Όταν και για ποιο λόγο πρέπει μια εταιρεία να χρησιμοποιεί το LIFO

Ζωντανή Ροή Hmerhsia Veroias (Ενδέχεται 2024)

Ζωντανή Ροή Hmerhsia Veroias (Ενδέχεται 2024)
Όταν και για ποιο λόγο πρέπει μια εταιρεία να χρησιμοποιεί το LIFO
Anonim

Το LIFO, το οποίο είναι το τελευταίο, πρώτο, είναι ένας αμφιλεγόμενος τρόπος λογιστικής για τον τρόπο πώλησης του αποθέματος. Η μέθοδος απαγορεύεται βάσει των Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης (ΔΠΧΠ), οι οποίοι είναι οι λογιστικοί κανόνες που εφαρμόζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ιαπωνία, τη Ρωσία, τον Καναδά, την Ινδία και πολλές άλλες χώρες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες ακολουθούν τις Γενικώς Αποδεκτές Λογιστικές Αρχές (GAAP), είναι η μόνη χώρα που επιτρέπει στο LIFO. Πότε και γιατί πρέπει μια εταιρεία να χρησιμοποιεί το LIFO;

Σύμφωνα με το LIFO, μια επιχείρηση καταγράφει τα νεότερα προϊόντα και το απόθεμά της ως το πρώτο που πωλήθηκε. Η αντίθετη προσέγγιση ονομάζεται FIFO, η οποία αντιπροσωπεύει το πρώτο-πρώτο, πρώτα έξω. Κάτω από το FIFO, το παλαιότερο απόθεμα καταγράφεται ως το πρώτο που πωλήθηκε. Και στις δύο περιπτώσεις, η επιχείρηση μπορεί να μην πωλεί κυριολεκτικά το νεότερο ή παλαιότερο απόθεμα, αλλά χρησιμοποιεί αυτή την υπόθεση για σκοπούς λογιστικής κοστολόγησης. Εάν το κόστος αγοράς του αποθέματος ήταν το ίδιο κάθε χρόνο, δεν θα είχε σημασία αν μια επιχείρηση χρησιμοποίησε LIFO ή FIFO. Αλλά το κόστος αλλάζει. Για πολλά προϊόντα, το κόστος αυξάνεται κάθε χρόνο. Οι επιχειρήσεις που πωλούν τα προϊόντα αυτά επωφελούνται από τη χρήση του LIFO.

Οι αντίπαλοι του LIFO λένε ότι παραμορφώνουν τα στοιχεία αποθεμάτων στον ισολογισμό σε περιόδους πληθωρισμού. Ισχυρίζονται επίσης ότι το LIFO δίνει στους χρήστες του μια άδικη "φορολογική διακοπή" καθώς μπορεί να μειώσει το καθαρό εισόδημα και, στη συνέχεια, τους φόρους που αντιμετωπίζει μια επιχείρηση. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο οι επιχειρήσεις είναι όπως το LIFO. Χρησιμοποιώντας το LIFO όταν οι τιμές αυξάνονται, οι επιχειρήσεις μπορούν να ταιριάξουν καλύτερα τα έσοδά τους με το τελευταίο κόστος τους, εκτός από τους φόρους που διαφορετικά θα είχαν συσσωρευτεί με άλλες μορφές λογιστικής κοστολόγησης και θα αναλάμβαναν λιγότερες μειώσεις απογραφής.

Εταιρείες που επωφελούνται από το LIFO

Σχεδόν κάθε κλάδος που αντιμετωπίζει αυξανόμενο κόστος μπορεί να κάνει λόγο για τη χρήση του κόστους LIFO. Για παράδειγμα, το 90% των σούπερ μάρκετ και η πλειοψηφία των καταστημάτων φαρμάκων χρησιμοποιούν το LIFO, καθώς σχεδόν κάθε αγαθό που φέρνουν γνώρισε πληθωρισμό. Επιπλέον, τα καταστήματα ευκολίας, ειδικά εκείνα που φέρουν καύσιμα και καπνό, είναι επίσης καλοί υποψήφιοι LIFO καθώς το κόστος αυτών των προϊόντων έχει αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου. Ορισμένες βιομηχανίες, όπως τα ορυχεία και τα ξυλεία, προτιμούν επίσης να χρησιμοποιούν το LIFO καθώς στοιβάζουν το βαρύ τους απόθεμα σε πασσάλους και τείνουν να πωλούν πρώτα το νεότερο απόθεμα (στην κορυφή του σωρού).

