε ορισμένες χρονικές στιγμές. Η ελαστικότητα είναι ένας όρος οικονομικής φύσης που αντιπροσωπεύει την ανταπόκριση της προσφοράς και της ζήτησης στις αλλαγές στις εξωτερικές μεταβλητές. Καθώς η ελαστικότητα σχετίζεται με τις κρατικές δαπάνες, οι αγορές υψηλής ελαστικότητας τείνουν να βλέπουν περισσότερους τρόπους εκτός από τις ιδιαίτερα ανελαστικές αγορές. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η αγορά είναι πιο ευαίσθητη στις μεταβολές των τιμών.

Πολλοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι το επίπεδο ισορροπίας της επένδυσης και του δανεισμού είναι λιγότερο ελαστικό στις περιόδους ύφεσης. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα άτομα και οι επιχειρήσεις είναι λιγότερο πιθανό να αναζητήσουν δάνεια ή να επενδύσουν σε δυνητικά επικίνδυνα περιουσιακά στοιχεία, όπως οι μετοχές, κατά τη διάρκεια ύφεσης. Δεδομένου ότι όλα τα υπόλοιπα είναι ίσα, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει μικρότερο ανταγωνισμό από τον ιδιωτικό τομέα στις αγορές αυτές. Σε αυτή τη βάση, αυτή η θεωρία προβλέπει ότι οι συνθήκες που είναι εγγενείς στις περιόδους ύφεσης προκαλούν σχετικά λιγότερη εξαφάνιση.

Εμπειρική μελέτη

Το 2011, ερευνητές από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου Rensselaer στη Νέα Υόρκη εξέτασαν τον ιστορικό αποκλεισμό στις Ηνωμένες Πολιτείες.Τα οικονομετρικά τους μοντέλα σχεδιάστηκαν για να εκτιμήσουν τις επιπτώσεις των δημόσιων ελλειμμάτων στα μοντέλα κατανάλωσης και επενδύσεων για περιόδους ύφεσης και μη ύφεσης.

Τα αποτελέσματα των δοκιμών έδειξαν ότι τα ελλείμματα υπερτερούν της ιδιωτικής κατανάλωσης και των επενδύσεων, είναι στατιστικά σημαντικά και προστίθενται στην εξηγούμενη διακύμανση, πράγμα που σημαίνει ότι είναι οικονομικά έγκυρα. Επιπλέον, ο αποκλεισμός βρέθηκε ότι ήταν σχεδόν ίσος κατά τη διάρκεια περιόδων ύφεσης και μη ανάκτησης.

Αυτό δεν αποδεικνύει απαραίτητα ότι ο εξαναγκασμός είναι λιγότερο πιθανό να είναι σημαντικός κατά τη διάρκεια μιας ύφεσης, αλλά τα αποτελέσματα αυτά υπογραμμίζουν τη δυσκολία εμπειρικής εξήγησης των αιτιακών φαινομένων σε μια πολύπλοκη οικονομία.