α:

Στη μικροοικονομία, η βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη αναφορά αναφέρονται σε δύο πολύ διαφορετικές προοπτικές όσον αφορά τη διαδικασία παραγωγής και το κόστος. Ένα συγκεκριμένο σύνολο προϋποθέσεων και κανόνων ισχύει για τη βραχυπρόθεσμη εκτέλεση, ενώ ένα άλλο σύνολο ισχύει μακροπρόθεσμα. Οι οικονομολόγοι χρησιμοποιούν δύο μοντέλα επειδή οι σύγχρονες οικονομίες φαίνεται να αντιμετωπίζουν τόσο βραχυπρόθεσμους κύκλους όσο και μακροχρόνια ανάπτυξη.

Τα μοντέλα μικρής διάρκειας αναπτύχθηκαν αρχικά ιστορικά, αλλά οι οικονομολόγοι διαπίστωσαν ότι ορισμένα μακροχρόνια φαινόμενα δεν εντάσσονται σε αυτά τα μοντέλα. Δημιουργήθηκαν νέα μοντέλα για να εξηγήσουν τις τάσεις της οικονομικής ανάπτυξης με την πάροδο του χρόνου.

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες παραμέτρους χρόνου για σύντομη και μακροπρόθεσμη λειτουργία. Ορισμένοι οικονομικοί αναλυτές πρέπει να υπολογίσουν πιθανές χρονικές περιόδους για κάθε μοντέλο για σκοπούς πρόβλεψης, αλλά πρόκειται για μια πολύ ανακριβή επιστήμη. Σε βιομηχανίες έντασης κεφαλαίου, όπως είναι η μεταποιητική βιομηχανία, ο βραχυπρόθεσμος κύκλος εργασιών μπορεί να συνίσταται σε όλες τις εισροές και εκροές πριν από την κατασκευή ενός νέου εργοστασίου. Μακροπρόθεσμα είναι η εκτιμώμενη παραγωγικότητα μετά την ολοκλήρωση της νέας εγκατάστασης.

Παραγωγή μετρήσεων

Οι οικονομολόγοι χρησιμοποιούν μικροοικονομικά μοντέλα για ιδιώτες και επιχειρήσεις, όχι για ολόκληρες οικονομίες. Οι καμπύλες προσφοράς και ζήτησης συχνά αντικαθίστανται με καμπύλες παραγωγής και κόστους. Η παραγωγικότητα μιας ενιαίας οντότητας μετράται μέσω της συνάρτησης παραγωγής. Αυτή η λειτουργία περιγράφει πόσες είσοδοι χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία επιχειρηματικών εξόδων.

Η λειτουργία βραχυχρόνιας παραγωγής ορίζεται ως περίοδος κατά την οποία τουλάχιστον ένας συντελεστής παραγωγής είναι σταθερής προσφοράς. Στο προηγούμενο παράδειγμα κατασκευής, τα υπάρχοντα εργοστάσια και μηχανήματα διατηρούνται σταθερά βραχυπρόθεσμα.

Όταν μια μεταβλητή διατηρείται σταθερή, μπορούν να ρυθμιστούν ελεύθερα και άλλοι συντελεστές εισόδου. Αυτό επιτρέπει άμεσες συγκρίσεις μεταξύ διαφορετικών προβλέψεων για την ίδια επιχείρηση. Όπως συμβαίνει με κάθε άλλο οικονομικό μοντέλο, το μοντέλο πρέπει να κάνει αρκετές αποζημιώσεις για μη ρεαλιστικές συνθήκες προκειμένου να διατηρηθεί η λειτουργικότητα.
Στο μακροπρόθεσμο μοντέλο παραγωγής, όλοι οι παράγοντες παραγωγής μπορούν να αλλάξουν. Μόλις ρυθμιστεί ένας συντελεστής εισόδου, οι οικονομολόγοι μπορούν στη συνέχεια να μετρήσουν την αντίστοιχη αλλαγή στην απόδοση της επιχείρησης. Αυτά τα αποτελέσματα συγκρίνονται μεταξύ τους για να βρουν τις "επιστροφές στην κλίμακα" της επιχείρησης.

Έλλειψη της "πραγματικής σύζευξης"

Η διαφοροποίηση μεταξύ μακροχρόνιας και βραχείας εκτέλεσης των οικονομικών είναι ένα ενοχλητικό παζλ.

Ο οικονομολόγος Robert Solow το ονόμασε "έλλειψη πραγματικής σύζευξης μεταξύ της βραχυπρόθεσμης εικόνας και της μακροχρόνιας εικόνας". Με πραγματική σύζευξη, εννοούσε ότι τα αποτελέσματα διαδοχικών βραχυχρόνιων μοντέλων δεν φαίνεται να συμφωνούν με τα αποτελέσματα των μακροχρόνιων μοντέλων. Ο Solow πρόσθεσε ότι "από τη στιγμή που η μακροπρόθεσμη και η σύντομη πορεία συγχωνεύονται μεταξύ τους, κάποιος αισθάνεται ότι δεν μπορεί να είναι εντελώς ανεξάρτητος."

Σε σύντομο στίγμα, οι επιχειρήσεις παράγουν όποτε η τιμή αγοράς καλύπτει όλα τα μεταβλητά έξοδα (έχουν ήδη καταβληθεί πάγια έξοδα, όπως εγκαταστάσεις και εξοπλισμός). Όλες οι επιχειρήσεις εξακολουθούν να προσπαθούν να παράγουν σε σημεία όπου οι καμπύλες μέσου κόστους και οι καμπύλες οριακού κόστους τέμνουν, αλλά οι μορφές αυτών των καμπυλών είναι πολύ διαφορετικές μεταξύ των μοντέλων, οι οποίες δεν είναι οι μοναδικές δυσκολίες συνδυασμού των δύο μοντέλων. προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις και οι οικονομολόγοι με τις προβλέψεις.