α:

Σύμφωνα με τη λογιστική των δεδουλευμένων εσόδων, τα έσοδα και τα έξοδα υπολογίζονται όταν κερδίζονται. Αυτό διαφέρει από τη λογιστική βάση των ταμειακών διαθεσίμων, όπου εμφανίζονται όποτε εισρέουν ρευστά διαθέσιμα στην επιχείρηση. Οι περισσότεροι λογιστές θεωρούν τη μέθοδο λογιστικής σε δεδουλευμένη βάση ως καλύτερη μέτρηση της κερδοφορίας για τους σκοπούς της κατάστασης λογαριασμού αποτελεσμάτων.

Η πλειοψηφία των εταιρειών χρησιμοποιεί τη λογιστική σε δεδουλευμένη βάση ως την τυπική λογιστική πρακτική, παρόλο που είναι πιο περίπλοκη και υποκειμενική από την ταμειακή λογιστική. Οι περισσότερες εταιρείες έχουν ορισμένες μορφές πληρωτέων καθυστερημένων λογαριασμών και εισπρακτέους λογαριασμούς, όπως πωλήσεις με πίστωση ή έργα που παράγουν ροές εσόδων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτά τα γεγονότα έχουν πραγματικό αντίκτυπο στις λειτουργίες της επιχείρησης, ακόμη και αν δεν εισπράττονται άμεσα μετρητά.

Για παράδειγμα, μια εταιρεία που πωλεί ένα κομμάτι επίπλων σε πίστωση καταγράφει την πώληση αμέσως, όχι μετά την τελική παραλαβή όλων των πληρωμών. Όταν έχουν ληφθεί πληρωμές πριν από την παροχή υπηρεσίας ή όταν ένα αγαθό έχει πράγματι πραγματοποιηθεί και παραδοθεί, η μέθοδος λογιστικής σε δεδουλευμένη βάση αντιμετωπίζει το γεγονός ως υποχρέωση. Η εταιρεία αναγνωρίζει τα έσοδα με τον παραδοσιακό τρόπο μόνο όταν έχει εισπραχθεί πλήρης πληρωμή.

Σχεδόν πάντοτε, η λογιστική σε δεδουλευμένη βάση αντιμετωπίζει την αναγνώριση εξόδων βάσει της αναγνώρισης των σχετικών εσόδων. Αυτό είναι γνωστό ως αρχή αντιστοίχισης. Αυτή η αρχή, όπως υπαγορεύεται από τις γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές (GAAP), ισχύει τόσο για την πώληση αγαθών όσο και για την παροχή επαγγελματικών υπηρεσιών. Χωρίς αυτό, οι οικονομικές καταστάσεις θα αποκάλυψαν πολύ λίγες χρήσιμες πληροφορίες επειδή οι αναγνώστες δεν θα είχαν ακριβή εκτίμηση των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων.

Όποτε μια συναλλαγή καταγράφεται κατά τη διάρκεια μίας λογιστικής περιόδου, αλλά τα έσοδα μετρητών δεν εισπράττονται μέχρι την επόμενη λογιστική περίοδο, οι λογιστές τη λένε ως δεδουλευμένα έσοδα. Ομοίως, οι δεδουλευμένες δαπάνες σχετίζονται με τις δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια μιας περιόδου, αλλά καταβλήθηκαν σε άλλη. Η βάση λογιστικής σε δεδουλευμένη βάση είναι υποχρεωτική για κάθε επιχείρηση που διατηρεί απογραφή. Για όσους διαθέτουν πωλήσεις κάτω των 10 εκατομμυρίων δολαρίων, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια υβριδική μέθοδος δεδουλευμένης λογιστικής και ταμειακής λογιστικής, εφόσον η μέθοδος δεδουλευμένης χρήσης χρησιμοποιείται για πωλήσεις, αγορές και αποθέματα.

Επιχειρηματικό λογισμικό, όπως το QuickBooks, έχει γίνει εξαιρετικά δημοφιλές για επιχειρήσεις και ιδιώτες. Ενώ πολλοί παράγουν τόσο ταμειακές όσο και δεδουλευμένες εκθέσεις βάσης, η προεπιλεγμένη ρύθμιση είναι σχεδόν πάντοτε δεδουλευμένη.

Παρόλο που η μέθοδος απόκτησης δείχνει με μεγαλύτερη ακρίβεια τα εισοδήματα των επιχειρήσεων, καθιστά επίσης πιο δύσκολο να γνωρίζουμε πόσα μετρητά είναι πραγματικά διαθέσιμα.Οι επιχειρήσεις που δεν παρακολουθούν προσεκτικά τις ταμειακές τους ροές ξεχωριστά από τη λογιστική τους σε δεδουλευμένη βάση θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα ταμειακών ροών. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για εκείνες τις επιχειρήσεις που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τους πιστωτικούς λογαριασμούς και τις καθυστερημένες πληρωμές από τους πελάτες τους.