Όταν το ευρώ έκανε το ντεμπούτο του στην παγκόσμια χρηματοοικονομική σκηνή, πολλοί οικονομικοί αναλυτές τον έκαναν να το βγάλουν πέρα ​​από την αισιοδοξία, όπως αποδεικνύεται, ως το επόμενο αποθεματικό νόμισμα του κόσμου. Η πρόβλεψη ήταν αρκετά λογική, βασισμένη στην αντίληψη ότι η συνδυασμένη οικονομική ισχύς σχεδόν ολόκληρης της δυτικής Ευρώπης θα μπορούσε να είναι μια αρκετά ισχυρή οικονομική δύναμη για να ανατρέψει το δολάριο ΗΠΑ από τη θέση του ως αποθεματικού νομίσματος παγκοσμίως. Το ευρώ σύντομα έγινε το δεύτερο σημαντικότερο νόμισμα στον κόσμο, αλλά από το 2015 δεν κατάφερε να αντικαταστήσει το δολάριο ΗΠΑ στην κορυφή του νομισματικού σωρού του κόσμου. Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για αυτό, όπως η ρευστότητα, η χρηματοπιστωτική σταθερότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα προβλήματα δημοσίου χρέους, η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και η ταχεία αύξηση της προβολής του κινεζικού γιουάν.

Τι κάνει ένα καλό νόμισμα αποθεματικού

Για ένα νόμισμα που χρησιμεύει ως πρωτεύον αποθεματικό νόμισμα, πρέπει να πληροί ορισμένες απαιτήσεις. Πρέπει πρώτα να είναι ένα νόμισμα που θεωρείται σημαντικό και αρκετά σταθερό ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευρέως στο διεθνές εμπόριο και στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές πέρα ​​από τη χώρα έκδοσής του. Δεύτερον, πρέπει να υποστηριχθεί από μια μεγάλη οικονομία και μια κυβέρνηση στην οποία οι διεθνείς επενδυτές έχουν εμπιστοσύνη. Τέλος, το νόμισμα πρέπει να θεωρείται ότι έχει σχετικά σταθερή συναλλαγματική αξία, στο σημείο που οι κεντρικές τράπεζες είναι άνετες να συσσωρεύουν και να κρατούν το νόμισμα σε μεγάλες ποσότητες.

Προβλήματα ρευστότητας

Η συνολική ποσότητα ευρώ σε κυκλοφορία περιορίζεται από τις πολιτικές σκληρού χρήματος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και από τη συνεχιζόμενη αντίσταση ορισμένων εθνών στα κεφαλαιακά πρότυπα της ΕΚΤ και την οικονομική εποπτεία από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Εν ολίγοις, μεγάλα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία παραμένουν απρόθυμα να παραδώσουν στην ΕΚΤ τον δημοσιονομικό έλεγχο. Όσο τα μεγάλα κράτη μέλη της ΕΕ σταματούν να μην υιοθετούν πλήρως το ευρώ, αυτό εμποδίζει την παγκόσμια εξάρτηση από το νόμισμά της. Προσθέστε σε αυτόν τον σοβαρό αποπληθωρισμό σε τμήματα της ευρωζώνης και το απλό γεγονός είναι ότι δεν υπάρχει επαρκές ποσό ευρώ σε παγκόσμια κυκλοφορία για να χρησιμοποιηθεί, από καθαρά πρακτική άποψη, ως το κυριότερο νόμισμα συναλλαγών και οικονομικής συναλλαγής στον κόσμο .

Σταθερότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Σχετικά με το πρώτο πρόβλημα που περιγράφεται παραπάνω είναι το δεύτερο, αυτό της συνολικής οικονομικής σταθερότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κρίση του δημόσιου χρέους της ΕΕ συνεχίζεται. Η αποπληθωρισμός και οι πολύ χαμηλοί ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης συμβάλλουν στη σταθερή επιδείνωση των λόγων του χρέους προς το ΑΕΠ πολλών κρατών της ΕΕ. Το πρόβλημα ξεκινά από το χειρότερο σημείο, την Ελλάδα, μέχρι το καλύτερο σημείο, τη Γερμανία, η οποία εξακολουθεί να είναι η ισχυρότερη οικονομία της ΕΕ, αλλά παρόλα αυτά παρατηρείται μια αποδυνάμωση του ρυθμού οικονομικής ανάπτυξης.Το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα παραμένει υπό αμείλικτη πίεση, ενώ πολλές τράπεζες εξακολουθούν να υποφέρουν σοβαρά από έλλειψη κεφαλαίων.

Η οικονομική κρίση του 2008 και η κρίση του κρατικού χρέους της ΕΕ

Από την εισαγωγή του το 1999 μέχρι τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, το ευρώ ακολούθησε μια σταθερή ανοδική τροχιά έναντι του δολαρίου ΗΠΑ, με την ισοτιμία EUR / USD να αυξάνεται σε όλη τη διαδρομή μέχρι λίγο κάτω από $ 1. 60. Αλλά η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 κατέστρεψε την άνοδο του ευρώ έναντι του δολαρίου σε σχεδόν μια στιγμή. Το ευρώ υποχώρησε σταθερά έναντι του δολαρίου έκτοτε, χάνοντας περίπου το ένα τρίτο της συναλλαγματικής του αξίας, το οποίο μέχρι το 2015 είχε μειωθεί μέχρι και λίγο πάνω από $ 1. 10. Η πλειοψηφία των αναλυτών της αγοράς συναλλάγματος προβάλλει την περαιτέρω πτώση του ευρώ σε ονομαστική αξία με το δολάριο ΗΠΑ και ορισμένοι αναλυτές προβλέπουν ακόμη ότι τόσο το ευρώ όσο και η ΕΕ θα καταρρεύσουν τελικά και θα διαλυθούν.

