α:

Υπάρχουν διάφορα διαφορετικά πραγματικά επιτόκια. Στη λογιστική, η μέθοδος του πραγματικού επιτοκίου εξετάζει τη σχέση μεταξύ της λογιστικής αξίας του περιουσιακού στοιχείου και των σχετικών τόκων. Στον δανεισμό, το πραγματικό ετήσιο επιτόκιο μπορεί να αναφέρεται σε υπολογισμό επιτοκίου, όπου η σύνθεσή του γίνεται περισσότερο από μία φορά το χρόνο. Όσον αφορά την κεφαλαιακή χρηματοδότηση και τα οικονομικά, το πραγματικό επιτόκιο για ένα μέσο μπορεί να αναφέρεται στην απόδοση που βασίζεται στην τιμή αγοράς. Όλοι αυτοί οι όροι σχετίζονται με κάποιο τρόπο. Για παράδειγμα, τα αποτελεσματικά επιτόκια αποτελούν σημαντικό στοιχείο της μεθόδου του πραγματικού επιτοκίου.

Αιτιολογικό για το Αποτελεσματικό Επιτόκιο

Το πραγματικό επιτόκιο ενός μέσου μπορεί να αντιπαραβληθεί με το ονομαστικό επιτόκιο ή το πραγματικό επιτόκιο. Το πραγματικό επιτόκιο λαμβάνει υπόψη δύο παράγοντες: την τιμή αγοράς και την ανάμιξη. Για τους δανειστές ή τους επενδυτές, το πραγματικό επιτόκιο αντανακλά την πραγματική απόδοση πολύ καλύτερα από τον ονομαστικό συντελεστή. Για τους δανειολήπτες, το πραγματικό επιτόκιο δείχνει το κόστος πιο αποτελεσματικά.

Με άλλο τρόπο, το πραγματικό επιτόκιο είναι ίσο με την ονομαστική απόδοση σε σχέση με την πραγματική κύρια επένδυση. Όσον αφορά τα ομόλογα, αυτό είναι το ίδιο με τη διαφορά μεταξύ του επιτοκίου του κουπονιού και της απόδοσης.

Ένα έντοκο περιουσιακό στοιχείο έχει επίσης υψηλότερο πραγματικό επιτόκιο, καθώς συμβαίνει περισσότερο η σύνθεσή του. Για παράδειγμα, ένα περιουσιακό στοιχείο που ενοποιεί επιτόκια ετησίως έχει χαμηλότερο πραγματικό επιτόκιο από ένα περιουσιακό στοιχείο με μηνιαία ανάμιξη.

Σε αντίθεση με το πραγματικό επιτόκιο, το πραγματικό επιτόκιο δεν λαμβάνει υπόψη τον πληθωρισμό. Εάν ο πληθωρισμός είναι 1,8%, ένα ομολογιακό δάνειο (T-bond) με πραγματικό επιτόκιο 2% έχει ένα πραγματικό επιτόκιο 0,2% ή το πραγματικό επιτόκιο μείον τον πληθωρισμό.

Αιτιολογικό της μεθόδου του αποτελεσματικού επιτοκίου

Η μέθοδος του πραγματικού επιτοκίου αντιπαραβάλλεται με τη μέθοδο της γραμμικής λογιστικής. Καθορίζει μια τεχνική για τον υπολογισμό του πραγματικού επιτοκίου και τη χρησιμοποίησή του για την επιβάρυνση των ασφαλίστρων και των εκπτώσεων για τα χρηματοπιστωτικά μέσα. Σε μια περίοδο ανά περίοδο, οι λογιστές θεωρούν τη μέθοδο του πραγματικού επιτοκίου ως πολύ ακριβέστερη για τον υπολογισμό του αντίκτυπου μιας επένδυσης στην κατώτατη γραμμή της εταιρείας.