α:

Συνήθως, είτε μια επενδυτική τράπεζα είτε μια εμπορική τράπεζα διαρθρώνουν κοινοπρακτικό δάνειο. Ένα κοινοπρακτικό δάνειο παρέχεται από ένα συμβαλλόμενο μέρος δανειστών γνωστό ως συνδικάτο και αποτελεί πηγή χρηματοδότησης για τις εταιρείες. Τα συνυπολογισμένα δάνεια συνήθως διευθετούνται, διαρθρώνονται και διαχειρίζονται από μία ή περισσότερες επενδυτικές ή εμπορικές τράπεζες. Το ίδρυμα που διευκολύνει το δάνειο είναι γνωστό ως ο διευθύνων διευθυντής.

Το μεγαλύτερο μέρος των κοινοπρακτικών δανείων είναι δάνεια κυμαινόμενου επιτοκίου τα οποία επανεκκινούνται τακτικά σε υπαγορευμένο spread σε βασικό επιτόκιο, το οποίο είναι γενικά το βασικό επιτόκιο ή το επιτόκιο LIBOR.

Η διάθεση κοινοπρακτικών δανείων επιτρέπει στις εταιρείες να προσθέσουν σημαντικό κεφάλαιο υπό συνθήκες όπου το επίπεδο κινδύνου καθορίζεται ότι είναι υπερβολικά μεγάλο για έναν μόνο δανειστή να αναλάβει ολόκληρο το δάνειο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η κοινοπρακτική αγορά δανείων ενισχύθηκε στα μέσα της δεκαετίας του '80 με σημαντικά δάνεια εξαγοράς με μόχλευση. Τα κοινοπρακτικά δάνεια δεν έγιναν κοινά στην Ευρώπη πριν από την εισαγωγή του ευρώ το 1999.

Η βασική διάταξη πίσω από τα κοινοπρακτικά δάνεια είναι ότι οι διοργανωτές αναλαμβάνουν τον ρόλο που συνήθως διαδραματίζουν οι επενδυτικές τράπεζες. Αυτοί οι διοργανωτές συγκεντρώνουν κεφάλαια επενδυτών για να βοηθήσουν τους δανειολήπτες που αναζητούν κεφάλαια Για την υπηρεσία αυτή, ο δανειολήπτης πληρώνει τότε τον διακανονιστή ένα τέλος. Όταν η πολυπλοκότητα του δανείου, οι παράγοντες κινδύνου ή και οι δύο αυξάνονται, αυξάνεται επίσης το τέλος που πρέπει να πληρώσει ο οφειλέτης. Για το λόγο αυτό, τα δάνεια που αποδεικνύονται ωφέλιμα είναι εκείνα που παρέχονται σε δανειολήπτες που αξιοποιούν σημαντικά το επιτόκιο.

Ένας οφειλέτης υπόκειται σε μια σειρά τελών πέρα ​​από το βασικό αρχικό τέλος που καταβάλλεται στον διοργανωτή. Εκτός από την πληρωμή τόκων από το δάνειο, ο δανειολήπτης συνήθως πρέπει να πληρώσει ένα προκαταβολικό κόστος, τα τέλη χρήσης όταν χρησιμοποιεί έναν ανακυκλούμενη πιστωτική λογαριασμό όταν η χρήση υπερβαίνει τα προκαθορισμένα επίπεδα και ένα ετήσιο διοικητικό τέλος που πηγαίνει στον διοργανωτή.