Η σοβαρότητα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης προκάλεσε το δολάριο ΗΠΑ, καθώς η σημασία της διατήρησης της αξίας του δολαρίου θεωρήθηκε κρίσιμη για την αποφυγή μιας πιο σοβαρής παγκόσμιας οικονομικής κατάρρευσης. Εν ολίγοις, η τεράστια οικονομική αστάθεια και η αβεβαιότητα θεωρήθηκαν σαφώς ότι δεν ήταν το κατάλληλο περιβάλλον για μια ουσιαστική αλλαγή στο καθιερωμένο αποθεματικό νόμισμα του κόσμου. Για να αποφευχθεί η παγκόσμια οικονομική ελευθέρωση, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάστηκε να είναι σε θέση να πουλήσουν δισεκατομμύρια δολάρια σε δολάρια ΗΠΑ και αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί αν το δολάριο του Η.Π. έχασε την πρωταρχική του θέση ως αποθεματικό νόμισμα του κόσμου.

Οι κακές περιουσίες του ευρώ ενισχύθηκαν στη συνέχεια από την ευρωπαϊκή κρίση χρέους, την οποία αναφέρουν ορισμένοι αναλυτές ως η κρίση χρέους του 2011-2012, και ορισμένοι χαρακτηρίζουν τη συνεχιζόμενη κρίση. Η κρίση αυτή έδειξε περαιτέρω την αδυναμία της ΕΕ ως οικονομία και επίσης την αυξημένη εχθρότητα μεταξύ των πιο ευημερούντων μελών της ΕΕ όπως η Γερμανία και οι χώρες όπως η Ελλάδα και η Ισπανία, οι οικονομίες των οποίων φαίνεται να αποτελούν διαρκή έλξη στην ευρωπαϊκή οικονομία. Το ευρώ σίγουρα δεν ενισχύεται από τις αυξανόμενες ομιλίες εντός της Γερμανίας για εγκατάλειψη της ΕΕ και επιστροφή στο γερμανικό μάρκο.

Η άνοδος της Κίνας και του γιουάν

Η μετεωρική άνοδος του 21ου αιώνα της κινεζικής οικονομίας, η οποία έχει ξεπεράσει τις ΗΠΑ ως τη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, είχε αρνητικό αντίκτυπο στο ευρώ, αποθεματικό νόμισμα. Η αυξανόμενη προβολή της Κίνας στην παγκόσμια οικονομία συνοδεύεται από μια ώθηση για το νόμισμά της να είναι αυτή που αντικαθιστά το δολάριο ΗΠΑ ως το σημαντικότερο αποθεματικό νόμισμα του κόσμου. Το γιουάν χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στο διεθνές εμπόριο και επιδιώκεται σε διεθνείς επενδύσεις. Η Κίνα πιέζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) να του χορηγήσει το καθεστώς ειδικών τραβηκτικών δικαιωμάτων (ΕΤΔ) που αναγνωρίζεται στα αναγνωρισμένα αποθεματικά νομίσματα.

Η Κίνα έχει ιδρύσει περισσότερες από δώδεκα τράπεζες εκκαθάρισης γιουάν παγκοσμίως. Οι συνδέσεις μεταξύ των χρηματιστηρίων της Σαγκάης και του Χονγκ Κονγκ ενισχύθηκαν για να τονώσουν την περαιτέρω ανάπτυξη της κεφαλαιαγοράς στην Κίνα.Η Κίνα έχει υπογράψει συμφωνίες ανταλλαγής νομισμάτων με πολλές κεντρικές τράπεζες των κύριων εμπορικών της εταίρων, μεταξύ των οποίων η Τράπεζα της Αγγλίας και η Τράπεζα του Καναδά, υποτιμώντας τόσο το ευρώ όσο και το δολάριο ΗΠΑ ως αποθεματικά νομίσματα. Το γιουάν είναι το δεύτερο πιο χρησιμοποιούμενο νόμισμα στη χρηματοδότηση του εμπορίου, μπροστά από το ευρώ.

Και η αιτία της Κίνας ενισχύεται από το γεγονός ότι, μαζί με την Ιαπωνία, είναι ένας από τους μεγαλύτερους κατόχους συναλλαγματικών διαθεσίμων στον κόσμο και ως εκ τούτου οι νομισματικές της προτιμήσεις έχουν σημαντικό αντίκτυπο στα νομίσματα που νομίμως μπορούν να θεωρηθούν ως αποθεματικά νομίσματα. Προς το παρόν και πιθανότατα το προβλέψιμο μέλλον, η προτίμηση της Κίνας είναι για το δικό της νόμισμα έναντι του ευρώ ή του δολαρίου ΗΠΑ.