Για τις προαναφερθείσες εταιρείες, η χρήση του LIFO τους επιτρέπει να ταιριάζουν καλύτερα τα έσοδά τους με το τελευταίο κόστος τους, καθώς και να εισπράττουν φόρο στον πληθωρισμό. Ας ρίξουμε μια ματιά σε μια υποθετική εταιρεία που ονομάζεται One Cup, Inc. Αγοράζει κούπες καφέ από χονδρεμπόρους και τις πουλάει στο Διαδίκτυο. Θα δούμε πώς το κόστος του One Cup για τα αγαθά που πωλείται (COGS) διαφέρει όταν χρησιμοποιεί το LIFO έναντι του όταν χρησιμοποιεί το FIFO.Σε ένα σενάριο, η τιμή των κουνουπιών χονδρικής αυξάνεται από το 2011 έως το 2014. Στο δεύτερο σενάριο, οι τιμές μειώνονται μεταξύ 2011 και 2014.

Έτος

Αριθμός κούπες που αγοράστηκαν από τον χονδρέμπορο

Κόστος ανά κούπα > Συνολικό κόστος

2011

100

$ 1. 00

$ 100

2012

100

$ 1. 05

$ 105

2013

100

$ 1. 10

$ 110

2014

100

$ 1. 15

$ 115

ΤΙΜΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Έτος αγοράς

$ 1. 00

$ 100

2012

100

$ 0. 95

$ 95

2013

100

$ 0. 90

$ 90

2014

100

$ 0. 85

$ 85

Το 2015, το One Cup πωλεί 250 κούπες στο Διαδίκτυο. Σύμφωνα με το LIFO, το κόστος των πωληθέντων αγαθών = το συνολικό κόστος των 100 κούπες που αγοράστηκαν από τον χονδρέμπορο το 2014 + το κόστος των 100 κούπες που αγοράστηκαν το 2013 + το κόστος των 50 από τις 100 κούπες που αγοράστηκαν το 2012. Σύμφωνα με το FIFO, = το συνολικό κόστος 100 κούπες που αγοράστηκαν το 2011 + κόστος 100 κούπες που αγοράστηκαν το 2012 + κόστος 50 από τα 100 κούπες που αγοράστηκαν το 2013. Στον επόμενο πίνακα θα δούμε πώς αλλάζει το κόστος των αγαθών που πωλούνται στα πλαίσια του LIFO και του FIFO ανάλογα με το εάν οι τιμές χονδρικής πώλησης αυξάνονται ή μειώνονται.

Κόστος του καλού που πωλήθηκε κατά τις αυξανόμενες τιμές και τις τιμές πτώσης ανάλογα με τη λογιστική μέθοδο

ΤΙΜΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ

ΠΕΚΙΝΕΣ ΤΙΜΕΣ

FIFO

260 $

240 $

LIFO

277 $. 5

$ 222. 5

Όπως μπορείτε να δείτε, σε περιόδους πληθωρισμού, το κόστος των αγαθών που πωλούνται είναι υψηλότερο στο LIFO από το FIFO. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα τελευταία αγαθά που αγόρασαν πωλούνται πρώτα: 100 μονάδες από το 2014, 100 μονάδες από το 2013 και 50 μονάδες από το 2012. Σύμφωνα με το FIFO, 100 μονάδες από το 2011, 100 μονάδες από το 2012 και 50 μονάδες από τις τιμές του 2013 συνδυάζονται η παραγγελία 250 μονάδων. Κάτω από την πτώση των τιμών, το αντίστροφο ισχύει: το κόστος του πωληθέντος προϊόντος είναι χαμηλότερο στο LIFO και υψηλότερο στο FIFO. Συνεπώς, σε περιόδους πληθωρισμού, το κόστος του αγαθού που πωλείται στο πλαίσιο του LIFO αντιπροσωπεύει καλύτερα το πραγματικό κόστος για την αντικατάσταση του αποθέματος. Αυτό συμμορφώνεται με αυτό που ονομάζεται αρχή αντιστοίχησης της λογιστικής σε δεδουλευμένη βάση.

