Όταν η γεωγραφική διαφοροποίηση αποτυγχάνει να δώσει στο χαρτοφυλάκιό σας το δίχτυ ασφαλείας που ελπίζατε, πώς δημιουργείτε ένα χαρτοφυλάκιο που εξακολουθεί να παρέχει ασφάλεια έτσι ώστε όλες οι σας εκμεταλλεύσεις να μην αυξάνονται ή να πέφτουν από κοινού; Αυτό δεν είναι ένα εύκολο κατόρθωμα και με πολλούς επενδυτές που αντιμετωπίζουν αυξανόμενες υποχρεώσεις και δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι βρίσκονται σε όπλα για το πώς να αποκτήσουν υψηλότερο alpha με μειωμένο κίνδυνο. Οι υψηλότερες προσαρμοσμένες στις επικινδυνότητες αποδόσεις που επιτεύχθηκαν αν και γεωγραφικά διαφοροποιούν ένα χαρτοφυλάκιο φαίνεται να είναι πιο δύσκολο να έρθουν κοντά. Όπως αναφέρει ο Thomas Friedman στο βιβλίο του «Ο κόσμος είναι επίπεδης» (2005), φαίνεται ότι η παγκοσμιοποίηση των οικονομιών του κόσμου καθιστά ολοένα και περισσότερο την έννοια της γεωγραφικής διαφοροποίησης ως μειωτήρα κινδύνου άκυρη. Αλλά αυτό συμβαίνει πραγματικά;

Το επιχείρημα ότι η δημιουργία του παγκόσμιου ιστού έχει συρρικνωθεί στον κόσμο μπορεί ή όχι να μην είναι αληθινό στις αποδόσεις της χρηματιστηριακής αγοράς. Η συσχέτιση των αποδόσεων για το S & P 500 ως υποκατάστατο για την αμερικανική οικονομία και το MSCI World ex US, ως υποκατάστατο για τις διεθνείς αγορές, θα πρέπει να αποτελεί ένδειξη για την εγκυρότητα της γεωγραφικής διαφοροποίησης ως τρόπο μείωσης των κινδύνων σε ένα χαρτοφυλάκιο. Εάν αυτή η συσχέτιση είναι υψηλή, ποιες άλλες δυνατότητες μπορούν να διερευνήσουν οι επενδυτές για να επιτύχουν μεγαλύτερη σταθερότητα στις αποδόσεις των χαρτοφυλακίων; (Ιστορικά, η διεθνής επένδυση έχει αποδώσει καλά για τους επενδυτές, αλλά αυτό δεν μπορεί πλέον να συμβαίνει.) Η Διεθνής Επένδυση Διαφοροποίηση Προσφοράς Αληθινά;

)

Οι αμερικανικές και διεθνείς αγορές οι χρηματοοικονομικοί προγραμματιστές έχουν κάνει ανεπιφύλακτα το εύλογο επιχείρημα ότι ο καλύτερος τρόπος για τη μείωση του κινδύνου σε ένα χαρτοφυλάκιο είναι η διαφοροποίηση και ένας από τους ευκολότερους τρόπους διαφοροποίησης σε ένα απόθεμα χαρτοφυλακίου είναι να επενδύσει σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές. Η ιδέα υπήρξε ότι η οικονομία της κάθε χώρας, ενώ αλληλεπιδρά με άλλους στην περιφέρεια, βασίζεται στην τοπική επιχείρηση και την πολιτική και ως εκ τούτου έχει ανεξάρτητη επιτυχία ή αποτυχία. Ωστόσο, ιστορικά έχουμε περιπτώσεις όπου η σκέψη αυτή απέτυχε, όπως η Ασιατική Κρίση το 1997, η συντριβή στη Μαύρη Δευτέρα το 1987 ή η πιο γνωστή Μεγάλη Ύφεση στα τέλη της δεκαετίας του 1920 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1930.

