α:

Έχει γραφτεί μεγάλη οικονομική λογοτεχνία σχετικά με τη φύση των οικονομικών κύκλων και συνήθως οδήγησε σε ακόμα πιο ακαδημαϊκό διάλογο σχετικά με πιθανές αιτίες και επιπτώσεις. Υπάρχει ελάχιστη συναίνεση για τους συγκεκριμένους καθοριστικούς παράγοντες των προεκτάσεων και των προτομών, αλλά μια εξέχουσα θεωρία θέτει την τεχνητή πιστωτική επέκταση ως πηγή.

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες κάνουν το δανεισμό πολύ εύκολο και πολύ φθηνό. οι επιχειρήσεις, οι επενδυτές και οι κερδοσκόποι προβαίνουν λανθασμένα στην προσφορά της τιμής των περιουσιακών στοιχείων και των υπερβολικών ιδίων κεφαλαίων. Αυτό δημιουργεί μια μη βιώσιμη επέκταση. Τα οικονομικά θεμελιώδη στοιχεία αποκαλύπτονται τελικά, οδηγώντας σε ρήξη των φυσαλίδων των περιουσιακών στοιχείων και συρρίκνωση από κακές επιχειρηματικές αποφάσεις.

Φτηνά χρήματα και τεχνητή πίστωση

Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να ενθαρρύνουν τεχνητά το κερδοσκοπικό δανεισμό. Πρώτον, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς λειτουργούν οι πιστωτικές αγορές σε "κανονικές" συνθήκες.

Όλοι οι παράγοντες της αγοράς δεν εκτιμούν τα ίδια τα διαθέσιμα ταμιακά διαθέσιμα. Ορισμένοι έχουν πλεόνασμα των τρεχουσών μετρητών, περισσότερο από ό, τι χρειάζεται αμέσως να δαπανούν, και μερικοί έχουν έλλειμμα τρέχοντος μετρητά, λιγότερο από ό, τι θέλουν να ξοδέψουν σε τρέχοντα αγαθά. Η διαδικασία εξοικονόμησης και δανείων συνδέει μεταξύ τους αυτούς τους δύο τύπους παραγόντων. Το κόστος με το οποίο τα χρηματιστήρια είναι το επιτόκιο, το οποίο τείνει να αυξάνεται όταν υπάρχει σχετικά μεγαλύτερη ζήτηση για τα σημερινά χρήματα και μειώνεται όταν υπάρχει μεγαλύτερη ζήτηση για μελλοντικά χρήματα ή τρέχουσα χρηματοοικονομική ασφάλεια.

Το επιτόκιο, όπως κάθε τιμή αγοράς, είναι ένα σήμα που βοηθάει στον συντονισμό της δραστηριότητας. Ακριβώς όπως η τεχνητή μείωση των τιμών των αυτοκινήτων οδηγεί τελικά σε πάρα πολλά αυτοκίνητα που βρίσκονται στο δρόμο, η μείωση της τιμής δανεισμού οδηγεί σε υπερβολικό χρέος και μακροπρόθεσμη πιστωτική επέκταση.

Οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να μειώσουν τα επιτόκια, δημιουργώντας νέα χρήματα και μειώνοντας τις αποδόσεις σε ασφαλή περιουσιακά στοιχεία όπως τα ομόλογα. Οι κυβερνήσεις μπορούν να προσφέρουν ασφάλιση κατάθεσης ή να εγγυηθούν τους δανειστές. Μπορούν να ασκήσουν πιέσεις στα ιδρύματα να δανείζουν πιο ριψοκίνδους δανειστές ή να αφαιρούν τα έξοδα δανεισμού σε φόρους κ.λπ.

Κύκλοι κεφαλαιακής επάρκειας και κύκλος θόλωσης

Όταν οι επιχειρήσεις δανείζονται περισσότερα χρήματα, αναλαμβάνουν πραγματικούς πόρους και τους αφιερώνουν σε μελλοντικές παραγωγικές χρήσεις. Μερικοί από αυτούς τους πόρους θα είχαν χρησιμοποιηθεί για άλλες, πιο άμεσες ανάγκες. Τα επιτόκια παίζουν σημαντικό ρόλο στον διαχρονικό συντονισμό μεταξύ των πόρων.

Για παράδειγμα, όταν η Fed πολέμησε την ύφεση dot-com / Σεπτεμβρίου 11 στις αρχές της δεκαετίας του 2000, οδήγησε σε μείωση των επιτοκίων. Αυτό μείωσε σημαντικά το κόστος δανεισμού, καθιστώντας τη χρηματοδότηση και την κατασκευή σπίτι πολύ πιο ελκυστική πρόταση.Την επόμενη μισή δεκαετία, το Ηνωμένο Βασίλειο είδε τους αριθμούς ρεκόρ για την ιδιοκτησία σπιτιών, την ιδιοκτησία πολλαπλών κατοικιών, τις τιμές κατοικιών και τα έργα κατασκευής κατοικιών μονοκατοικίας. Όλα αυτά ήταν πραγματικοί πόροι, ακόμα κι αν οδηγήθηκαν από μια φανερή φούσκα περιουσιακών στοιχείων στην αγορά κατοικιών.

Αφού αποκατασταθούν τα οικονομικά θεμελιώδη στοιχεία και αποκαλυφθούν τα λάθη της έκρηξης, πρέπει να γίνει μια μεγάλη αναδιοργάνωση. Οι εργαζόμενοι πρέπει να εγκαταλείψουν μη κερδοφόρες βιομηχανίες και να μεταβούν σε κερδοφόρες. Τα σπίτια πρέπει να καταστραφούν ή να πωληθούν σε χαμηλότερες τιμές. Ο εξοπλισμός και τα υλικά πρέπει να ανακατανεμηθούν σε πιο εποικοδομητικές χρήσεις. Εν ολίγοις, είναι απαραίτητη η ύφεση. Αυτή η θεωρία είναι γνωστή σε ορισμένους κύκλους, όπως η θεωρία του αυστριακού επιχειρηματικού κύκλου, που έγινε πιο γνωστή από τους οικονομολόγους Φ. Α. Hayek και Ludwig von Mises.