α:

Η επιρροή της κυβέρνησης στις μη μισθολογικές παροχές σε εργαζόμενους, που ονομάζεται επίσης "περιθωριακά οφέλη", προέρχεται, σε μεγάλο βαθμό, από τον φορολογικό κώδικα. Η υπηρεσία εσωτερικών εσόδων (IRS) εκδίδει δημοσιεύσεις σχετικά με τη φορολογική μεταχείριση ορισμένων μη μισθολογικών παροχών σε εργαζόμενους, πολλές εκ των οποίων εκπίπτουν από τον εργοδότη. Ορισμένες παροχές, όπως η ασφάλιση κατά της ανεργίας, απαιτούνται από το νόμο.

Ιστορικά, πολλά περιθώρια κέρδους ήταν το ακούσιο αποτέλεσμα της κυβερνητικής ρύθμισης. Για παράδειγμα, οι κανονισμοί κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου κατέστησαν παράνομο για πολλές επιχειρήσεις να αυξήσουν τους μισθούς των εργαζομένων τους. Αυτό σήμαινε ότι οι επιχειρήσεις έπρεπε να βρουν εναλλακτικά μέσα προσέλκυσης και διατήρησης εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού. Το πέτυχαν αυτό με την προσφορά τύπων μη μισθολογικής αποζημίωσης που προηγουμένως δεν υπήρχαν ή που ήταν πολύ ασυνήθιστο.

Υποχρεωτικά οφέλη, τα οποία απαιτούνται από το νόμο, περιλαμβάνουν Medicaid, Medicare, συνταξιοδότηση και αναπηρία από το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, Συμπληρωματικό εισόδημα ασφάλειας (SSI), αποζημίωση εργαζομένων και ασφάλιση ανεργίας. Ορισμένοι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι οι κανονισμοί που απαιτούν αυτά τα οφέλη δεν βοηθούν στην πραγματικότητα τους εργαζόμενους, δεδομένου ότι οι εργοδότες ενδέχεται να μειώσουν μόνο τους μισθούς των εργαζομένων τους για να πληρώσουν γι 'αυτούς.

Οι πιο ελεγχόμενοι τύποι προαιρετικών παροχών είναι τα προγράμματα ασφάλισης υγείας και συνταξιοδότησης. Οι εργοδότες και οι πάροχοι σχεδίου οφείλουν να παρέχουν ένα ελάχιστο επίπεδο πληροφόρησης και προστασίας για τους υπαλλήλους τους για κάθε τέτοιο σχέδιο. Αυτά τα σχέδια υπόκεινται επίσης σε κανονισμούς και προσόντα του IRS ή μπορεί να έχουν προαιρετικούς κανονισμούς που συνδέονται με φορολογικά ή φορολογικά απαλλακτικά κίνητρα.

Όχι όλα τα είδη εταιρειών ρυθμίζονται εξίσου. Οι μεγάλες εταιρείες συχνά διαφοροποιούνται από τις μικρές επιχειρήσεις ή τις ατομικές επιχειρήσεις ως προς τους τύπους απαιτήσεων που επιβάλλονται για τυχόν φορολογικά οφέλη. Το κανονιστικό περιβάλλον γύρω από τα περιθώρια ωφελημάτων αλλάζει συχνά. Μια αξιοσημείωτη αλλαγή ήρθε το 2010 από την ACA (Affordable Care Act), η οποία δημιούργησε πλήθος νέων κανονισμών για την ασφάλιση υγείας για τους παρόχους, τους εργοδότες και τους ιδιώτες.