α:

Οποιαδήποτε εταιρεία που ασκεί σημαντική δραστηριότητα σε ξένες χώρες και επομένως υπόκειται σε συναλλαγματικό κίνδυνο, ενδέχεται να επωφεληθεί από την αναφορά αποτελεσμάτων χρησιμοποιώντας σταθερά νομισματικά στοιχεία. Η πιθανότητα μιας επιχείρησης να επωφελείται από τη χρήση σταθερών αριθμών συναλλάγματος αυξάνεται εάν η εταιρεία κάνει πολλές συναλλαγές με μια χώρα με νόμισμα που εκτιμάται όλο και υψηλότερα αντίστοιχα στο νόμισμα της χώρας καταγωγής της εταιρείας. Η χρήση σταθερών αριθμών νομισμάτων είναι επίσης ιδιαίτερα χρήσιμο όταν οι συναλλαγματικές ισοτιμίες είναι πιο ασταθείς.

AD:

Προσαρμογές για τις μεταβολές των συναλλαγματικών ισοτιμιών

Η χρήση σταθερών υπολογισμών νομισμάτων είναι ένας τρόπος για μια επιχείρηση να παρουσιάζει τις οικονομικές επιδόσεις της χωρίς τις διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Ένα κοινό μέσο για να γίνει αυτό είναι να αναφερθούν οι οικονομικές επιδόσεις και η κερδοφορία χρησιμοποιώντας τις συναλλαγματικές ισοτιμίες που υπήρχαν στην αρχή της εταιρικής χρήσης. Εναλλακτικά, μια εταιρεία μπορεί απλώς να αναφέρει όλες τις πωλήσεις που εκφράζονται στο νόμισμα της χώρας όπου πραγματοποιήθηκαν οι πωλήσεις ή στο νόμισμα της χώρας προέλευσής της, χωρίς αναφορά στις συναλλαγματικές ισοτιμίες.

Εάν μια επιχείρηση κάνει μεγάλες επιχειρηματικές δραστηριότητες σε πολλές διαφορετικές χώρες, η χρήση των σταθερών αριθμών συναλλάγματος μπορεί να μην αντικατοπτρίζει την προσπάθεια προσαρμογής των οικονομικών της καταστάσεων ώστε να βελτιωθεί η απόδοση της εταιρείας. Αντίθετα, μπορεί να προκύψει απλώς ότι η εταιρεία προσπαθεί να απλοποιήσει την αναφορά της. Ορισμένοι αναλυτές αμφισβητούν την εγκυρότητα της χρήσης σταθερών νομισματικών στοιχείων, αλλά το γεγονός είναι ότι, καθώς οι συναλλαγματικές ισοτιμίες μεταβάλλονται διαρκώς, δεν υπάρχει επιλογή συναλλαγματικών ισοτιμιών που να είναι απόλυτα ακριβής.

AD:

Η χρήση σταθερών αριθμών νομισμάτων δεν εξουδετερώνει πλήρως την επίδραση των μεταβολών των επιτοκίων από την οικονομική πληροφόρηση μιας εταιρείας. Η χρήση σταθερών νομισμάτων αποτελεί απλώς μέσο εξομάλυνσης των επιπτώσεων των μεταβολών στις συναλλαγματικές ισοτιμίες που συμβαίνουν συνήθως από το ένα έτος στο άλλο. Οι σταθερές τιμές συναλλάγματος αντικατοπτρίζουν τη μέση συναλλαγματική ισοτιμία για το έτος. Για παράδειγμα, εάν η συναλλαγματική ισοτιμία μεταξύ της λίρας Αγγλίας (GBP) και του δολαρίου ΗΠΑ (USD) που διαπραγματεύονται κατά τη διάρκεια του έτους κυμαίνεται από 1. 5100 έως 1.5500, τότε μια εταιρεία με έδρα τις ΗΠΑ χρησιμοποιώντας σταθερούς αριθμούς νομισμάτων μπορεί να αναφέρει τα κέρδη από εργασίες που πραγματοποιήθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο υποθέτοντας ισοτιμία GBP / USD 1. 5300. Ορισμένες προσαρμογές στον απλό αριθμητικό μέσο όρο μπορούν να γίνουν εάν, για παράδειγμα, το εύρος συναλλαγών για το έτος ήταν μεταξύ 1. 5100 και 1. 5500, αλλά η συναλλαγματική ισοτιμία ήταν μεταξύ 1. 5400 και 1.5500 για 10 μήνες του έτους.

Κίνδυνος αντιστάθμισης κινδύνου

Ο συναλλαγματικός κίνδυνος είναι ένας σημαντικός παράγοντας που πρέπει να ληφθούν υπόψη για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε ξένες χώρες, καθώς οι σημαντικές μεταβολές της συναλλαγματικής ισοτιμίας μεταξύ δύο νομισμάτων μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την κερδοφορία της εταιρείας. Σε μια ακραία περίπτωση, μια μεγάλη, δυσμενής μετατόπιση των συναλλαγματικών ισοτιμιών μπορεί να εξαλείψει εντελώς τα καθαρά κέρδη μιας εταιρείας από τις πωλήσεις.

Προκειμένου να προστατευθούν από ενδεχόμενες δυσμενείς μεταβολές στις συναλλαγματικές ισοτιμίες, πολλές εταιρείες αντισταθμίζουν την έκθεσή τους σε συναλλαγματικό κίνδυνο, είτε με τη χρήση προθεσμιακών συμβολαίων που κλειδώνουν με συμφωνημένη συναλλαγματική ισοτιμία πριν από την πραγματική στιγμή της πώλησης, είτε μέσω της αντιστάθμισης των επενδύσεων στην αγορά συναλλάγματος. Οι συναλλαγές σε ξένα νομίσματα μπορούν να αντισταθμιστούν χρησιμοποιώντας επενδύσεις στην αγορά συναλλάγματος, δικαιώματα προαίρεσης, χρηματιστηριακές συναλλαγές (ETF) ή συναλλάγματα μελλοντικής εκπλήρωσης.