α:

Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης, ο οποίος υπαγορεύει ότι η διαθεσιμότητα και η ζήτηση ενός προϊόντος επηρεάζει την τιμή του, παρατηρήθηκε στην αγορά πολύ πριν αναφερθεί σε δημοσιευμένο έργο. Ο φιλόσοφος John Locke πιστώνεται με μία από τις πρώτες περιγραφές αυτής της οικονομικής αρχής στη δημοσίευσή του του 1691 «Μερικές σκέψεις για τις συνέπειες της μείωσης των συμφερόντων και της αύξησης της αξίας των χρημάτων».

Ο Locke δεν χρησιμοποίησε στην πραγματικότητα τον όρο «προσφορά και ζήτηση», ο οποίος εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον τύπο το 1767 στην «Έρευνα για τις Αρχές της Πολιτικής Οικονομίας» του Sir James Steuart. Ο Adam Smith ασχολήθηκε εκτενώς με το θέμα στο επεισόδιο του 1776, «Ο πλούτος των εθνών».

Ο John Locke

Ο Locke αντιμετώπισε την έννοια της προσφοράς και της ζήτησης ως μέρος μιας συζήτησης για τα επιτόκια στην Αγγλία του 17ου αιώνα. Πολλοί έμποροι ήθελαν η κυβέρνηση να μειώσει το ανώτατο όριο επιτοκίων που χρεώνουν οι ιδιωτικοί δανειστές, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να δανείζονται περισσότερα χρήματα και έτσι να αγοράζουν περισσότερα αγαθά. Ο Locke υποστήριξε ότι η οικονομία της ελεύθερης αγοράς θα πρέπει να καθορίζει συντελεστές επειδή η κυβερνητική ρύθμιση θα μπορούσε να έχει απρόβλεπτες συνέπειες. Αν ο κλάδος δανεισμού αφεθεί μόνη της, τα επιτόκια θα ρυθμίζουν τον εαυτό τους, ο Locke έγραψε: «Η τιμή οποιουδήποτε προϊόντος αυξάνεται ή μειώνεται, ανάλογα με τον αριθμό των αγοραστών και των πωλητών».

Όταν ο Steuart έγραψε την πραγματεία του για την πολιτική οικονομία, ένας από τους βασικούς του προβληματισμούς ήταν ο αντίκτυπος της προσφοράς και της ζήτησης στους εργάτες. Ο Steuart σημείωσε ότι όταν τα επίπεδα προσφοράς ήταν υψηλότερα από τη ζήτηση, οι τιμές μειώθηκαν σημαντικά, μειώνοντας τα κέρδη που πραγματοποίησαν οι έμποροι. Όταν οι έμποροι έκαναν λιγότερα χρήματα, δεν μπορούσαν να πληρώσουν τους εργαζόμενους, με αποτέλεσμα την υψηλή ανεργία.

Ο Smith, που συχνά αναφέρεται ως πατέρας της οικονομίας, εξήγησε την έννοια της προσφοράς και της ζήτησης ως «αόρατο χέρι» που φυσικά καθοδηγεί την οικονομία. Ο Smith χαρακτήρισε μια κοινωνία όπου οι αρτοποιοί και οι κρεοπωλεία παρέχουν προϊόντα που τα άτομα χρειάζονται και θέλουν, παρέχοντας μια προσφορά που ικανοποιεί τη ζήτηση και αναπτύσσοντας μια οικονομία που ωφελεί όλους.

Alfred Marshall

Μετά τη δημοσίευση του Smith του 1776, ο τομέας των οικονομικών αναπτύχθηκε γρήγορα. Το 1890, ο Alfred Marshall έγραψε «Αρχές Οικονομίας», όπου εξήγησε πως η προσφορά και η ζήτηση, το κόστος παραγωγής και η ελαστικότητα των τιμών λειτουργούν από κοινού. Ο Marshall ανέπτυξε την καμπύλη προσφοράς και ζήτησης που χρησιμοποιείται ακόμα για να αποδείξει το σημείο στο οποίο η αγορά βρίσκεται σε ισορροπία.

Μία από τις σημαντικότερες συνεισφορές της Μarshall στη μικροοικονομία ήταν η εισαγωγή της έννοιας της ελαστικότητας της ζήτησης ως προς τη ζήτηση, η οποία εξετάζει πώς οι μεταβολές των τιμών επηρεάζουν τη ζήτηση. Θεωρητικά, οι άνθρωποι αγοράζουν λιγότερο από ένα συγκεκριμένο προϊόν αν η τιμή αυξάνεται, αλλά ο Μάρσαλ σημείωσε ότι αυτό δεν ήταν πάντα αλήθεια.Οι τιμές ορισμένων αγαθών μπορούν να αυξηθούν χωρίς να μειωθεί η ζήτηση, πράγμα που σημαίνει ότι οι τιμές τους είναι ανελαστικές. Τα μη ελαστικά προϊόντα τείνουν να περιλαμβάνουν αντικείμενα, όπως φάρμακα, τα οποία οι καταναλωτές θεωρούν ζωτικής σημασίας για την καθημερινή ζωή.