α:

Οι τίτλοι πωλούνται στην κεφαλαιαγορά. Οι πρωτογενείς και οι δευτερογενείς αγορές διαπραγμάτευσης τίτλων έχουν διαφορετικούς σκοπούς. Οι πρωτογενείς αγορές πωλούν τους τίτλους αρχικά και οι δευτερογενείς αγορές επιτρέπουν στους επενδυτές να αγοράζουν, να πωλούν και να διαπραγματεύονται τίτλους μεταξύ τους μετά την πώληση των τίτλων στην πρωτογενή αγορά. Μια πρώτη δημόσια προσφορά, ή IPO, είναι ένα παράδειγμα πρωτογενούς αγοράς. Αυτές οι συναλλαγές παρέχουν την ευκαιρία στους επενδυτές να αγοράσουν τίτλους από την τράπεζα που έκανε την αρχική αναδοχή για το συγκεκριμένο απόθεμα. Κάθε διαπραγμάτευση που συμβαίνει μεταγενέστερα μεταξύ των επενδυτών αποτελεί μέρος της δευτερογενούς αγοράς κινητών αξιών. Όλοι οι τίτλοι της κεφαλαιαγοράς πωλούνται είτε στην πρωτογενή είτε στη δευτερογενή αγορά. Εκτός από τα αποθέματα, πολλά άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα πωλούνται επίσης στην κεφαλαιαγορά, συμπεριλαμβανομένων των προϊόντων ενυπόθηκων δανείων και των ομολόγων.

Οι πρωτογενείς αγορές προσφέρουν αρκετούς τρόπους για τις εταιρείες να αντλούν κεφάλαια. Αυτά περιλαμβάνουν το δημόσιο ζήτημα, την έκδοση δικαιωμάτων, την ιδιωτική τοποθέτηση και την προτιμησιακή κατανομή. Το δημόσιο ζήτημα επιτρέπει στις εταιρείες να προσφέρουν κινητές αξίες απευθείας στο κοινό. Η έκδοση δικαιωμάτων επιτρέπει στις εταιρείες να αντλούν πρόσθετα μετοχικά κεφάλαια μέσω της πρωτογενούς αγοράς, αφού ήδη εισάγουν τίτλους στη δευτερογενή αγορά. Στους σημερινούς επενδυτές προσφέρονται διαβαθμισμένα δικαιώματα με βάση τις μετοχές που κατέχουν σήμερα και άλλοι μπορούν να επενδύσουν εκ νέου σε νέες μετοχές. Η ιδιωτική τοποθέτηση επιτρέπει στις εταιρείες να πωλούν απευθείας σε πιο σημαντικούς επενδυτές, όπως τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου και οι τράπεζες, χωρίς να καθιστούν διαθέσιμες στο κοινό μετοχές. Η προτιμησιακή κατανομή προσφέρει μετοχές για την επιλογή επενδυτών σε ειδική τιμή που δεν είναι διαθέσιμη στο ευρύ κοινό. Τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου, οι τράπεζες και τα αμοιβαία κεφάλαια προσφέρονται συχνά ειδικές ευκαιρίες τιμολόγησης και αγοράς και η προτιμησιακή κατανομή αποτελεί κοινό παράδειγμα.

Οι δευτερογενείς αγορές έχουν επίσης διαφορετικές επιλογές για τους επενδυτές. Αυτές περιλαμβάνουν τις αγορές πλειστηριασμών, τις αγορές αντιπροσώπων, τις εξωχρηματιστηριακές αγορές (OTC) και τους πίνακες ανακοινώσεων εξωχρηματιστηριακών συναλλαγών (OTCBB). Οι αγορές δημοπρασιών είναι πολύ δημόσιες, με τις προσφορές και τις τιμές αγοράς διαθέσιμες για τους επενδυτές να βλέπουν και τους τίτλους που διατίθενται για ανοιχτή αγορά σε μια θέση όπου οι αγοραστές και οι πωλητές συναντώνται από κοινού στο εμπόριο. Οι αγορές των αντιπροσώπων, από την άλλη πλευρά, επιτρέπουν την πραγματοποίηση συναλλαγών με ηλεκτρονικά μέσα χωρίς να συναντώνται όλοι μαζί φυσικά. Οι εξωχρηματιστηριακές αγορές και οι αγορές OTCBB αποτελούν στην πραγματικότητα παραλλαγές των αγορών των αντιπροσώπων, αλλά επιτρέπουν τη διαπραγμάτευση τίτλων οι οποίοι, για έναν ή άλλο λόγο, δεν πωλούνται στις άλλες μεγάλες δευτερογενείς αγορές κινητών αξιών. Για παράδειγμα, ορισμένες από αυτές τις κινητές αξίες έχουν αφαιρεθεί από το Nasdaq ή άλλες αγορές. Οι τίτλοι αυτοί διαπραγματεύονται ιδιωτικά με ηλεκτρονικά μέσα, όπως το Διαδίκτυο, μέσω τηλεφώνου και μέσω τηλεομοιοτυπικών μηχανημάτων.

Μολονότι οι πρωτογενείς και δευτερογενείς αγορές αντιπροσωπεύουν σημαντικό όγκο συναλλαγών κινητών αξιών, υπάρχουν άλλες κεφαλαιαγορές που καλούνται συχνά τρίτες ή τέταρτες αγορές. Αυτές αντιπροσωπεύουν ιδιωτικές συναλλαγές μεταξύ μεγάλων τραπεζών και άλλων σημαντικών επενδυτών και είναι συναλλαγές με υψηλό όγκο πωλήσεων.