Πιο πρόσφατα, η μεγάλη ύφεση παρουσίασε επίσης διεθνή επιβράδυνση στον παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό τομέα καθώς οι τιμές των μετοχών πέρα ​​από όλα τα σύνορα υπέστησαν. Η διατήρηση αυτών των γεγονότων μεμονωμένα και η σκέψη τους για ανωμαλίες οδήγησε στο συνεχές επιχείρημα για τη γεωγραφική διαφοροποίηση ως παράγοντα μείωσης του κινδύνου. Ωστόσο, η ευρεία χρήση του διαδικτύου έχει συρρικνωθεί στον κόσμο και δημιούργησε περισσότερο μια παγκόσμια αγορά αντί για συγκεκριμένες αγορές ανά χώρα. Έτσι, το ερώτημα διερωτάται: Η γεωγραφική διαφοροποίηση εξακολουθεί να παρέχει την απαραίτητη διασπορά των αποδόσεων που απαιτούνται για τη μείωση του κινδύνου;

Το πρόχειρο γράφημα εξετάζει τις αποδόσεις των δεικτών S & P 500 (πληρεξούσιο του Ηνωμένου Βασιλείου) και MSCI World ex US (διεθνείς πληρεξούσιοι), παρέχοντας πληροφορίες σχετικά με αυτήν την ερώτηση.

Εικόνα 1: Η.Π.Α. Διεθνής

Πηγή: Merrill Lynch Συμβουλευτικές Υπηρεσίες Ομάδα Παρακολούθησης Απρίλιος 2010

Όπως μπορείτε να δείτε, οι αποδόσεις του S & P 500 και του MSCI World ex US έχουν υψηλή συσχέτιση. Κάποιοι μπορεί να υποστηρίζουν ότι το χρονοδιάγραμμα δεν είναι αρκετό καιρό, αλλά η εισαγωγή και η υιοθέτηση του διαδικτύου λειτουργούσε ως καταλύτης που δημιουργεί οικονομικές ευκαιρίες σε χώρες που προστατεύονταν από γεωγραφικά εμπόδια. Επομένως, αυτό το χρονικό πλαίσιο φαίνεται το καταλληλότερο πληρεξούσιο για το μέλλον. Το γράφημα δείχνει σαφώς ότι η γεωγραφική διαφοροποίηση αποτυγχάνει, έτσι τι άλλοι τρόποι μπορούν οι επενδυτές να διαφοροποιήσουν τον κίνδυνο;

Στρατηγικές εναλλακτικής διαφοροποίησης Η γεωγραφική διαφοροποίηση δεν είναι η μόνη διαθέσιμη στρατηγική για τη μείωση του κινδύνου σε ένα χαρτοφυλάκιο. Οι διαφορετικοί τύποι επενδύσεων, όπως το μικρό καπάκι έναντι του μεγάλου κεφαλαίου που επενδύει ή χρησιμοποιεί στρατηγική ανάπτυξης έναντι στρατηγικής αξίας, μπορεί να προσφέρει περαιτέρω μείωση του κινδύνου του χαρτοφυλακίου. Υπάρχουν όμως πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα και στις δύο αυτές επιλογές.

Παρά το γεγονός ότι μεταξύ των ετών 2005-2009 οι αποδόσεις ακολουθούν το ίδιο μοτίβο, πριν από αυτό, συγκεκριμένα από το 1998-2002, υπάρχει μεγάλη διαφορά στο μοτίβο επιστροφής. Παραδείγματα αυτού είναι το 2001, όταν το S & P 500 (μεγάλα καπάκια) μειώθηκε σχεδόν κατά 12%, ενώ το S & P 600 (μικρά καπάκια) αυξήθηκε πάνω από 6%. Επειδή οι εταιρείες διαφόρων μεγεθών τείνουν να έχουν διαφορετικές επιδόσεις ανάλογα με το οικονομικό περιβάλλον, ένας συνδυασμός στρατηγικών θα πρέπει να βοηθήσει στη διαδικασία διαφοροποίησης. Ωστόσο, όταν σημειώθηκαν σημαντικές οικονομικές καταστροφές όπως αυτές που παρατηρήθηκαν κατά την περίοδο 2007-2009, οι επιπτώσεις της στρατηγικής είναι περιορισμένες.

