α:

Η λογιστική σε δεδουλευμένη βάση περιλαμβάνει τη δήλωση εσόδων και εξόδων, όπως συμβαίνει, όχι απαραίτητα όταν εισπράττονται ή καταβάλλονται μετρητά. Αντίθετα, τα συστήματα ταμειακής λογιστικής δεν αναφέρουν κανένα εισόδημα ή έξοδα, μέχρι να αλλάξουν τα χρήματα τα μετρητά. Σε γενικές γραμμές, οι περισσότερες επιχειρήσεις χρησιμοποιούν τη λογιστική σε δεδουλευμένη βάση, ενώ τα άτομα και οι μικρές επιχειρήσεις χρησιμοποιούν τη μέθοδο των μετρητών. Το IRS δηλώνει ότι οι υποψήφιοι φορολογούμενοι μικρών επιχειρήσεων μπορούν να επιλέξουν είτε μέθοδο, αλλά πρέπει να ακολουθήσουν την επιλεγμένη μέθοδο. Η επιλεγμένη μέθοδος πρέπει επίσης να αντικατοπτρίζει με ακρίβεια τις επιχειρηματικές λειτουργίες.

Η λογιστική σε δεδουλευμένη βάση βασίζεται στην ιδέα της αντιστοίχισης των εσόδων με τα έξοδα. Στην επιχείρηση, πολλές φορές συμβαίνουν ταυτόχρονα, αλλά η συναλλαγή μετρητών δεν ολοκληρώνεται πάντα αμέσως. Οι επιχειρήσεις με απογραφές απαιτούν σχεδόν πάντοτε τη χρήση της μεθόδου λογιστικής σε δεδουλευμένη βάση και είναι ένα καλό παράδειγμα για να καταδειχθεί πώς λειτουργεί. Η επιχείρηση επωμίζεται το κόστος αποθεματοποίησης αποθεμάτων και μπορεί επίσης να έχει πωλήσεις για το μήνα για να ταιριάζει με το κόστος. Εάν η επιχείρηση πραγματοποιεί πωλήσεις με πίστωση, ωστόσο, η πληρωμή δεν μπορεί να ληφθεί κατά την ίδια λογιστική περίοδο. Στην πραγματικότητα, οι αγορές πιστώσεων αποτελούν έναν από τους πολυάριθμους παράγοντες που συμβάλλουν στην τόσο πολύπλοκη λειτουργία των επιχειρήσεων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υιοθετήθηκε η μέθοδος απόκτησης.

Με τις παγκόσμιες λειτουργίες και την αυξανόμενη πολυπλοκότητα των επιχειρήσεων, η λογιστική σε δεδουλευμένη βάση συμβάλλει στην εμφάνιση μιας ακριβούς, τρέχουσας εικόνας οποιασδήποτε επιχείρησης. Εάν χρησιμοποιείται ταμειακή λογιστική, οι επιχειρήσεις, όπως τα καταστήματα επίπλων, που πωλούν με πίστωση συχνά δεν είναι σε θέση να αναφέρουν τις πωλήσεις μέχρι να συγκεντρωθούν όλοι οι πόροι, όταν, στην πραγματικότητα, πραγματοποιήθηκε η πώληση και λογικά αναμένεται να καταβληθεί σε μελλοντικό ημερομηνία. Είναι πιο λογικό για την επιχείρηση να συγκεντρώνει την πώληση και το κόστος των αγαθών που πωλούνται όταν τα έπιπλα φεύγουν από το κατάστημα.