α:

Ο ηθικός κίνδυνος εμφανίζεται όταν ένα συμβαλλόμενο μέρος ενεργεί διαφορετικά, γνωρίζοντας ότι προστατεύεται από οποιοδήποτε είδος κινδύνου. Αυτό είναι ένα συχνό ζήτημα όταν πρόκειται για μισθωτούς υπαλλήλους. Στην περίπτωση αυτή, ο εργοδότης ζητά από τον εργαζόμενο να υπογράψει σύμβαση, για την οποία ο εργοδότης θα αναλάβει τον κίνδυνο. Ένα κοινό παράδειγμα είναι ένας υπάλληλος πωλήσεων στον οποίο καταβάλλεται κατ 'αποκοπή μισθός ανεξάρτητα από τις πωλήσεις. Οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι ένα άλλο παράδειγμα, επειδή συχνά παρέχουν πληρωμές όταν συμβαίνει τροχαίο ατύχημα, πράγμα που σημαίνει ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες αναλαμβάνουν τον κίνδυνο ζημιών λόγω απερίσκεπτης οδήγησης.

Οι ηθικοί κίνδυνοι ανακύπτουν κάθε φορά που δύο συμβαλλόμενα μέρη υπογράφουν σύμβαση και μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα μεταξύ εργοδότη και μισθωτών για διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων η έλλειψη καλής πίστης. Ο ηθικός κίνδυνος μπορεί να δημιουργήσει μεγάλο κίνδυνο εξαιτίας της δυνατότητας της σύμβασης να περιέχει παραπλανητικές πληροφορίες σχετικά με περιουσιακά στοιχεία, πιστώσεις ή υποχρεώσεις.

Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν τρόποι μείωσης του κινδύνου που ενέχει ο ηθικός κίνδυνος των μισθωτών. Κατά την εφαρμογή αυτών των παραγόντων είναι σημαντικό να αναγνωριστούν τα οφέλη και για τα δύο μέρη. Για παράδειγμα, εάν μια εταιρεία προσλαμβάνει έναν πωλητή, ίσως αντί να τον βάλει σε ένα μισθό, ο εργαζόμενος θα πρέπει να αποζημιωθεί μέσω μιας βασικής αμοιβής και προμήθειας. Με αυτόν τον τρόπο, ο εργοδότης δεν είναι ο μόνος που φέρει τον κίνδυνο. Εάν ο πωλητής πρέπει να καλύψει κάποιες από τις οικονομικές του ανάγκες μέσω κερδών προμηθειών, αυτός ή αυτή όχι μόνο θα είναι κίνητρο να κερδίσει χρήματα, αλλά να πουλήσει το προϊόν της εταιρείας, το οποίο με τη σειρά του σημαίνει κέρδη για την εταιρεία. Αυτή είναι μια κατάσταση win-win.