Εικόνα 3: Ανάπτυξη Vs. Αξία

Πηγή: Merril Lynch Advisory Services Group Monitor Απρίλιος 2010

Οι αποδόσεις των αποθεμάτων ανάπτυξης και αξίας είναι μακράν οι πιο ανόμοιες από τα παραδείγματα που παρουσιάζονται, ένα καλό σημάδι για τη διαφοροποίηση του κινδύνου χαρτοφυλακίου. Η διαπίστωση αυτή, όμως, δεν είναι χωρίς τους απατεώνες. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η επίτευξη χαρτοφυλακίου ανάπτυξης ή αξίας είναι πολύ δύσκολη με την πάροδο του χρόνου, επειδή πολλά από τα αποθέματα που αποτελούν αυτά τα χαρτοφυλάκια κινούνται από το να είναι τα αποθέματα ανάπτυξης σε αξία και το αντίστροφο, οδηγώντας σε μια δύσκολη στρατηγική.

Σχήμα 4: Αποθέματα Vs.

Η θεωρία ότι τα αποθέματα και τα ομόλογα ενεργούν με αντίθετους τρόπους αποδεικνύεται τα περισσότερα χρόνια όπως παρατίθεται στο παραπάνω γράφημα. Η διαφοροποίηση του κινδύνου με την επένδυση σε διαφορετικούς τύπους τίτλων φαίνεται να είναι η πιο πιθανή διαδρομή. Ακολουθώντας αυτόν τον τύπο στρατηγικής, ένα χαρτοφυλάκιο θα επιτύχει μείωση του κινδύνου. Ωστόσο, παράλληλα με τον μειωμένο κίνδυνο, υπάρχει επίσης ένα φαινόμενο σίγασης στις επιστροφές. Με άλλα λόγια, εφαρμόζοντας αυτή τη στρατηγική, οι επενδυτές αγοράζουν κάποια προστασία, αλλά επίσης μειώνουν το δυναμικό ανοδικών τάσεων.

Οι παραπάνω στρατηγικές δεν είναι οι μόνες διαθέσιμες για τους επενδυτές που αναζητούν διαφοροποίηση.Η μείωση του ειδικού κινδύνου των αποθεμάτων μπορεί να επιτευχθεί με επενδύσεις σε διάφορους τομείς, ιδιαίτερα εκείνους που έχουν πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά όπως επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και τεχνολογίας ή χρησιμοποιώντας παράγωγα όπως επιλογές αντιστάθμισης κινδύνου. (

)

Συμπέρασμα Ο κίνδυνος του χαρτοφυλακίου είναι ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα για το γεγονός ότι το χαρτοφυλάκιο κινδύνου είναι ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα επενδυτές και η εύρεση ενός τρόπου μείωσης αυτού του κινδύνου είναι ύψιστης προτεραιότητας. Αυτός ο τύπος στρατηγικής ίσως να μην προσφέρει τις καλύτερες αποδόσεις σε ένα χρόνο, αλλά ποτέ δεν έδωσε το χειρότερο. Έτσι, όταν οι επενδυτές επιθυμούν να διαφοροποιηθούν και η γεωγραφική διαφοροποίηση αποτύχει, η αξιοποίηση άλλων στρατηγικών, όπως η επένδυση σε μια σειρά κεφαλαιοποιήσεων, στυλ ή τίτλων, θα πρέπει να αποπληρωθεί μακροπρόθεσμα. (Για περισσότερες εκπαιδευτικό υλικό σχετικά με τη διαφοροποίηση, ελέγξτε 5 Συμβουλές για τη Διαφοροποίηση του Χαρτοφυλακίου σας

.