Χαμηλότερο φορολογικό νομοσχέδιο υπό τον πληθωρισμό

Όπως φαίνεται παραπάνω, το υψηλότερο κόστος του αγαθού που πωλείται στο πλαίσιο του LIFO μειώνει τα καθαρά κέρδη και, στη συνέχεια, δημιουργεί χαμηλότερο φόρο για το One Cup. Αυτό είναι το κύριο σημείο της διαμάχης γύρω από το LIFO: οι αντίπαλοι υποστηρίζουν ότι το LIFO χορηγεί αθέμιτες φορολογικές διακοπές στις επιχειρήσεις κατά τις τιμές των τιμών του πληθωρισμού. Οι υποστηρικτές αντιτίθενται ότι αυτή η φορολογική αποταμίευση επανεπενδύεται από την επιχείρηση και δεν έχει καμία πραγματική συνέπεια στην οικονομία. Επιπλέον, οι υποστηρικτές αντιτίθενται ότι ο φόρος που εισπράττεται από την επιχείρηση όταν λειτουργεί υπό FIFO είναι ένας αθέμιτος φόρος λόγω πληθωρισμού.

Μικρότερες καταγραφές αποθέματος

Ένας τελευταίος λόγος για τη χρήση του LIFO μέσω του FIFO είναι ότι υπάρχουν λιγότερες απογραφές στο LIFO κατά τον πληθωρισμό. Μια απομείωση της αξίας αποθεμάτων εμφανίζεται όταν το αποθεματικό θεωρείται ότι έχει μειωθεί σε τιμή χαμηλότερη από τη λογιστική του αξία. Οι Γενικά Αποδεκτές Λογιστικές Αρχές (GAAP) ορίζουν τα λογιστικά ποσά αποθεμάτων ως το χαμηλότερο από το κόστος ή την αγορά.

Η αγορά περιορίζεται μεταξύ ανώτερου και κατώτατου ορίου: η καθαρή ρευστοποιήσιμη αξία (η τιμή πώλησης μείον τα λογικά κόστη ολοκλήρωσης και πωλήσεων) και η καθαρή ρευστοποιήσιμη αξία μείον τα κανονικά περιθώρια κέρδους. Σε πληθωριστικές συνθήκες, η λογιστική αξία των αποθεμάτων σε έναν ισολογισμό αντικατοπτρίζει ήδη το παλαιότερο κόστος μεταφοράς και είναι οι πιο συντηρητικές τιμές απογραφής. Ως εκ τούτου, στο πλαίσιο του LIFO, οι μειώσεις αποθεμάτων είναι συνήθως περιττές και σπάνια αναλαμβάνονται.

Επιπλέον, καθώς οι αποσβέσεις μπορούν να μειώσουν την κερδοφορία (αυξάνοντας το κόστος των πωληθέντων αγαθών) και τα περιουσιακά στοιχεία (μείωση αποθεμάτων), η φερεγγυότητα, η αποδοτικότητα και οι αναλογίες ρευστότητας μπορούν να επηρεαστούν αρνητικά. Το GAAP απαγορεύει την αντιστροφή των μειώσεων. Επομένως, οι επιχειρήσεις που υποβάλλουν εκθέσεις σύμφωνα με τα Γενικά Λογιστικά Πρότυπα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι μειώσεις είναι απολύτως απαραίτητες επειδή έχουν μόνιμες συνέπειες.

Η κατώτατη γραμμή

Σε περιόδους αυξανόμενων τιμών, οι εταιρείες μπορεί να θεωρήσουν ωφέλιμη τη χρήση του κόστους LIFO μέσω του FIFO. Στο πλαίσιο του LIFO, κάθε φορά που αυξάνονται οι τιμές, οι επιχειρήσεις μπορούν να εξοικονομήσουν φόρους και να ταιριάξουν καλύτερα τα έσοδά τους με τις τελευταίες δαπάνες τους. Επιπλέον, οι βιομηχανίες με υψηλό κίνδυνο απαξίωσης αποθεμάτων μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη λογιστική LIFO για να περιορίσουν ή να μην προβούν σε καταγραφές απογραφών.