α:

Μια εξασφαλισμένες υποχρεώσεις υποθηκών, ή ΚΟΑ, είναι ένας τύπος με υποθήκη ασφαλείας (MBS) που εκδίδεται από έναν δανειστή που χειρίζεται το σπίτι υποθήκες. Μια δέσμευση χρεωστικής υποχρέωσης ή CDO υποστηρίζεται μερικές φορές από τίτλους που βασίζονται σε ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια, αλλά μπορεί να υποστηριχθεί και από εμπορικά ενυπόθηκα χρεόγραφα, ομόλογα, τραπεζικά δάνεια ή σχεδόν οποιοδήποτε άλλο χρηματοπιστωτικό μέσο.

Για να δημιουργηθεί μια ΚΟΑ, ένας δανειστής υποθηκών, θυγατρική επενδυτικής τράπεζας ή κάποιο άλλο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα συγκεντρώνει ομάδες στεγαστικών δανείων με παρόμοια χαρακτηριστικά σε μια ασφάλεια που μπορεί να πωληθεί. Ωστόσο, ο κίνδυνος για τον αγοραστή μιας ΚΟΑ μπορεί να επηρεαστεί από παράγοντες όπως τα κυμαινόμενα επιτόκια, οι προπληρωμές και ο πιστωτικός κίνδυνος.

Εάν τα επιτόκια αυξάνονται, η αγοραία αξία των περισσότερων τμημάτων ΚΟΑ τμημάτων μειώνεται ανάλογα με το χρόνο που απομένει μέχρι τη λήξη τους. Με την παράταση της διάρκειας ζωής της ΚΟΑ, η αύξηση των επιτοκίων μπορεί να προκαλέσει δέσμευση του κεφαλαίου του επενδυτή για μεγαλύτερο διάστημα από το αναμενόμενο.

Μια ιδέα πίσω από το CDO είναι να μειώσει το συνολικό κόστος της επένδυσης απευθύνοντας σε επενδυτές με διαφορετικούς επενδυτικούς ορίζοντες. Τα μέσα με διαφορετικά ποσά πιστωτικής ποιότητας ομαδοποιούνται σε τρεις ή περισσότερες δόσεις, το καθένα με την ίδια ωριμότητα. Οι ανώτερες δόσεις προσφέρουν την καλύτερη πιστωτική ποιότητα αλλά και τη χαμηλότερη απόδοση. Οι μεσογειακές δόσεις έχουν κάπως χαμηλότερη πιστωτική ποιότητα, αλλά υψηλότερη απόδοση. Οι δόσεις μετοχών είναι οι πιο επικίνδυνες, αλλά πληρώνουν επίσης την υψηλότερη απόδοση, σχεδόν πάντοτε πάνω από 10%. Οι οικονομικοί επαγγελματίες μπορούν να μεταπωλούν τα μερίδια υψηλής αποδόσεως, χαμηλής πίστωσης, ενώ παράλληλα κατανέμουν τον κίνδυνο σε ένα ευρύτερο φάσμα επενδύσεων.

Ωστόσο, η πιο περίπλοκη διάρθρωση των CDO δυσχεραίνει την ανάλυση των επενδυτών. Τα CDO αγοράζονται κυρίως από εταιρείες ασφάλισης ζωής, αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου και άλλα ιδρύματα που είναι διατεθειμένα να αναλάβουν κάποιο κίνδυνο με την ελπίδα ότι θα αποδώσουν καλύτερα τις αποδόσεις του Δημοσίου.

Ο αυξημένος κίνδυνος των τμημάτων συμμετοχικού κεφαλαίου αποφέρει υψηλότερες αποδόσεις όταν η οικονομία είναι ισχυρή, αλλά όταν η οικονομία επιβραδύνεται ή οι αθετήσεις υποθηκών αυξάνονται, συμβαίνουν μεγαλύτερες απώλειες. Επιπλέον, ορισμένες δομές CDO χρησιμοποιούν μόχλευση και πιστωτικά παράγωγα τα οποία καθιστούν πολύ επικίνδυνο να επενδύσουν ακόμη και σε ανώτερες δόσεις.